Kardesimi kaybedeli 5 yil oldu. Olecegi gunun sabahi cok buyuk tartistik, kahvaltisini bogazina dizdim denilebilir. Yemeden masadan kalkti. Onun iyiligini istedigimdendi dediklerim ama hic onu tam anlamiyla anlamaya da calismadim. Psikolojik sorunlari vardi agir depresyondaydi. Bencildim, kendimi dusunuyordum, okulumu tezimi onunla ugrasmaktan kendime vakit ayiramadigimi soyluyordum. Aksamina komaya girdi, 7 gun hic uyanmadi, yatti kendinden habersiz. Sonra da vefat etti. Buyuk pismanliklarim var. Vicdan azabim buyuk. Olene kadar da surecek. Iyi anlayisli bir abla olamadim cunku. Keskelerim o kadar cok ki. Ama biliyorum ki hicbir seyi degistiremem. Olan oldu. Biliyorum ama hic azalmadi acim, vicdan azabim. Allah annenize rahmet eylesin. Olum cok yakin. Yasamaya devam ediyor insan, bu da doganin kanunu. Bilmem ki yasamak denirse iste...