En çok sevdiğim insan ve ölüm...

es_ra_ .!.:

cnm benim oncellikle allah sana ve annene (butun sevdiklerin dahil) uzunnnnnn, hayirli, guzel omurler nasip etsin.

Neden annen hayattayken kendini bu dusunceyle yipratiyorsun. Dolu dolu yasamaya ozen goster allah gecinden versin korktugun basina gelirse keskelerin olmasin.

Allah'tan geliyoruz ve allah'a tekrar donecegiz. Olumun sirasi yok ama emin ol ki sana birsey olsa annenin yuregi yanar ıster 1 tane evladi olsun ister 1000 tane.

Annelik bam baska birsey. Senide takdir ediyorum boyle evlatlar gormek cok guzel ama kendini yipratma at bu dusuncegi aklindan.

Allah'tan hep hayirlisini iste.

Ananin evet yeri baska bosuna dememisler aglarsa anam aglar gerisi yalan aglar diye.

Bu arada nedense aklima takildi baban hayatta mi?

Rabbim sizleri hic ayirmasin insaallah ama ne olursa olsun karamsar dusunme herseyin hayirlisi olsun ins.

Genişletmek için tıkla...

lykos .!.:

Tatlım bu kaybetme korkusu hemen hemen herkeste var, ama bu hayat yaşantını zora sokuyor derecesinde ise, psikolojik olarak bir rahatsızlığı ortaya çıkartıyor.Dolayısıyla bir obsesyon şeklini alıyor. Bendede var benzer bir durum. Benimde eşim rahatsız, epilepsi hastası. Devamlı aklımda, ona bişey olacak diye, devamlı kaygılı ve endişeli haldeyim. İçsel sıkıntılarım çok fazlalaşıyor.Devam ederse bir doktora görünmeyi düşünüyorum.
Kendim psikoloji ile ilgilenen birisiyim. Fakat ne kadar telkinler versem kendimede bazen önüme geçemiyorum bu kaygılarımın.Daha çok yeni içsel kaygılarım arttı, ağladım sızladım. Kendi ölümümden çok sevdiklerim için endişeliyim.
Bir taraftanda mantıklı düşünmeye gayret ediyoruım. O zaman sakinleşiyorum. yani bu kaygılarımız arttıkça ne hayatımız düzeliyor, nede kötü olacak bir şeyin önüne geçmiş oluyoruz. Elimizde kalan tek şey kendimize yaptığımız sıkıntı. O yüzden üzmemeye gayret et kendini.

Genişletmek için tıkla...

smuwila .!.:

bende 4-5 yıl sizin psikolojinizdeydim, ya sevdiklerimden birine birsey olursa ben ne yaparım?, nasıl yasarım?? Gecelerce bitmek bilmeyen aglamalarım, endiselerim..

Cok degil, subat ayın' da aniden annemi kaybettim, her zaman ki gibi bir gündü annem cok iyiydi teyzemlerle kuzenine gitmistik, annem gelmemisti belki sonra gelirim demisti eve geldim yine iyiydi ben rahatsızdım yattım birazcık, kalktıgım da sadece bazı sesler duydum kapı hızlı kapandı, sonra holde bi kosma! Ama konduramadım, kapının kolu elinden kaymıstır, yemek vardır ocak' ta tv' ye dalmıstır, ki annem zaten hızlı bir insandır nasıl desem, yürürken ardından rüzgarı gelirdi gerisini hatırlamıyorum sonra kapı caldı annem yakındır kapıya, ama acmıyor allah allah dedim, actım kapıyı dur suna bir bakayım dedim, bir de ne göreyim annem boylu boyunca uzanmıs yere! Soka girdim, uyuyor sandım, bazen yere yatardı sırtım agrıyor falan derdi, öyle sandım yavasca anne, anne diye seslendim, ne oldu sana? Dedim, zar zor bilmiyorum ki? Dedi, dili kalınlasmıs gibiydi, konusamıyordu. Tabii bende orda film koptu, bagırmaya basladım kardesim yetisti, yine kötü birsey oldugunu düsünmedik, teyzemlere haber verdim, ambulans cagırdım, o sırada annem kendindeydi yarım yamalak anlatmıs ne oldugunu, ambulans istemem demisti, babamı istedigini, babamla hastaneye gidecegini söylemisti, holden kosusu yüzünü yıkamak icinmis, saga sola carparak gitmis lavoboya, sonrasında bilinci kapandı ve derin bir uykuya daldı annem, bir daha da 15 gün boyunca gözünü acmadı, tansiyon nedeniyle beyin kanaması gecirmis, 2 ameliyat gecirdi, 15 gün boyunca yogun bakımda kaldı ama kurtaramadık annemi, hep inandık, güclüdür, kalkıcak, umutluyuz dedik, yanına her girdigim de konustum annemle belki sesimi duyar da tepki verir diye ama vermedi, uyanmadı annem, suan annemsiz 4. Ayın icindeyiz, su anlattıklarıma ben bile inanamıyorum, sanki baskasının basına gelmis ya da bir kitapta okumusum gibi..

Cok degil 4 ay önce sevdigim yanımdaydı, evimizdeydi, bir anda ayırdı kader bizi, hic beklemedigimiz ummadıgımız bir zamanda!
Sen sanslısın iki sevdigin de yanında, ne düsünürsek düsünelim, olmusla-ölmüse care bulamıyoruz, sen istedigin kadar kork, üzül, sıkıntı yasa olacagı varsa yine oluyor! Aynı bize oldugu gibi, annem hastalanmadan 3-4 gün önce ya anneme birsey olursa? Ya ölürse, biz onsuz ne yaparız diye aglamıstım, sabah kalktıgını duyunca onun varlıgını bilip duydugum haz dünya' ya bedeldi..!

Allah sevdiklerine ve sana uzun ömürler versin..

Genişletmek için tıkla...

nameless_ .!.:

maalesef 8 ay önce ben de eşimi kaybettim..daha 2.5 aylık evliyken hem de..dayanamam,yaşayamam gibi cümleler o kadar boşmuş ki..geriye dönüp bakıyorum kendime şaşırıyorum..normal hayatına devam ediyorsun mecburen içinde bitmek bilmeyen bir boşlukla..ama devam ediyor hayat..herşeye alışıyorsun mecburen..saçmaladım galiba kusura bakmayın..

Böyle şeyleri düşünüp de kendinizi üzmeyin..allah sevdiklerinizin acısını göstermesin..

Genişletmek için tıkla...

_lena_ .!.:

nameless arkadaşım başın sağolsun,eşine allah rahmet eylesin.

Konu sahibi arkadaşım sanki beni anlatmışsın!
üstelik ben gurbetteyim bir gün konuşmazsam içime sıkıntılar basıyor

elimizde olan bişey değil bu

kafadaki sıkıntılardan dolayı oluyor bu.

Bir de panik atakla alakalı da olabilir...

Genişletmek için tıkla...

notradamus .!.:

bana göre sen böyle yaparak kendine kötü davranıyorsun. Her insan sevdiğinin bırak ölmesini hasta olmasını gözünden bir damla yaş bile akmamasını ister. Ama olacağı bu. Her insan doğar ve ölür. Bunu bile bile yaşıyoruz. 5 dakka sonra kimin hayatta kalacağı belli değil. Insanlar sevdiklerine ölümü yakıştıramaz. Ama birgün hepimizin başına gelecek. Bence bu kadar kafana takıp kendini helak etme.
Ayrıca annemden önce ben öleyim gibi dualarda etme. Isterse annenin 10 evladı olsun, senin yada kardeşlerinin yerini hiç biri tutamaz. Bence her ölüm acıdır. Ama evlat acısı bambaşkadır. Allah sana da annene de babana da kardeşlerine de mutlu uzun ömürler nasip etsin. Ama sende bırak artık bu düşünceleri.

Genişletmek için tıkla...

niltt .!.:

kimseyi allah'tan çok sevme,ben onsuz ne yaparım gibi cümleler kurma.allah'ın gücüne gider..
Bende senin gibiyim.eşime sarılınca önce allahımı sonra seni seviyorum derim hep...

Genişletmek için tıkla...

berceste00 .!.:

Ablam hasta olup da 1 ay omru kaldigini soylediklerinde cildirdim resmen cildirdim biz nasil yasayacagiz diye.. O kadar inanilmaz geliyordu ki.. Oyle igrenc gecen 1 aydi ki o.. Caresizsin, ne kadar öpsen de doyamiyorsun.. Biliyorsun cunku gidecek.. Gunler de ne cabuk geciverdi son bir ay!! Zaman birqz yavas aksa ne olurdu! Kalp atislarini durusunu izledim ablamin.. Makineden yani, once yavasladi.. Sonra duz cizgi oldu.. Gitti yani gitti.. Canim canani gitti.. Her gece kalkip nefesini dinledim, brndaha duyamayacagim nefesini.. Gitti.. O kadar cildirdim ne oldu? Bak pada Pasa yasiyorum 7 aydir.. Dusuncesi beni mahfediyordu ne oldu? Gozumun onunde kalp atisi yavasladi yavasladi durdu.. Nabzi 12/10dan 8/6 ya sonra 4/2 ye sonra 4/0 a dustu ve o an bir kac dakika kalmisti 0/0 olmasina.. Yok boyle bir aci! Bir kac dakika sonra 0/0 olacakti!! Tarif edemiyorum son birkac dakika kaldiginda hissettiklerimi.. Elini tuttum.. Korkma bitanem dedim.. Bir gun ben de yanina gelecegim.. Ben yolumu bulamam belki beni orada bul nolur dedim.. Korkma bitanem seni cok seviyorum gule gule git dedim.. Ve oyle oldu.. 0/0 oldu, gitti.. Son nefesini duydum.. Nasil da yasiyoruz onsuz 7 aydir.. Nasil yasatiyor Allah bak..

Genişletmek için tıkla...