edacık

edacxixk

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
9 Nisan 2008
8
0
86
İstanbul

öncelikle hepinize mrb yazıları okudum gerçekten çok üzüldüm bnim ki öyle değil ama yazmak istedim çünkü kimseye anlatamıyorum size yazıyorum işte



bnim arkadaşım kardeşim meleğim 27 ağustosda trafik kazasında annesi ve arkadaşıyla şile de öldü haberlere çıktılar hep belki duymuşsunuzdr ben gidicektm ama işyerinden izin alamdm diğer ark.gitti haftaya çarşamba tam 1 sene olucak. Benim 6 senedir bir birlikteliğim var onu çok seviyorum kimseye bakmak aklımın ucuna bile gelmiyorum hayatım onun üstüne kurulu onun ki de benim üzerime hep o var arkadaşım vefat etti ALLAH razı olsn yanımda oldu ama içimdeki acıyı alamadı ALLAH kimseye yaşatmasn biz bayağı sorunlarla cebelleştik ama aramızdaki sorunlar değil onun akrabalarıyla yaşadık ailesiyle birtakım sorunları vardı bek bekledim sabırlı oldum bana çıkmaza girince ayrılalım ben seni hak etmiyorum baksana sana neler yaşatıyorum filan ama bn ona hep destek oldm başkası olsa bırakırdı ama o üzülmesin zaten sorunları var birde ben sorun olmayayım diye bişi demedim bekledm beklemem kötü olmadı bazı şeyleri yerine oturttuk biliyorum hiç aldatmadı zatn aldatmaz yapısı öyle bnim ailem onun ailesi daha doğrusu herkes bizi biliyorlar ((askere gidicek şubatta aklım çıkıyor ona bişi olucak diye bütün askerlerimiz ALLAH a emanet)) askerden sonra nişanlanırz diyor seninle evlenmek tek hayalim diyor bu aralar kavgalıyız konuşmuyoruz ben ark. vefat ettiğinden beri kavga etsek sen beni sevmiyorsun diyorum biliyor seviyr ama bazen en ufak kavgamız bile bnim gözümde büyüyor bn arkadaşımı çok özledim herkese çok aksi davranıyorum biliyorum ama ne yapıyım engel olamıyorum küçüklüğümüzdn beri beraberdk şimdi böyle olmak zor be arakadaşlar biliyorm erkek arkadaşımada kötü davranıyorum ama napıcağımı bilmiyorum nasıl davranıyım bazen gitmek istiyorm ama onu ve ailemi bırakamıyorm o askere gidicek korkuyorm onu çok seviyorum sadece o var hayatımda ailemde var tabi
 
edacık sen arkadaşını kaybetmişsin. ben doğduğum andan beri yanımda olan abimi kaybettim. askerden döneli henüz 2 hafta olmuştu ve şile yolunda trafik kazası geçirdi hastanede kurtaramadılar. 1 buçuk sene oldu. unutamadım unutamam. deliler gibi özlüyorum. gözyaşlarım hala dinmiyor. hayatımda en çok sevdiğim erkeği kaybettim ben abimi kaybettim. ama biz yaşamaya mecburuz. allah ne zaman isterse bizim canımızı da o alıcak. düğünümde ilk dansı kocamla yaptktan snra ikinci dansımı abimle yapıcağımı hayal ederdim ben. şimdi düğünümde o olamıcak. şunları yazarken bile hüngür hüngür ağlıyorum. ama diyorum ya biz hayatımıza devam etmek zorundayız. onlar bizim üzülmemizi ağlamamızı istemezlerdi. edacık sen hayatını yoluna sok onu özlediğin için kndine ve seni sevenlere kötü davranma ki onun da ruhu huzur bulsun. bol bol dua etmekten başka çaremiz yokki. sen dua et abimin arkadaşının ve tüm ölmüşlerimizin yeri cennet olsun inşallah
 
ben abimi kaybettim yaklasık 8,5 ay önce cok acı cekıyorum.hergun aglıyorum
bazen oyle bır an gelıyor ve cıldırıyorum, kendıme vuruyorum.yasadıgım ıcın vıcdan azabı cekıyorum.2 kardestık ve artık o yok.bu dunyada kendımı yapayalnız kalmıs hıssedıyorum.annem ve babama bakınca kahroluyorum
evlat acısı cekıyorlar, sureklı aglıyoruz ama hıc bısey değişmiyor.napıcam bılemıyorum.acıkcası ölmek ıstıyorum ama annem ve babama bunu yapamam bencıllık olur.abım hayattakı en önemlı varlıgımdı.32 yasında sadece 32 yasındaydı.8,5 ay oldu ama ınanasım gelmıyor.kapı caldıgında o geldı dıyorum.bazen onla konusuyorum, hep sesını duyuyorum.ne yapsam bana bısey dıyor.ben nasıl yasıycam bundan sonra???
bazen salak ınsanlar ölen ıle ölünmez gıbı abuk sabuk cumleler kuruyorlar
ama ölen gıdınce hayat manasını yıtırıyor.Ağaç yapragı ıle gülermıs lafına ıyıce ınandım.
ağac yapraksız ne kadar bos ve manasız ıse bende öyleyım....
 
bu arada cemal abımın ısmıydı.ben evlenecegım erkegın hep abıme benzemesını hayal ederdım.ama sımdı evlenmek dahı ıstemıyorum...
 
arkadaşlar başınız sağolsun
bilmiyorum genç yaşta çok yakınımı kaybetmedim Allah'ta kaybetmeyi göstermesin
acı paylaşılır mı bilmiyorum gidenler asla unutulmuyor yeri dolmuyor ama zaman en büyük çare
zamanla acınızın üzeri bira kapanır belki.
sevgilerimle
 
Back
X