Engelli çocuk sahibi olmak suç mu??


Akıl sağlığında bir engel yoksa , öğretmenin bundan şikayetci olması ne acı bir durum
Benim çok yakın bir arkadaşım , sizin anlattığınız gibi tıpa tıp uyan bir çocuğu var
Merdivenleri annesinin yardımıyla inip çıkar. vss.. uzatmak istemiyorum oda doğum sırasında oksijensiz kalmış Gelişme geriliği var.
Fakat allah herkes o çocuğun öğretmeni gibi bir öğr. versn. Nasıl anlayışlı ilgili anlatamam
Hem MEB bu şekilde gelişme geriliği olan çocuklara devlet okullarında ayrı müfredatla eğitim hakkı sunmuştur. Yine söylüyorum akıl sağlığı yerindeyse o okulda eğitimine devam etmeli..
Yüce rabbim kimseyi evladıyla sınamasın.. bu çok zor benim gözümün önünde olan birşey.. nasıl zor arkadaşlar. Aile kabullenmiş ama çevrenin bakış açısı farklı oluyor. Hep soru.. bakışlar bir garip..içim acıdı gece gece...:gitme:
 

tatlım ben psikolojik danışmanım bu konuları çok iyi biliyorum elbet ama sorun o değil görev yaptığım ilde yok öyle kurumlar ki bu çocuk zihinsel engelli değil bedensel engelli
zihinsel engelli olsa özel eğitim merkezine gider değil mi??
 
o idare ve ogretmnde bedenleri saglam ama insanliklari engelliymis ne yazikki
 
Son düzenleme:

zaten ailenin o konuda bilgisi var
rehberlik araş. mer. gitmişler durumu anlatmışlar olur mmu öyle şey gerekirse müfettiş gönderriz denmş bunu idareye söyledm ozaman biz de gerkli mercileri çağırır okul koşullarının bu gibi br öğrenci için uygun olmadığını söyleriz müfettiş onayı alırız dedi
 
Bizim sınıfta bir kız vardı engelli diyorlardı dıştan görünür bir şey yoktu hatta onun biraz daha zekasının geri olduğunu söylemeseler ( ailesi ) asla inanmazdım.Ana sınıfından beri sürekli annesi kızın yanındaydı ama kızda gerçekten söylemeseniz anlaşılacak birşey yoktu annesi herkesin içinde gelip sürekli kızım hasta ona böyle yapmayın şöyle yapmayın derdi.Kızın psikolojisini çok anlayamasam da az biraz hissedebiliyordum annesi söyleyip durmasa kimse anlamayacaktı zaten rahatsız olduğuna halen inanmıyorum.Tam anasınıfı dahil 9 sene aynı sınıfta geçirdik her defasında annesi ortaya çıkıp rahatsız diyor kızı aramızdan uzaklaştırıyordu tabi küçükken kimse onunla oynamak istemiyordu falan.9 sene kız 9000 defa ağlamıştır dışlandığı için bizde dışlıyormuyduk evet.Beden derslerinde top oynarken kimse onu grubuna almazdı bizim yanımıza gelirdi son çare dalga geçip gönderirdik sonra kız ağlardı.Annesi gelirdi neden onuda oynatmıyorsunuz diye annesi de ağlardı.Kimse kızın yanında oturmazdı tek başına otururdu ve en arkaya atmıştı hocalar onu.O zaman umrumda değildi şimdi de aradan çok zaman geçti sayılmaz ama artık olgunlaştım 15 yaşındayım şöyle bir geriye bakıyorum da ne adi çocukluk geçirmişim.Şimdi görsem hemen yaptıklarım için özür dilerdim.Geçmişte övünüyordum...Bence böyle çocuklar kendileri gibi olan arkadaşların okuluna gitmeleri psikolojisi açısından çok çok çook daha yararlı olacağını düşünüyorum.
 
ahh canım ya engelli çocuklar için,M.E B bağlı,rahabilitazsyon merkezleri var.
acaba merkezde yada başka ilcelerde yokmudur,hem yine eğitime tabii servisleri ve yemek oluyor.aileler hiç bir şeye karışmıyor.sadece servise kadar götürüyorlar.
kızım kpss yi kazanmadan önce rehabilitasyonda çalışmıştı ordan biliyorum.
onlara göre özel ilgileniliyor.hatta yemeğini bile öğretmenler yediriyor.

oofff çok üzüldüm.allah yardımcıları olsun.
aslında herkez için zor bir durum.rehabilitasyonların yatılı olanı varmıdır acaba.
ayy ne diycemi bilemedim sayın hocam.inşallah bir çözüm bulunur.:çok üzgünüm:
 
CAnım ablam, nur içinde yatsın tümör yüzünden omurilik felci olmuştu, ömrünün son bir ayında. O zaman anladık engelli olmanın ne olduğunu. Üniversite öğrencisiydi, ben okula nasıl gideceğim diye üzülürdü.. Kanser olduğuna mı yansın, hastalığın omuriliğine metastaz yapması yüzünden felç olduğuna mı? Canım ablam iyileşip tekrar yürüyeceğini sanıyordu, son ayında doktorların masum yalanları.. Nur içinde yatsın meleğim..
 
Ben şu an 25 yaşımdayım. 9 sene önce lisede ani işitme kaybı geçirdim. İşitme yetimi tamamen kaybettim. Dünyaya küsmüştüm. Canım öğretmenlerim beni asla yalnız bırakmadı. Ders sırasında çok fazla ilgilenemeseler de teneffüslerde, yemek arasında hep bana ders çalıştırırlardı. Yazarak bıkmadan usanmadan öğretirlerdi. Onların hakkını asla ödeyemem. Şu an güzel bir mesleğim var. Ne zaman geçmişi anımsasam gözlerimin önüne o öğretmenlerim gelir. Öğretmenlerim sayesinde arkadaşlarım da çok bilgili, anlayışlılardı bana karşı. Not tutmama yardımcı olurlardı. Birgün yine depresif ve küskündüm. Ben ünv.'e gitmek istemiyorum demiştim bir öğretmenime. O da bana; İnsanlar seni sağır diye değil başarılarınla parmakla göstersinler dedi. Benim hayatımı yönlendiren söz olmuştur. O yavruya ders sırasında ilgi gösterilemiyorsa bile, her öğretmen günde 1 saatini ayırsa diğer arkadaşlarından geri kalmaz. Bakın benim engelim sonradan oldu. Kimin ne olacağı belli olmuyor. Kendi çocuklarının da yarın ne olacağı belli olmaz.
 

Başın sağolsun arkadaşım
 
ALLAH yardım etsin yavrucuğa
unutmayalım ki her sağlıklı insan geleceğin bir engelli adayıdır
yarın başımıza ne geleceğini kimse bilmiyor ve bir garantiside yok sağlığımızın
empati kurmak lazım herşeye
 
çocuğun zihinsel engeli yoksa zemin sınıfta ders görebilir bu mümkün

bem bi tanıdığım kız var ileri dercede ms hastası. çok ama çok zor yürüyor.şu an ünv öğrencisi

belediyenin engelli aracıyla okula gidiyor. sınıfını zemin kata aldırdı

valiye çıktı yaptırdı işini

ince motor becerileri, merdiven çıkma ancak çok iyi ftr tedAvisiyle çözülebilir

Allah o çocuğu istemeyenlere vicdan ve merhamet versn
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…