- Konu Sahibi Shostakovich
-
- #1
merhabalar hanimlar
ben nihayet tüp bebek yaptırdım. hatta yarın test günüm, hastaneye gidicem. bu arada olan biteni sizinle paylaşmak istedim. kayınvalidem benim üst katımda oturuyor. demiştim zaten. bu süreçte yemeklerimi bile önceden düşünüp alışveriş yapmıştım. kendisi on on beş dakka yanıma uğrayıp şöyle etme böyle yapma diye akıl verdikten sonra yemek yok mu var mı diye bakıyor Allah razı olsun. sonra da ben zaten ona zahmet olmasın diye kolay yemekler söylüyprum patates tavuk gibi 20 dakkada hazır olacak şeyler falan. yapıpı hemen evine gidiyor. doğru düzgün iki kelime bile etmiyor. Sağolsun bir ihtiyacın var mı diye telefon ediyor sonra da ben de yok ama istersen gel falan diyorum yoksa bi ihtiyacın ne diye çıkayım deyip konuyu kapatıyor. içinden gelerek yapmıyor hiçbir şeyi yani. eltim de bir defa uğradı sonra beş dakika oturup indi. o da lafta bir şeye ihtiyacın olursa söyle diyip gidiyor.
eşim bana çok destek oluyor sağolsun. ne istesem yapıyor. ama ben çok darıldım bu sefer. insanlar böyle yapınca elimde olmadan üzülüyorum. sanki göstermelik vazifeler gibi yani...
benim yapacağım da ortada. kimin başına ne gelirse aynı şekilde davranıcam. göstermelik bir şeyler yapıp hemen evime inicem. asla destek olmayacağım. muhabbet sevgi olmayacak asla. hatta evime geldiklerinde kendi aralarında konuşuyorlar benimle değil düşünün yani. hatta son zamanlarda ben de bu tavrımı ortaya koymuştum. şimdi bundan sonra daha çok koyacağım.
bir de bir huyu var kayınvalidemin gelir yanıma eltim için evimin şurasını temizledi sağolsun burayı temizledi diye söyler. e ben ne yapayım siz beraber yaşıyorsunuz insan oturduğu evi temizlemez mi? ben kendi evime zor yetişiyorum şimdi zaten dinlenmem gerekiyor.
yorumlarınızı bekliyorum. benden de umut olmadığını anlasınlar.
ben nihayet tüp bebek yaptırdım. hatta yarın test günüm, hastaneye gidicem. bu arada olan biteni sizinle paylaşmak istedim. kayınvalidem benim üst katımda oturuyor. demiştim zaten. bu süreçte yemeklerimi bile önceden düşünüp alışveriş yapmıştım. kendisi on on beş dakka yanıma uğrayıp şöyle etme böyle yapma diye akıl verdikten sonra yemek yok mu var mı diye bakıyor Allah razı olsun. sonra da ben zaten ona zahmet olmasın diye kolay yemekler söylüyprum patates tavuk gibi 20 dakkada hazır olacak şeyler falan. yapıpı hemen evine gidiyor. doğru düzgün iki kelime bile etmiyor. Sağolsun bir ihtiyacın var mı diye telefon ediyor sonra da ben de yok ama istersen gel falan diyorum yoksa bi ihtiyacın ne diye çıkayım deyip konuyu kapatıyor. içinden gelerek yapmıyor hiçbir şeyi yani. eltim de bir defa uğradı sonra beş dakika oturup indi. o da lafta bir şeye ihtiyacın olursa söyle diyip gidiyor.
eşim bana çok destek oluyor sağolsun. ne istesem yapıyor. ama ben çok darıldım bu sefer. insanlar böyle yapınca elimde olmadan üzülüyorum. sanki göstermelik vazifeler gibi yani...
benim yapacağım da ortada. kimin başına ne gelirse aynı şekilde davranıcam. göstermelik bir şeyler yapıp hemen evime inicem. asla destek olmayacağım. muhabbet sevgi olmayacak asla. hatta evime geldiklerinde kendi aralarında konuşuyorlar benimle değil düşünün yani. hatta son zamanlarda ben de bu tavrımı ortaya koymuştum. şimdi bundan sonra daha çok koyacağım.
bir de bir huyu var kayınvalidemin gelir yanıma eltim için evimin şurasını temizledi sağolsun burayı temizledi diye söyler. e ben ne yapayım siz beraber yaşıyorsunuz insan oturduğu evi temizlemez mi? ben kendi evime zor yetişiyorum şimdi zaten dinlenmem gerekiyor.
yorumlarınızı bekliyorum. benden de umut olmadığını anlasınlar.