- 26 Mayıs 2020
- 7.101
- 37.288
- 548
- Konu Sahibi sudanduvar
- #21
Rüyamda seni gördüm bahanesi artık demode oldu ne yapsın adam

Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Seninle ne ilgisi var adamın yediği hurmalar böyle çıkmış işte. Ama bu çaresizliğin derdin arasında gene seni bi yoklamayı da ihmal etmemişMerhaba.Çok eskiden buraya bir konu açmıştım.4 yıldır kurtulamadığım zehirli bir ilişkim vardı.Aldatıldım, kullanıldım.O zamanlar ben 21 o da 28 yaşındaydı.Şimdi ben 25 o 32.İlk ciddi ilişkimdi çok tecrübesizdim.Bir takım şeyleri sevgi, aşk zannediyordum.Kaç kere hayal kırıklığına uğradığımı, kaç sabaha uykusuz başladığımı hatırlamıyorum bile.Çok yalnız kaldım, kimselere anlatamadım.Herkesin böyle bir evresi olmuştur eminim.
Sürekli kopup kopup dönüyorduk birbirimize.Hiçbir zaman pişman olmadı ama öyle gibi davrandı.Çünkü hiçbir zaman benim kadar ona katlanan biri olmadı, mecburdu.Her şeyin farkındaydım.En son geçen sene birlikteydik yurtdışı tatilinde orada bile bir takım şeylerini yakaladım.Türkiye'ye döndük aylarca görüşmedik.Sonra yine durduk yere geri döndü.İlişkimizi ciddi bir boyuta taşımaktan evlilikten vs bahsetti.
Zerre kadar umrumda değildi çünkü artık soğumuştu bir takım şeyler fakat bu konuşmayı yaptıktan bir gün sonra bana hep bahsettiği, kendisini bu hale getiren eski sevgilisiyle yeniden instagramda takipleştiğini görünce bir gece gözüm döndü.
Telefon açtım.O hiçbir şey demeden önce ağzıma gelen küfrü sayıp sonrasında bana yaşattıklarının katbekatını yaşamasını, herkesi elinde tutacağını sanarken bir gece kendini yapayalnız kimsesiz bulmasını ve çok güvendiği maddiyatının kendisini mutlu etmek için bile yetememesini diledim.Hiçbir şey diyemedi kapattım telefonu.
Tam 1 sene oldu.Bugün mesaj attı.Bahsettiğin yalnızlıkla karşı karşıyayım ve maddi olarak çöküşteyim demiş.Konuşacak kimsem kalmadı kafayı yemek üzereyim görüşelım nolur diye yazmış.
İnanın çok üzüldüm.Beter ol, oh olsun demek gelmedi içimden.Zor durumda olduğunu başkasından da duymuştum.Hakkında hayırlısı deyip engelledim.İçimde bir pişmanlık var.Boş yere ettiğim ah'lar değildi ama keşke diyorum demeseydim.Suçlu hissetmekte haklı mıyım hanımlar.Kimseyle paylaşamadım bu durumu sizden yorum bekliyorum.
Ben beddua tuttuğunu düşünmüyorum adam yokluyor işte ne düşerse pişmanlıktan konuşur ederseniz ne ala adam niyetine ulaşmış olurMerhaba.Çok eskiden buraya bir konu açmıştım.4 yıldır kurtulamadığım zehirli bir ilişkim vardı.Aldatıldım, kullanıldım.O zamanlar ben 21 o da 28 yaşındaydı.Şimdi ben 25 o 32.İlk ciddi ilişkimdi çok tecrübesizdim.Bir takım şeyleri sevgi, aşk zannediyordum.Kaç kere hayal kırıklığına uğradığımı, kaç sabaha uykusuz başladığımı hatırlamıyorum bile.Çok yalnız kaldım, kimselere anlatamadım.Herkesin böyle bir evresi olmuştur eminim.
Sürekli kopup kopup dönüyorduk birbirimize.Hiçbir zaman pişman olmadı ama öyle gibi davrandı.Çünkü hiçbir zaman benim kadar ona katlanan biri olmadı, mecburdu.Her şeyin farkındaydım.En son geçen sene birlikteydik yurtdışı tatilinde orada bile bir takım şeylerini yakaladım.Türkiye'ye döndük aylarca görüşmedik.Sonra yine durduk yere geri döndü.İlişkimizi ciddi bir boyuta taşımaktan evlilikten vs bahsetti.
Zerre kadar umrumda değildi çünkü artık soğumuştu bir takım şeyler fakat bu konuşmayı yaptıktan bir gün sonra bana hep bahsettiği, kendisini bu hale getiren eski sevgilisiyle yeniden instagramda takipleştiğini görünce bir gece gözüm döndü.
Telefon açtım.O hiçbir şey demeden önce ağzıma gelen küfrü sayıp sonrasında bana yaşattıklarının katbekatını yaşamasını, herkesi elinde tutacağını sanarken bir gece kendini yapayalnız kimsesiz bulmasını ve çok güvendiği maddiyatının kendisini mutlu etmek için bile yetememesini diledim.Hiçbir şey diyemedi kapattım telefonu.
Tam 1 sene oldu.Bugün mesaj attı.Bahsettiğin yalnızlıkla karşı karşıyayım ve maddi olarak çöküşteyim demiş.Konuşacak kimsem kalmadı kafayı yemek üzereyim görüşelım nolur diye yazmış.
İnanın çok üzüldüm.Beter ol, oh olsun demek gelmedi içimden.Zor durumda olduğunu başkasından da duymuştum.Hakkında hayırlısı deyip engelledim.İçimde bir pişmanlık var.Boş yere ettiğim ah'lar değildi ama keşke diyorum demeseydim.Suçlu hissetmekte haklı mıyım hanımlar.Kimseyle paylaşamadım bu durumu sizden yorum bekliyorum.
Cok haklisiniz boyle serseriler onune gelene boyle davranir. Beddua voltranı olmustur belki.Belki de bir tek siz degilsinizdir ahh eden. Belki başkalarının da canını yakmıştır. Allah'ın takdiri ilahisi. Hem neden üzülüyorsun ki! Biz kadınların da vicdanı gereksiz yere sızlıyor hep.
Beter olsunMerhaba.Çok eskiden buraya bir konu açmıştım.4 yıldır kurtulamadığım zehirli bir ilişkim vardı.Aldatıldım, kullanıldım.O zamanlar ben 21 o da 28 yaşındaydı.Şimdi ben 25 o 32.İlk ciddi ilişkimdi çok tecrübesizdim.Bir takım şeyleri sevgi, aşk zannediyordum.Kaç kere hayal kırıklığına uğradığımı, kaç sabaha uykusuz başladığımı hatırlamıyorum bile.Çok yalnız kaldım, kimselere anlatamadım.Herkesin böyle bir evresi olmuştur eminim.
Sürekli kopup kopup dönüyorduk birbirimize.Hiçbir zaman pişman olmadı ama öyle gibi davrandı.Çünkü hiçbir zaman benim kadar ona katlanan biri olmadı, mecburdu.Her şeyin farkındaydım.En son geçen sene birlikteydik yurtdışı tatilinde orada bile bir takım şeylerini yakaladım.Türkiye'ye döndük aylarca görüşmedik.Sonra yine durduk yere geri döndü.İlişkimizi ciddi bir boyuta taşımaktan evlilikten vs bahsetti.
Zerre kadar umrumda değildi çünkü artık soğumuştu bir takım şeyler fakat bu konuşmayı yaptıktan bir gün sonra bana hep bahsettiği, kendisini bu hale getiren eski sevgilisiyle yeniden instagramda takipleştiğini görünce bir gece gözüm döndü.
Telefon açtım.O hiçbir şey demeden önce ağzıma gelen küfrü sayıp sonrasında bana yaşattıklarının katbekatını yaşamasını, herkesi elinde tutacağını sanarken bir gece kendini yapayalnız kimsesiz bulmasını ve çok güvendiği maddiyatının kendisini mutlu etmek için bile yetememesini diledim.Hiçbir şey diyemedi kapattım telefonu.
Tam 1 sene oldu.Bugün mesaj attı.Bahsettiğin yalnızlıkla karşı karşıyayım ve maddi olarak çöküşteyim demiş.Konuşacak kimsem kalmadı kafayı yemek üzereyim görüşelım nolur diye yazmış.
İnanın çok üzüldüm.Beter ol, oh olsun demek gelmedi içimden.Zor durumda olduğunu başkasından da duymuştum.Hakkında hayırlısı deyip engelledim.İçimde bir pişmanlık var.Boş yere ettiğim ah'lar değildi ama keşke diyorum demeseydim.Suçlu hissetmekte haklı mıyım hanımlar.Kimseyle paylaşamadım bu durumu sizden yorum bekliyorum.
Merhaba.Çok eskiden buraya bir konu açmıştım.4 yıldır kurtulamadığım zehirli bir ilişkim vardı.Aldatıldım, kullanıldım.O zamanlar ben 21 o da 28 yaşındaydı.Şimdi ben 25 o 32.İlk ciddi ilişkimdi çok tecrübesizdim.Bir takım şeyleri sevgi, aşk zannediyordum.Kaç kere hayal kırıklığına uğradığımı, kaç sabaha uykusuz başladığımı hatırlamıyorum bile.Çok yalnız kaldım, kimselere anlatamadım.Herkesin böyle bir evresi olmuştur eminim.
Sürekli kopup kopup dönüyorduk birbirimize.Hiçbir zaman pişman olmadı ama öyle gibi davrandı.Çünkü hiçbir zaman benim kadar ona katlanan biri olmadı, mecburdu.Her şeyin farkındaydım.En son geçen sene birlikteydik yurtdışı tatilinde orada bile bir takım şeylerini yakaladım.Türkiye'ye döndük aylarca görüşmedik.Sonra yine durduk yere geri döndü.İlişkimizi ciddi bir boyuta taşımaktan evlilikten vs bahsetti.
Zerre kadar umrumda değildi çünkü artık soğumuştu bir takım şeyler fakat bu konuşmayı yaptıktan bir gün sonra bana hep bahsettiği, kendisini bu hale getiren eski sevgilisiyle yeniden instagramda takipleştiğini görünce bir gece gözüm döndü.
Telefon açtım.O hiçbir şey demeden önce ağzıma gelen küfrü sayıp sonrasında bana yaşattıklarının katbekatını yaşamasını, herkesi elinde tutacağını sanarken bir gece kendini yapayalnız kimsesiz bulmasını ve çok güvendiği maddiyatının kendisini mutlu etmek için bile yetememesini diledim.Hiçbir şey diyemedi kapattım telefonu.
Tam 1 sene oldu.Bugün mesaj attı.Bahsettiğin yalnızlıkla karşı karşıyayım ve maddi olarak çöküşteyim demiş.Konuşacak kimsem kalmadı kafayı yemek üzereyim görüşelım nolur diye yazmış.
İnanın çok üzüldüm.Beter ol, oh olsun demek gelmedi içimden.Zor durumda olduğunu başkasından da duymuştum.Hakkında hayırlısı deyip engelledim.İçimde bir pişmanlık var.Boş yere ettiğim ah'lar değildi ama keşke diyorum demeseydim.Suçlu hissetmekte haklı mıyım hanımlar.Kimseyle paylaşamadım bu durumu sizden yorum bekliyorum.
Suçlu hissetmene gerek yok.Merhaba.Çok eskiden buraya bir konu açmıştım.4 yıldır kurtulamadığım zehirli bir ilişkim vardı.Aldatıldım, kullanıldım.O zamanlar ben 21 o da 28 yaşındaydı.Şimdi ben 25 o 32.İlk ciddi ilişkimdi çok tecrübesizdim.Bir takım şeyleri sevgi, aşk zannediyordum.Kaç kere hayal kırıklığına uğradığımı, kaç sabaha uykusuz başladığımı hatırlamıyorum bile.Çok yalnız kaldım, kimselere anlatamadım.Herkesin böyle bir evresi olmuştur eminim.
Sürekli kopup kopup dönüyorduk birbirimize.Hiçbir zaman pişman olmadı ama öyle gibi davrandı.Çünkü hiçbir zaman benim kadar ona katlanan biri olmadı, mecburdu.Her şeyin farkındaydım.En son geçen sene birlikteydik yurtdışı tatilinde orada bile bir takım şeylerini yakaladım.Türkiye'ye döndük aylarca görüşmedik.Sonra yine durduk yere geri döndü.İlişkimizi ciddi bir boyuta taşımaktan evlilikten vs bahsetti.
Zerre kadar umrumda değildi çünkü artık soğumuştu bir takım şeyler fakat bu konuşmayı yaptıktan bir gün sonra bana hep bahsettiği, kendisini bu hale getiren eski sevgilisiyle yeniden instagramda takipleştiğini görünce bir gece gözüm döndü.
Telefon açtım.O hiçbir şey demeden önce ağzıma gelen küfrü sayıp sonrasında bana yaşattıklarının katbekatını yaşamasını, herkesi elinde tutacağını sanarken bir gece kendini yapayalnız kimsesiz bulmasını ve çok güvendiği maddiyatının kendisini mutlu etmek için bile yetememesini diledim.Hiçbir şey diyemedi kapattım telefonu.
Tam 1 sene oldu.Bugün mesaj attı.Bahsettiğin yalnızlıkla karşı karşıyayım ve maddi olarak çöküşteyim demiş.Konuşacak kimsem kalmadı kafayı yemek üzereyim görüşelım nolur diye yazmış.
İnanın çok üzüldüm.Beter ol, oh olsun demek gelmedi içimden.Zor durumda olduğunu başkasından da duymuştum.Hakkında hayırlısı deyip engelledim.İçimde bir pişmanlık var.Boş yere ettiğim ah'lar değildi ama keşke diyorum demeseydim.Suçlu hissetmekte haklı mıyım hanımlar.Kimseyle paylaşamadım bu durumu sizden yorum bekliyorum.
Ok yazaydiniz sadece yani seni azcik daha sömürmek için yol yapmış resmen...hani deseniz kolu koptu bacağı koptu anlarımda bunlar klasik dünya sorunları çoğu insan hayatının bir döneminde maddi sıkıntı çeker yahut kendini yalnız hisseder vs ...
Ermiş vs. misiniz hemen tüm beddualarınız bir sene de tutsun. Tamamen Hüsnü kuruntunuz. Herkesin bedduası tutsaydı 1 seneye kalmadan oooooo...Merhaba.Çok eskiden buraya bir konu açmıştım.4 yıldır kurtulamadığım zehirli bir ilişkim vardı.Aldatıldım, kullanıldım.O zamanlar ben 21 o da 28 yaşındaydı.Şimdi ben 25 o 32.İlk ciddi ilişkimdi çok tecrübesizdim.Bir takım şeyleri sevgi, aşk zannediyordum.Kaç kere hayal kırıklığına uğradığımı, kaç sabaha uykusuz başladığımı hatırlamıyorum bile.Çok yalnız kaldım, kimselere anlatamadım.Herkesin böyle bir evresi olmuştur eminim.
Sürekli kopup kopup dönüyorduk birbirimize.Hiçbir zaman pişman olmadı ama öyle gibi davrandı.Çünkü hiçbir zaman benim kadar ona katlanan biri olmadı, mecburdu.Her şeyin farkındaydım.En son geçen sene birlikteydik yurtdışı tatilinde orada bile bir takım şeylerini yakaladım.Türkiye'ye döndük aylarca görüşmedik.Sonra yine durduk yere geri döndü.İlişkimizi ciddi bir boyuta taşımaktan evlilikten vs bahsetti.
Zerre kadar umrumda değildi çünkü artık soğumuştu bir takım şeyler fakat bu konuşmayı yaptıktan bir gün sonra bana hep bahsettiği, kendisini bu hale getiren eski sevgilisiyle yeniden instagramda takipleştiğini görünce bir gece gözüm döndü.
Telefon açtım.O hiçbir şey demeden önce ağzıma gelen küfrü sayıp sonrasında bana yaşattıklarının katbekatını yaşamasını, herkesi elinde tutacağını sanarken bir gece kendini yapayalnız kimsesiz bulmasını ve çok güvendiği maddiyatının kendisini mutlu etmek için bile yetememesini diledim.Hiçbir şey diyemedi kapattım telefonu.
Tam 1 sene oldu.Bugün mesaj attı.Bahsettiğin yalnızlıkla karşı karşıyayım ve maddi olarak çöküşteyim demiş.Konuşacak kimsem kalmadı kafayı yemek üzereyim görüşelım nolur diye yazmış.
İnanın çok üzüldüm.Beter ol, oh olsun demek gelmedi içimden.Zor durumda olduğunu başkasından da duymuştum.Hakkında hayırlısı deyip engelledim.İçimde bir pişmanlık var.Boş yere ettiğim ah'lar değildi ama keşke diyorum demeseydim.Suçlu hissetmekte haklı mıyım hanımlar.Kimseyle paylaşamadım bu durumu sizden yorum bekliyorum.