hatta ayrinti vereyim. kizkardesim beni
tup bebek tedavisi gordugum esnada esimle birlikte evden kovdu. direk git demedi ama belli etti. annem de buna canak tuttu. birdaha ki tedavilerde kardesinin evinde kalma. 2 gune bir ankara istanbul arasi git gel dedi. gece ankaradan otovuse bincekmisim sabah istanbulda muayene olup gece doncekmisim. erkek kardesim bana s*tir git dedi, senin agzina ... sen de bir gram akil yok gerizekali dedi. bunlari soyleyen insan disaridan herkesin cok olgun cok efendi vs vs dedigi egitimli bir genc adam olarak gordugu biri.
bunlar icin ne bir ozur ne bir pismanlik. bebeklerim oldu biri tup bebek biri spontan...
annemin yillarca bana soylediklerini buraya yazsam sayfalar ister...
ben ne yaptim ama affettim. salak gibi affettim. neden biliyor musun? her defasinda babami uzduler cunku benim yuzumden. ben mesafe koydukca babama yuklendiler. babami da korkuttular sindirdiler.
simde sirf babam istiyor diye gorusuyorum. ama mesela bugun babamibaradim yaninda kizkatlrdesim varmis. biraz konustukbarkadan sesi geliyor. baba arabadayiz kapat bilmem ne ve babam kapatti. ilk defa evlatlarimin yaninda agladim.
ayrica tatile cikmislar benden gizlemisler. herseyi gizlerler. kardeslerim beni hic aramaz. kizkardesim arayinca acmaz.
velhasil sanirim benim de bir derdim var diye konu acmam lazim...
