Merhaba Meltem hanım,
27 yaşındayım, 8 senelik evliyim, çocuğumuz da olmadı bir türlü! Bu yaşıma rağmen burada anlatamadığım çok şeyler yaşadım, ve yaşadığım sorunlar yüzünden ara ara psikolog ve psikiyatr doktorlara da gittiğim oldu bir kaç sene önce. Yavaş yavaş kendimi toparlarken, 7 ay önce eşime kanser teşhisi konuldu! Büyük bir şok, üzüntü yaşadık ailecek!
Çok büyük bir üzüntü yaşadım, ve sırf eşimin moralini yüksek tutmak için belli etmemeye çalışıyordum, ağlayamıyordum bile! Eşimin başından ayrılmıyordum, dolayısıyla iyice eve kapanmıştım. Geceleri bir kaç defa uyanıp birşeyler atıştırmaya başlamıştım, hala devam ediyor! Ve doğal olarak çok kilo da aldım! Maddi olarak ta çok yıprandık...
Aylarca doktorun bize 100% iyileştiğini söyleyeceğini hayal ettim! Aylar süren tedavilerin sonunda eşimin tedaviye iyi cevap verdiğini, tümörlerin büyük oranda küçüldüğünü söylediler! Yani tedavi bitti çok şükür, ama yüzde yüz birşey diyemem dedi doktor.
Hala endişeliyim, hergün, her an ne olacak diye üzülmekten ve düşünmekten çok yoruldum! Tamamen iyileşti mi, iyileşecek mi diye endişeleniyorum!
Eşim tekrar çalışmaya başladı ama ben hala evden dışarı çıkmıyorum, çıkamıyorum! Gece uyanıp yemek yemeyi kontrol altına alamıyorum!
Yani kısacası çok kötü hissediyorum kendimi! Kimseyle görüşmüyorum, doğru düzgün 2 kelimeyi bir araya getiremiyorum, asabileştim, tahammülüm yok hiç birşeye! Nasıl toparlanacağımı bilmiyorum..
27 yaşındayım, 8 senelik evliyim, çocuğumuz da olmadı bir türlü! Bu yaşıma rağmen burada anlatamadığım çok şeyler yaşadım, ve yaşadığım sorunlar yüzünden ara ara psikolog ve psikiyatr doktorlara da gittiğim oldu bir kaç sene önce. Yavaş yavaş kendimi toparlarken, 7 ay önce eşime kanser teşhisi konuldu! Büyük bir şok, üzüntü yaşadık ailecek!
Çok büyük bir üzüntü yaşadım, ve sırf eşimin moralini yüksek tutmak için belli etmemeye çalışıyordum, ağlayamıyordum bile! Eşimin başından ayrılmıyordum, dolayısıyla iyice eve kapanmıştım. Geceleri bir kaç defa uyanıp birşeyler atıştırmaya başlamıştım, hala devam ediyor! Ve doğal olarak çok kilo da aldım! Maddi olarak ta çok yıprandık...
Aylarca doktorun bize 100% iyileştiğini söyleyeceğini hayal ettim! Aylar süren tedavilerin sonunda eşimin tedaviye iyi cevap verdiğini, tümörlerin büyük oranda küçüldüğünü söylediler! Yani tedavi bitti çok şükür, ama yüzde yüz birşey diyemem dedi doktor.
Hala endişeliyim, hergün, her an ne olacak diye üzülmekten ve düşünmekten çok yoruldum! Tamamen iyileşti mi, iyileşecek mi diye endişeleniyorum!
Eşim tekrar çalışmaya başladı ama ben hala evden dışarı çıkmıyorum, çıkamıyorum! Gece uyanıp yemek yemeyi kontrol altına alamıyorum!
Yani kısacası çok kötü hissediyorum kendimi! Kimseyle görüşmüyorum, doğru düzgün 2 kelimeyi bir araya getiremiyorum, asabileştim, tahammülüm yok hiç birşeye! Nasıl toparlanacağımı bilmiyorum..
