-
- Konu Sahibi Sheldon_Cooper
- #141
Kusma fikrine Alıştığım çok doğru.. Artık sıkmıyorum daha fazla çekmemek için fakat hala Kusmaktan nefret ediyorum.. Hiçbir zamanda seveceğimi sanmıyorumİşte demek ki siz artık nefret etmiyorsunuz belki farkında değilsiniz ama alışmışsınız
Bundan kaçabilmem için hamile kalmamam,alkol almamam,yediğime içtiğimde çok dikkat etmem(bunu yaparım gerçi zor olmaz) ve hiçbir şekilde kusturan bir rahatsızlığa yakalanmamam lazım (ilerisi için bilemiyorum işte)
Bir kere zehirlenme gibi bir olay yaşadım ya da mide üşütmesi(yani yediğimiz besinden mikrop kapma)
o gün iştahsızdım zorla çok az yedim ve ertesi gün hiç iyileşmedim başım ağrıdı halsizleştim midem bir tuhaf oldu hastaneye gittik.Nane tadında jel gibi bir ilaç ve serum verildi.Midem bulandı ve kustum aşırı rahatladım.Ama o zaman az kusmuştum işte çünkü midemde az yiyecek vardı.Birkaç saniye sürmüştü.
Stresten de midem çok bulanır ama o zaman anlıyorum stresten olduğunu ve “hasta değilim,bozuk veya ağır bir şey yemedim(ağır yesem de çok nadiren dokunur zaten),tamamen stresten o zaman” diyorum ve kusmayacağımı anlayıp bekliyorum.Zaten stresten kalp çarpıntısı,sıkışması,titreme nefes alamama vs sorunlar da oluyor panik atak gibi.Bulantı gelince öğürüyorum geçiyor ya da hafifliyor.Kusma fikrine Alıştığım çok doğru.. Artık sıkmıyorum daha fazla çekmemek için fakat hala Kusmaktan nefret ediyorum.. Hiçbir zamanda seveceğimi sanmıyorumKusmayı seven asla yoktur inanın.. Yani sevmek demeyelim de Kusmaktan nefret etmiyorum diyen yoktur desek daha doğru olur..
Ama çok alemsinizgerçekten kaçmak için hamile kalmamamak herşeyi yememek fikriniz bana tabi ki abartı geldi herkes gibi nefret etmediğiniz belli sizin ki korku olmuş.. Ama bundan gerçekten kaçamazsınız neden hayatınızı kısıtlayan bir şeyden kafanızı meşgul eden bu korkunuzdan kurtulmayasınız ki?? Bence bu korkunuzu yenmek için yollar arayın hiç olmadı destek alın kurtulun.. Tabi bu benim fikrim.. Dediniz ya hani özellikle geceleri bu korku geliyor düşünüyorum diye iyi ki stresten midesi bulanan bir insan değilsiniz.. Mideniz bulansa kusmasanız bile daha çok strese sokar sizi bu durum..
Tabii sık kusanlar bu duruma alışır.
Bir de şeyi merak ediyorum.Kusmalar arasında fark var mı ? Mesela yediğiniz yemek ağır gelince veya zehirlenince mi kusmak kötü yoksa yol tutunca mı ? Arada fark var mı yoksa kusmak kusmak mıdır ? Veya iğrenç olacak yediğiniz besinler de etkiliyor mu ? Mesela şunu yemişsem daha zor ve acılı kusuyorum şunu yemişsem daha rahat ve sancısız kusuyorum diyebiliyor musunuz ?
Kusarken kendi kusmuğunuzdan mideniz bulanıyor mu ?
Evet aslında aynı şeyi söyledik.. Bende sizinki korku olmuş fikrindeyim zaten.. Kusmak gibi bir korkum olmadığını ama nefret ettiğimi belirtmiştim.. Tıpkı sizin adet sancınızdan nefret etmeniz gibi.. Zaten sizi herkesten ayıran şeyin Kusmaktan nefret etmeniz değil de korkmanız olduğunu belirtmiştimStresten de midem çok bulanır ama o zaman anlıyorum stresten olduğunu ve “hasta değilim,bozuk veya ağır bir şey yemedim(ağır yesem de çok nadiren dokunur zaten),tamamen stresten o zaman” diyorum ve kusmayacağımı anlayıp bekliyorum.Zaten stresten kalp çarpıntısı,sıkışması,titreme nefes alamama vs sorunlar da oluyor panik atak gibi.Bulantı gelince öğürüyorum geçiyor ya da hafifliyor.
Tabii o stres ve panik atak anı cidden çok kötü.
Kusmaktan nefret etmek derken,nefret etmeyen çoook insan var ama sevmek gibi değil de,öyle korkunç ve kötü olarak görmüyorlar.Blumialar kendini kusturuyor mesela zayıflama uğruna.Ya da insanlar kusacaklarını bile bile çok fazla alkol alıyorlar.Demek ki kusma fikri korkutmuyor onları.
Regl sancısı da beni korkutmuyor mesela.(Kistim var acillik olmasam da şiddetli yaşarım) Nefret ediyor muyum ediyorum çünkü ağrı sonuçta ama hiç korkunç gelmiyor kötü de gelmiyor çekiyorum evet ama bitiyor ve her ay yaşayınca alıştım artık (bu arada regl ağrısı kusma gibi anlık değil 1-2 gün sürüyor)
Hamilelikte 4.5 aya kadar kustm Evet berbat bısey kim bundan memnun olur ki doğum ağrısıda çektım ama sonucu muhteşemdi. O yüzden sureklı bunları düşünerek kafanı meşgul etmeyecksın okb ye dönebilir. Hem sureklıde kusmuyomussun. İnsanız hastada oluruz, ağrımız da olr bu normal bı durum. Normal olmayan bunu sureklı düşünmen bence bı uzmandan destek alabılırsin .Başlıkta gördüğünüz şeyden var bende emin oldum artık.
Herkes kusmaktan bulantıdan korkar çekinir sanıyordum.Belki de gerçekten öyledir bilmiyorum.Ama ben biraz fazla çekiniyorum.Gün içinde bile aklıma geliyor.
Anksiyetem var sanıyordum,aslında var da ama o anksiyete ve panik atak krizlerini yapan şey emetofobiymiş.Sürekli kusma ve bulantı korkusu yaşıyorum yiyeceklerin bozuk olmamasına çok özen gösteriyorum ve her et,balık ve özellikle tavuk yedikten sonra korkmaya başlıyorum bu besinleri hiç tüketmemeye çalışıyorum.Evdekilere de tükettirmemeye çalışıyorum.Dışarıdan mümkün olduğunca yemiyorum.
Bu korku genelde geceleri oluyor,çünkü yaşadığım çoğu kusma olayını gece yaşadım.Bu durumu çok sık yaşayan biri değilim aslında.Ama inanılmaz korkuyorum.
”Kalan hayatın boyunca her gün başka bir hastalıkla cebelleşeceksin,her gün her gece şiddetli regl ağrılarıyla yaşayacaksın ama hiçbir zaman mide bulantısı ve kusma yaşamayacaksın” deseler anında kabul ederim.
Dışarıda rahatça yiyenleri anlamıyorum hiç mi korkmuyorlar ? İçki içenleri de anlamıyorum,nasıl oluyor da kusma riskini göze alıyorlar ? Hamileleri anlamıyorum bulantılarla kusmalarla nasıl baş ediyorlar ? Midesi bulanıp kusup da hayatına rahat bir şekilde devam eden,kusarken acı çekmeyen boğulacakmış gibi hissetmeyen var mı ?
“Kusmak çok da kötü bir şey değil” diye düşünen var mı ? Varsa lütfen cesaret verip açıklasın vücudumuzun bu özelliğiyle nasıl barışık olabiliyorsunuz ?
Bu arada kendimin kusması gibi başkalarının kusmasından da korkuyorum.Ama hangisi daha korkunç karar veremedim.
Kusma korkusu bende de vardı bir zamanlar. Oyle bir korku olduğunu bilmiyordum gerçi şimdi öğrendim :) aslinda benim korkumun temeli nefessiz kalmak boğulmak korkusu. Kusacagimi anladigim an ağlamaya bağırmaya başlıyordum ve kusarken nefes almaya calistigim icin kendimi yere atiyodum . Off cok kötüydü. Sanki kusarken nefesim kesilecek zannediyordum. Üniversitede başlamıştı bu kusma ve korku olayı. Sonra annem kusmayı öğretti banaBaşlıkta gördüğünüz şeyden var bende emin oldum artık.
Herkes kusmaktan bulantıdan korkar çekinir sanıyordum.Belki de gerçekten öyledir bilmiyorum.Ama ben biraz fazla çekiniyorum.Gün içinde bile aklıma geliyor.
Anksiyetem var sanıyordum,aslında var da ama o anksiyete ve panik atak krizlerini yapan şey emetofobiymiş.Sürekli kusma ve bulantı korkusu yaşıyorum yiyeceklerin bozuk olmamasına çok özen gösteriyorum ve her et,balık ve özellikle tavuk yedikten sonra korkmaya başlıyorum bu besinleri hiç tüketmemeye çalışıyorum.Evdekilere de tükettirmemeye çalışıyorum.Dışarıdan mümkün olduğunca yemiyorum.
Bu korku genelde geceleri oluyor,çünkü yaşadığım çoğu kusma olayını gece yaşadım.Bu durumu çok sık yaşayan biri değilim aslında.Ama inanılmaz korkuyorum.
”Kalan hayatın boyunca her gün başka bir hastalıkla cebelleşeceksin,her gün her gece şiddetli regl ağrılarıyla yaşayacaksın ama hiçbir zaman mide bulantısı ve kusma yaşamayacaksın” deseler anında kabul ederim.
Dışarıda rahatça yiyenleri anlamıyorum hiç mi korkmuyorlar ? İçki içenleri de anlamıyorum,nasıl oluyor da kusma riskini göze alıyorlar ? Hamileleri anlamıyorum bulantılarla kusmalarla nasıl baş ediyorlar ? Midesi bulanıp kusup da hayatına rahat bir şekilde devam eden,kusarken acı çekmeyen boğulacakmış gibi hissetmeyen var mı ?
“Kusmak çok da kötü bir şey değil” diye düşünen var mı ? Varsa lütfen cesaret verip açıklasın vücudumuzun bu özelliğiyle nasıl barışık olabiliyorsunuz ?
Bu arada kendimin kusması gibi başkalarının kusmasından da korkuyorum.Ama hangisi daha korkunç karar veremedim.
Anneniz size kusmayı mı öğretti ? O nasıl oluyor ki ?Kusma korkusu bende de vardı bir zamanlar. Oyle bir korku olduğunu bilmiyordum gerçi şimdi öğrendim :) aslinda benim korkumun temeli nefessiz kalmak boğulmak korkusu. Kusacagimi anladigim an ağlamaya bağırmaya başlıyordum ve kusarken nefes almaya calistigim icin kendimi yere atiyodum . Off cok kötüydü. Sanki kusarken nefesim kesilecek zannediyordum. Üniversitede başlamıştı bu kusma ve korku olayı. Sonra annem kusmayı öğretti banakusmaktan korkmamayı öğrendim. Ama yine de rahatsız edici bir durum tabi.... Eskiye göre cok ıyiyim neyse ki
İyi yaptınız eksik olmayınBende reflü var mide kapağım bozuldu, mide asidi yüzünden. Bir de vücudum her olaya kusma ile tepki verir. Ağlarsam kusarım, sınavım varsa sabah hiç sekmez kusarım. Hoş olmayan bir şey yersem kusarım. Hem de insanlar zorlanır öğürür ya, ben direk öğ dememle her şeyi kusarım. Ama yine de korkmuyorum. Hatta kusunca bulantı geçiyor diye seviniyorum. Yüzümü yıkayıp bu olay hiç yaşanmamış gibi mutlu enerjim hayatıma geri dönüyorum. Eğer kas hastalığın yoksa veya bebek değilsen kusarken ölme ihtimalin herhangi başka bi sebeple ölme ihtimalinden daha düşük. Sal gitsin bacımbiliyorum böyle demekle olmayacak. Ama yine de senin için normalleşmesi açisindan detaylı detaylı yazdım
Bilmem dünyanın sonu mu değil mi onu öğrenmeye çalışıyorum.Şaka değil gerçekten korkuyorum ama o kadar kötü olmadığını söyleyenler var onların yorumları tam çözüm olmasa da cidden rahatlatıyor.Yani kusarsan kusarsın nolucak ki dünyanın sonu mu