Hanımlar merhaba,
Ya benim sıkıntımı eminim birçok arkadaş yaşıyordur.
Çok çabuk öfkeleniyorum, huysuzlaşıyorum. Çocuk gibi ya. 23 yaşındayım çok kez bana yakışmayacak şekilde davranıyorum. Özellikle aile içinde
Sabah uyanıyorum sebepsiz yere suratım asık. Babam bişey diyo normal bişey, ben içimden sinir oluyorum. Bazen kendisine de yansıtıyorum. Mesela babaannem kuşak farkını çok yansıtır kendi bakış açısıyla bi iki sinir bozucu cümle kurar. Ben hiç hı hı babanne deyip geçemem. Cevabını veririm hem de sivri bir şekilde.
Yani ben sanırım güzel ahlak sahibi bir kız değilim. Ama farkındayım uzun zamandır ve düzelmek istiyorum.
Sizce mümkün mü... Yoksa cidden can çıkar huy çıkmaz mı... Bu huy çıkmazsa gelecekteki sevgili eşime ve ailesine de üzülüyorum. Karşıma hoş bir erkek ve aile çıktığında da hak etmediğimi düşünüyorum. Öyle yani, önerilerinizi bekliyorum.
:)
İşte siz de öylesiniz ama ben bu durumdan rahatsız olmaya başladım. Güzel ahlâkın sahip olunabilecek en güzel şey olduğunu düşünüyorum. Ama sonradan edinilebilir mi yani bunca huyumu geride bırakıp.. Bunu merak ediyorum.
Çok üzerinde durmuyorum da bugün babama biraz saygısızlık yaptım adam üstüne her şeyi bir iki saatte unutup küçük bir süpriz bile yaptı bana.
Vicdan yaptım yani ondan konuyu açtım :)
Ben de sizin gibiyim.Tahammülüm çok düşük,maalesef hemen parlayıveriyorum.Bir soru iki üç kez tekrar edildiği zaman,yolda önümdeki insan yavaş yavaş yürüdüğü zaman,yanımdan geçerken çekilmeyip çarpan insanlara sinir oluyorum,kendimi sakin tutmaya çalışıyorum ama çok zor.
Çok üzerinde durmuyorum da bugün babama biraz saygısızlık yaptım adam üstüne her şeyi bir iki saatte unutup küçük bir süpriz bile yaptı bana.
Vicdan yaptım yani ondan konuyu açtım :)
Ben de sizin yaşlarınızda biraz asabi, biraz gergindim. Büyüklere terslenirdim, sonra da üzülürdüm. Sonra hamgi ara, madıl oldu bilmiyorum, geçti :) artık hele de yaşlılara karşı inanılmaz tahammüllüyüm. Olgunlaştım sanırım üzerinde durmayın demem o yüzden. Zamanla geçiyor. Sadece çok fazla kalp kırmamaya özen gösterin bu arada.
Ben de sizin yaşlarınızda biraz asabi, biraz gergindim. Büyüklere terslenirdim, sonra da üzülürdüm. Sonra hamgi ara, madıl oldu bilmiyorum, geçti :) artık hele de yaşlılara karşı inanılmaz tahammüllüyüm. Olgunlaştım sanırım üzerinde durmayın demem o yüzden. Zamanla geçiyor. Sadece çok fazla kalp kırmamaya özen gösterin bu arada.
Yeni nesil olarak tahammülsüzüz bence.
Pek sıkıntı görmedik diye sıkıntıya gelemiyoruz.
Çile çekmeyi bırak bir iki basit cümleyi bile duymayıp geçemiyoruz..
Yeni nesil olarak tahammülsüzüz bence.
Pek sıkıntı görmedik diye sıkıntıya gelemiyoruz.
Çile çekmeyi bırak bir iki basit cümleyi bile duymayıp geçemiyoruz..