Bende 2008 de ehliyetimi aldım 2015 de tam olarak sürmeye başladım. Öncesinde tek tük sürüyordum ama ustalaşmamıştım. Sana tavsiyem imkanın varsa her yere arabayla git, her gün araba kullanmaya çalış her gün olmasa bile çoğunlukla. Park etme filan bunları zaten deneyerek öğreniyorsun birinin öğretmesiyle değil. İyi araba sürmek istiyorsan aynalara ve direksiyona iyi hakim olman gerek.
Cok tesekkur ederiiim :))Bak süper işte.
Sakin sakin yol senin oh mis.
Dilerim ya bir an önce en azından stresimi yenerim.Bende arabaya yeni yeni alışırken kaza yaptım. Yanımda babam vardı. Ertesi gün yine o araba ile okula gittim. Sonra tamire gitti. Bırakırsan bir daha bilemezsin dedi. Tam aradan 1.5 yıl geçti bu kez bana başkası vurdu. O sırada hamileydim araba kullanmayı bıraktım. Aradan 2 yıl geçti ve benim tekrar kullanmam gerekti. Gideceğim yere ilk eşimle gittim ama ben kullandım. 1 ay 2 ay ara versem de pandemiden dolayı su an o önceki kullandığımdan daha iyi kullandığımı düşünüyorum. Bu iş pratiklikle oluyor. Az miktarda kayginin olması da dikkati elden birakmamayi sağlıyor diye düşünüyorum. Bence sizde yapabilirsiniz.
Ben 1999 da almıştım ehliyeti…tam 21 sene cüzdanımda taşıdım…3 yıl önce çocuklar büyüyüp kendi yoluna gidip, eşim de hastalanınca ön koltuktaki prensesliğim bittihemen bir özel hoca tuttum önce onun arabasıyla, 3-4 ders sonra da, kendi arabamla toplam 12 dersle ve çokça pratikle çözdüm bu işi… bu arada yaşım 57 çok ta korkak bir kadınım aslında ben yaptıysam herkes yapar…
ehliyet aldıktan coookkk uzun yillar sonra araba aldım. park etmekte falan daha kolay olsun diye esimden degil profesyonel hocadan özel ders aldım, 1 ayda çözdüm bu isi..Hanımlar merhabalar,
Bir kaç gündür beni strese sokan bir durum var. Ehliyetimi 2012 senesinde esimin (o zamanki erkek arkadaşımın) zorlaması ile aldim. Babami trafik kazasında kaybettiğim için araba asla kullanamam diyordum hep. Sonra o arabasını aldi, usta şoför oldu çıktı ben bambaska bir sehirde yaşadığım için yanimda pratik yapacak kimse de yoktu, yıllarca elimi sürmedim. Evlenip aynı şehirde yaşamaya başlayınca hızlıca araba aldık ve ben esimin desteğiyle kullanmaya başladım. Uzun zamandır home office calisiyorum, ofise gittiğim günler bir şoför arkadaş gelip alıyor pandemi onlemlerinden ancak ben sokaga cikma yasagidir falan tekrar araç kullanmadığımı farkettim. Esimle bir yere giderken ben sürüyorum evet ama zaten çıktığımız çok azaldi ve kendisi hep arabada yanımda. Hamilelik bebek olmadan araç işini çözmek istiyorum dedim 2 senedir ankaradayim ama pandemk sebebiyle hala bilmediğim bir şehirdeyim ne kadar hızlı bu özgürlüğüm olursa rahat edeceğim is ve sosyal hayatta. Eşimde beni haklı buldu cesaretlenmem için bir kaç gündür bana araba bakıyoruz cunku bu ortak aile arabasımizla olacak iş değil gibi geldi. Kısa sürede ofisimde evden alma işini kesecek zaten. Baktik minik tatlı otomatik arabalara heveslendim de zaten, bi iki haftaya almayı planlıyorum kendime araç. Simdi de ya arabayi alırsam birinin canını yaparsam, ya da asla kullanamazsam boşuna araba almış olursak stresim basladi. Rüyamda kaza yaptığımı goruyorumbu stresi yenebilen oldu mu aranızda? Nasıl olacak bu işler. O ilk ehliyeti aldığımda talep etseydim annem alabilirdi kimse kullanmaya yardım etmez diye cesaret edememiştim çok pişmanım.
Bakın araba kullanırken her zaman kaza riski var bu bir gerçek. Ama ne kadar dikkatli ve kurallara uygun hareket ederseniz,kurtarma şansınız o denli artar. Atıyorum sol şeritte 70-80 km hızla gitmek olmaz,sağdan ilerleyebilirsiniz bu hızla ancak yada ara sokakta 100 km hızla gidemezsiniz,yolunuza hayvan,çocuk çıkarsa kurtarma şansınız yine minimumda olur yada çarparsınız.Dun bir kaç araç beğendim bu hafta alacağız dedik diye kabuslar bende de başlıyor. Ben 1 seneden fazladır eşimle kullanıyorum,hep yanımda inanilmaz sakin bir insan en çok o teşvik etti ama benimde sizin gibi travmam var. Babami birinin arabayi insan gibi kullanmaması yuzunden kaybettim. Birinin günahına girmekten çok korkuyorum. Ama cocuk olmadan da bu işi halletmek istiyorum annem hamileyken bırakmış kullanmayı babami kaybedince hiç kullanmadı çok zorlandik yıllarca gece acile gideceksin taksi ara bul derdiyle. O yüzden çözmek istiyorum bu işi bir an once
Zaman ayırıp uzunca yazdığınız için teşekkür ederim. Araç kullanırken dikkatliyim, otomatik vitesten başka bir şeye de bakmıyorum açıkçası cunku ciddi kolaylık. Dediğiniz gibi sıkıntılar yaşayabilirim sanırım, büyük olmasında. Esimde aracı surteceksin de panikleyecekskn de olacak ben kullanırken de olmuştu, canına veya canlıya zarar verecek bir hızda gitmedigin sürece korkmayacaksin diyor, ondan güç alıyorum biraz da. Umarım araç işini bir an önce çözebiliriz, günler uzunken yagmur çamur yokken dolaşmak daha rahat olacak benim için. :) eşim araç kullandırma da iyi baya beni hiç germedi ancak belki motive olayım diye kendi arabamla bi kez ders özel hocayla anlaşabilirim. Cok teşekkürler kıymetli yorumunuz içinBakın araba kullanırken her zaman kaza riski var bu bir gerçek. Ama ne kadar dikkatli ve kurallara uygun hareket ederseniz,kurtarma şansınız o denli artar. Atıyorum sol şeritte 70-80 km hızla gitmek olmaz,sağdan ilerleyebilirsiniz bu hızla ancak yada ara sokakta 100 km hızla gidemezsiniz,yolunuza hayvan,çocuk çıkarsa kurtarma şansınız yine minimumda olur yada çarparsınız.
Kurallara uyarsanız uymayan birine de denk gelebilirsiniz ama dikkatliyseniz,ayna kontrolü yapıyorsanız yine bir şekilde kurtarırsınız.
Trafikte çok hata yapan insanlar genellikle sinyal kolunu kullanmayan,aynaya bakmayan,geçiş üstünlüğü kimde aldirmadan arabasina güvenip yola fırlayanlar(sanki herkes ona yol vermek zorundaymışçasina)oluyor genelde.
Benim 11 seneden fazla oldu ehliyetimi alalı,hemen çıktım trafiğe ki park etmeyi bile bilmiyordum,arabam manueldi dik yokuşta kalkamadım bir kez,inip arkamdaki araçtaki çocuğa rica etmiştim aracı kenara alırmısınız diye zira arkamda onlarca araç birikmişti,korna sesleri bir yandan. Neyse sagolsun aldi kenara bende trafik sakinleşince bir cesaret çıktım ordan,bastım gittim. Uzun süre o sokağa girmedim mesela. Benim dezavantajım kursta şimdi olduğu gibi eğitim verilmiyordu. Park bile yoktu sınavda dahi,kaldı ki eğitimde olacak.
Sonra arabamı tanımaya emek harcadım epey,kavrama noktasını kavradım,el freniyle kalkma vs çalıştım,deneye yanıla alıştım. Yokuşta da kalmadim ki o olaydan sonra büyuk korku olmuştu bende.
Uzun zamandır otomatik kullanıyorum ki bence büyük kolaylık,debriyaj -gaz-vites büyült,kücült olayı yok,tek yapman gereken aynalarından sagıni ,solunu ,arkanı önünü güzelce kontrol etmek,kurallara uyarak dikkatle kullanmak. Zamanla aracınızı tanıdıkça daha da pratik ve sürdürülebilir olacak sizin icin,ilk günlerde zorlansanızda ,zamanla oturacak.
Herkes araba kullanır,kullanabilir.
Sürüş konusunda kendinize güvenmiyorsanız ders alın ,eşiniz sakinse o da yardımcı olabilir ,sonrasında tek çıkarsınız.
Kolaylıklar dilerim
2011 de ehliyeti alıp bu sene kullanmaya başladım. Benim de çekincelerim vardı ancak fiziksel anlamda o çekincelerimi yok edip eşimle epey çalıştık. Sonrasında kendime çok kızdım keşke kaygılarımı bırakıp yıllarca bu rahatlığı yaşasaymışım diye.
2004 yılında ehliyet aldım 2017 yılında araç kullanmaya başladım.Çok ciddi korkularım vardı titriyordum direksiyon basında.10 saat ders aldım.Yanımda bırı oldu mu kullanıyordum yalnızken yıne bacaklarım titremeye başlıyordu trafiğe çıkamıyordum.Çok erken ve çok geç saatlerde yollar boş olduğunda çıka çıka, kendımı zorlaya zorlaya yenmeye çalıştım korkumu.Kolay olmadı ama oldu sonunda.Hanımlar merhabalar,
Bir kaç gündür beni strese sokan bir durum var. Ehliyetimi 2012 senesinde esimin (o zamanki erkek arkadaşımın) zorlaması ile aldim. Babami trafik kazasında kaybettiğim için araba asla kullanamam diyordum hep. Sonra o arabasını aldi, usta şoför oldu çıktı ben bambaska bir sehirde yaşadığım için yanimda pratik yapacak kimse de yoktu, yıllarca elimi sürmedim. Evlenip aynı şehirde yaşamaya başlayınca hızlıca araba aldık ve ben esimin desteğiyle kullanmaya başladım. Uzun zamandır home office calisiyorum, ofise gittiğim günler bir şoför arkadaş gelip alıyor pandemi onlemlerinden ancak ben sokaga cikma yasagidir falan tekrar araç kullanmadığımı farkettim. Esimle bir yere giderken ben sürüyorum evet ama zaten çıktığımız çok azaldi ve kendisi hep arabada yanımda. Hamilelik bebek olmadan araç işini çözmek istiyorum dedim 2 senedir ankaradayim ama pandemk sebebiyle hala bilmediğim bir şehirdeyim ne kadar hızlı bu özgürlüğüm olursa rahat edeceğim is ve sosyal hayatta. Eşimde beni haklı buldu cesaretlenmem için bir kaç gündür bana araba bakıyoruz cunku bu ortak aile arabasımizla olacak iş değil gibi geldi. Kısa sürede ofisimde evden alma işini kesecek zaten. Baktik minik tatlı otomatik arabalara heveslendim de zaten, bi iki haftaya almayı planlıyorum kendime araç. Simdi de ya arabayi alırsam birinin canını yaparsam, ya da asla kullanamazsam boşuna araba almış olursak stresim basladi. Rüyamda kaza yaptığımı goruyorumbu stresi yenebilen oldu mu aranızda? Nasıl olacak bu işler. O ilk ehliyeti aldığımda talep etseydim annem alabilirdi kimse kullanmaya yardım etmez diye cesaret edememiştim çok pişmanım.
Birşey söyleyim mi yalnız araba kullanmak inanın çok daha keyifli oluyor.sizi çok iyi anlıyorum bende tek çıktığım ilk sefer çok gerilmiştim resmen gece uyuyamamıştım nasıl olacak nasıl gideceğim işe diye ama bir baktım karışan kimse olmayınca kafam daha rahat..hiç korkmayın gidin üstüne ben korkup araç kullanmadığım yıllara yanıyorum şu an..Ben araç kullanıyorum 1 seneden fazladır. Trafiğe de çıkıyorum yıllardır kullanmıyor değilim ama hep eşimle birlikteydik arabada. Kendi aracımı alinca yalnız kullanmaya başlayacağım için çok tedirginim
Youtube ve instagramda direksiyon hocalarının videoları var çeşit çeşit..ben park etmeyi ve mantığını o videolardan öğrendim.bol bol izleyin sonra trafiğin sakin olduğu yerlerde park çalışın kaparsınız iki günde..Peki park etmek zor bir islem mi? Benim gittigim kursta isaretlenmis yerlere göre aynadan bakıp park ediyordum onun haricinde hiç denemedim
Birşey söyleyim mi yalnız araba kullanmak inanın çok daha keyifli oluyor.sizi çok iyi anlıyorum bende tek çıktığım ilk sefer çok gerilmiştim resmen gece uyuyamamıştım nasıl olacak nasıl gideceğim işe diye ama bir baktım karışan kimse olmayınca kafam daha rahat..hiç korkmayın gidin üstüne ben korkup araç kullanmadığım yıllara yanıyorum şu an..
2004 yılında ehliyet aldım 2017 yılında araç kullanmaya başladım.Çok ciddi korkularım vardı titriyordum direksiyon basında.10 saat ders aldım.Yanımda bırı oldu mu kullanıyordum yalnızken yıne bacaklarım titremeye başlıyordu trafiğe çıkamıyordum.Çok erken ve çok geç saatlerde yollar boş olduğunda çıka çıka, kendımı zorlaya zorlaya yenmeye çalıştım korkumu.Kolay olmadı ama oldu sonunda.
Teşekkür ederimYoutube ve instagramda direksiyon hocalarının videoları var çeşit çeşit..ben park etmeyi ve mantığını o videolardan öğrendim.bol bol izleyin sonra trafiğin sakin olduğu yerlerde park çalışın kaparsınız iki günde..