Şuan boşanmaya çalışıyorum.
Mahkemem oldu. kendi evlatları da olan koca koca adamlar başı kapalı kendince çok inançlı kadınlar, onun arkadası diye dostum diyip güleryüz gösterdiğim içime aldığım insanlar mahkemede sırf o kazansın, iki kuruş nafaka ödemesin diye çıkıp yalanları iftiraları sıraladılar. Etmediğim lafları ettiğimi söylediler yapmadığım şeyleri yaptığımı söylediler. O an yerimde zar zor oturdum tepki vermemek için.
Kendimi uzun zamandır iyi hissediyordum. Bu mahkemeden sonra tüm moralim altüst oldu yine.
Nasıl yaparlar?mahkemenin başında şereflerinin namuslarının kitaplarının üstüne yemin edip nasıl yalan konuşabilirler? Siz olsanız birisi için yapar mısınız bunu?
İnşallah ettiklerini bulurlar kendi evlatlarında yaşarlar birbir yaşadıkları her kötü olayda ahh orda o kıza haksızlık etmiştik şimdi başımıza neler geldi diye akıllarına gelir. vicdanları hiç peşlerini bırakmaz inşallah.
Kendimi günlerdir beddua etmekten alıkoyamıyorum. sürekli zihnimde beddua ediyorum hic durduramıyorum. o kadar zoruma gitti şaşırdım ve yıkıldım ki...O soğukkanlılıkla nasıl o yalanları söyleyebilirler hiç aklım almıyor. hiç mi korkmaz insan allah'tan