olsun hayatım,tarifi bendn emek vermesi senden oldu işte...senin sayende yani.devamını beklerim marifetli arkadaşım
bende mutfakla küçüklüğümden beri haşır neşirim canım.
biz küçükken müstakil bahçeli evimiz vardı annemin tavukları,hindileri bir sürüydü..babama bahçemizin bir bölümüne kocaman kocaman oda gibi kümesler yaptırıp orada bakardı onlara zevk alırdı bu işten annecim.
bende o zamanlar ortaokula yeni başlamıştım,liseyi kız meslek lisesinde okuduğumdan liseli ablalarıma özenirdim:)
ben çocuk gelişiminde okudum ama gözüm hep onların üstündeydi,ev idaresi diye bir bölüm vardı o ablaların peşine takılırdım tenefüslerde:)
o bölümde sürekli mutfak işleri oluyordu,çeşit çeşit yemekler,pastalar,börekler aman Allahımm...:)
atölyeleri bizim sınıfla aynı kattaydı,hergün mis gibi kokular birbirine karışırdı mest olurdum delirirdim gidipte göreyim acaba bugün ne yaptılar diye:)
sonra anneme babama söylemeye başladım bende öğrenicem banada öğret diye:)
sonra babam bana bir yemek kitabı aldı,o kitabı resmen bikaç günde hatmettim
sonra gaza bi geldim kii aman Allahımmmm:) Annemin dibinden hiç ayrılmadım yemek yaparken.tuzu bile bana attırırdı alıştırma yapıyorduk:)
artık babamla annemle anlaşmıştık her haftasonu 2 gün boyunca ben yapacaktım yemekleri(tabi babam bu arada tembihliyor gülerek,kızım yakmamaya çalış başında bekle emi diye)
(şimdi tavuklara hindilere geliyor konu)
o tavuklarımız,hindilerimiz bikaç haftada bomba gibi olmuşlardı
zaten tavuklar cins olarak et piliçlerindendi,daha bi şişti hayvancağızlar
hindileri hiç anlatmıyım az daha zorlasak koyun kadar olucaklardı
diyceğim o ki,öyle öyle yakarak,bozarak,tuzsuzda oldu tuzluda,çok şekerlide oldu sıfır şekerde,yağda yüzen yemeklerim oldu,bazen yağ koymadığım....ama mutfakla acaip haşır neşir oldum.kümestekilerde ihya:)))
artık güzel güzel şeyler yapmaya başlayınca neredeyse haftalarca,belki (abartmıyorum) aylarca tüm mahalle pastaya,böreğe,tatlıya doydu
her yaptığımdan tabaklara doldurur kapı kapı dağıtırdım:)
biz evimize un,şeker,yağ v.s. yi kg ile hiç almayız çuvallarla tenekelerle alınırdı,halada öyledir annemler.
yani kadına 1 çuval şeker 1 yıla yakın gidiyorsa benim sayemde 4-5 ayda tükeniyordu,18 kg lık büyük yağ tenekelerini bilirsiniz,onu resmen yemeklere içiriyordum tutturana kadar:)
ama sağolsunlar hiç bir zaman hevesimi kırmadı annemde babamda.hep desteklediler,hep izlediler,hep yanımda oldular,kötüyse bile çok lezzetli olmuş kızımın ellerinden diye diye ballandırarak yediler her yaptığımı.
belkide bu yüzden mutfağa acaip ilgiliyim,günlerce çıkmasam yeri var:)
şimdide sefasını sürüyorlar annecimle babacım ve beraberinde eşimde:)
Sonra sonra lise zamanlarında yemek yapmayı tamamen öğrendim sonra annem ohhh geziyor akşam geliyor yemek hazır
1,5- 2 ye yakın koyulursa daha iyi olurmuş sanki)
Bende çabuk olsun diye bu şekil yaptım
öyle olunca koca koca oldular 
