Merhaba hanımlar.
Bugün kendimle ilgili sıkıntılardan bahsetmek istiyorum. Çevremde, ailemde düşünceli iyi biri olarak bilinirim. Üç çocuğum var çok şükür, onlara elimden geleni yaparım. Çalışıyorum, öğretmenim, sürekli kendini güncellemeye ve ogrencilerine faydalı olmaya gayret eden biriyim bunla ilgili de çevremde hep olumlu tepkiler aliyorim. Gelen misafirimi en güzel şekilde agirlarim vs vs... Ama gel gelelim iş eşime gelince yırtıcı bir hale geliyorum. Bazı sorunlarımız oldu. Eşim yardımcı biri değildi, büyük sıkıntılar yaşadık. Asla onun otoritesini kabul etmedim. Hep yırtıcı, yıkıcı olan ben oldum bazen hak etti bazen de bile bile üstüne gittim. Kucumsedigim oldu, buna göre davranıp onu begenmedigim, saygısızca konuşmalar yaptığım oldu. Çok sivri dilliyimdir, çok kırıcı konuşmalar yaptığım oldu. Bana kalsa yüz kez bosamistim ama eşim bir şekilde büyüklük gösterdi. Benim zorumla aile terapistine gittik hatta ben psikologla görüşmeye devam da ettim bir dönem. Aslında eşimin de memnun olmadığım konularda kendini düzeltmesi terapistten sonra oldu. Cabaladigini görüyorum. Annem yalnız, eşim gözetir. Dedem ben de kalıyor, bir süre daha kalacak, saygıda kusur etmez. Asla gitmeme gelmeme karismaz. Gece geç gelsem sorun etmez. Herkes ondan memnun, herkes benden memnun, bı ben kocamla cebellesiyorum. Özellikle adet öncesi dönemde deli dehşet birşeye dönüşüyorum

eşimi çok kirdigimin farkındayım ama ne yapacağımı da bilmiyorum. Önerilere açığım. Eski konulardan eşimin cinsliklerini bilenler de vardır. On yıldır evliyiz artık bir yoluna girmek istiyorum. Bu kadar eşime karşı asi olmak beni de çok yoruyor. Yuvamı da yıpratıyor

Okuduğunuz ve şimdiden yorumda bulundunuz için teşekkürler.