Enkazdan çıktık ama Eski hayatımızı çok özlüyorum:(

Merhaba , depremde bir çok insan öldü , bizim gibi ölmeyenler de büyük travma yaşadı , yaşayan ölüye döndü gördüklerinin etkisiyle.. benim binam yıkıldı . Üst kattan atladık . Ayağım çatladı okun dışında sorun fiziksel olarak yok ama psikolojimiz bitik ... hala toparlanamadık, herşeyimiz gitti , maddi olarak değil ama kızımın bebeklik eşyaları , fotoğraflarımız, anılarımız, kızımla olan tüm anılarımız , ailecek duygusal anlamda mirasımız olan herşey gitti.. en çok ta , kızımın bebeklik kıyafetlerinin gitmesi vs üzdü , büyüdüğü zaman , “senin için şunu sakladım” diyebileceğim herşeyi bir kepçe alıp götürdü.. çizdiği resimlerin gitmesi , tüm fotoğraflarınızın olduğu harf disk vs vs tüm anılarımız ……. Artk hangi şehirde olacağız ne zaman babasıyla bşr araya geleceğiz hiçbirşey belli değil,kızım yatağını oyuncaklarını soruyor daha çok küçük.. bir gece uyandırıldı bağrıs çağrış ile annesi ona atla diye bağırdı , atladı ve annesiyle yere kapaklandılar… sonra bilmediği bşr şehre geldi, sürekli görüştüğü arkadaşlarından, babasından ayrıldı .. biz zaten bir tanıdığın evinde kalıyoruz kendimize ait hiçbirşey yok . Kısaca , bir anda alt üst olan düzenimizi, herşeyimizi çok özledim …….. belirsizlik çok yorucu ..


Çok geçmiş olsun instegramzda hikayeniz de veya face de ne bileyim böyle Gmail de falan eski resimler oluyor insallah ordan bulursnz
 
O kadar üzülüyorum ki günlerdir her habere ağlıyorum. Yaşadıklarımız aklıma geliyor ağlıyorum. Derin bi buhrandayım, ailemle de görüşmek istemedim. Sadece konuştum. Eğer görüşürsem fena patlayacam ve buna nasıl dayanacağımı bilmiyırum. Çok şükür ki hayattasınız bebeğiniz yanınızda sarılun öpün koklayın, kaç anne en son bebeğini uyutup öpüp üstünü ebediyyen örttü. Öp kızını benim yerime de lütfen.
 
Merhaba , depremde bir çok insan öldü , bizim gibi ölmeyenler de büyük travma yaşadı , yaşayan ölüye döndü gördüklerinin etkisiyle.. benim binam yıkıldı . Üst kattan atladık . Ayağım çatladı okun dışında sorun fiziksel olarak yok ama psikolojimiz bitik ... hala toparlanamadık, herşeyimiz gitti , maddi olarak değil ama kızımın bebeklik eşyaları , fotoğraflarımız, anılarımız, kızımla olan tüm anılarımız , ailecek duygusal anlamda mirasımız olan herşey gitti.. en çok ta , kızımın bebeklik kıyafetlerinin gitmesi vs üzdü , büyüdüğü zaman , “senin için şunu sakladım” diyebileceğim herşeyi bir kepçe alıp götürdü.. çizdiği resimlerin gitmesi , tüm fotoğraflarınızın olduğu harf disk vs vs tüm anılarımız ……. Artk hangi şehirde olacağız ne zaman babasıyla bşr araya geleceğiz hiçbirşey belli değil,kızım yatağını oyuncaklarını soruyor daha çok küçük.. bir gece uyandırıldı bağrıs çağrış ile annesi ona atla diye bağırdı , atladı ve annesiyle yere kapaklandılar… sonra bilmediği bşr şehre geldi, sürekli görüştüğü arkadaşlarından, babasından ayrıldı .. biz zaten bir tanıdığın evinde kalıyoruz kendimize ait hiçbirşey yok . Kısaca , bir anda alt üst olan düzenimizi, herşeyimizi çok özledim …….. belirsizlik çok yorucu ..
Ay tüylerim diken diken oldu
 
Merhaba , depremde bir çok insan öldü , bizim gibi ölmeyenler de büyük travma yaşadı , yaşayan ölüye döndü gördüklerinin etkisiyle.. benim binam yıkıldı . Üst kattan atladık . Ayağım çatladı okun dışında sorun fiziksel olarak yok ama psikolojimiz bitik ... hala toparlanamadık, herşeyimiz gitti , maddi olarak değil ama kızımın bebeklik eşyaları , fotoğraflarımız, anılarımız, kızımla olan tüm anılarımız , ailecek duygusal anlamda mirasımız olan herşey gitti.. en çok ta , kızımın bebeklik kıyafetlerinin gitmesi vs üzdü , büyüdüğü zaman , “senin için şunu sakladım” diyebileceğim herşeyi bir kepçe alıp götürdü.. çizdiği resimlerin gitmesi , tüm fotoğraflarınızın olduğu harf disk vs vs tüm anılarımız ……. Artk hangi şehirde olacağız ne zaman babasıyla bşr araya geleceğiz hiçbirşey belli değil,kızım yatağını oyuncaklarını soruyor daha çok küçük.. bir gece uyandırıldı bağrıs çağrış ile annesi ona atla diye bağırdı , atladı ve annesiyle yere kapaklandılar… sonra bilmediği bşr şehre geldi, sürekli görüştüğü arkadaşlarından, babasından ayrıldı .. biz zaten bir tanıdığın evinde kalıyoruz kendimize ait hiçbirşey yok . Kısaca , bir anda alt üst olan düzenimizi, herşeyimizi çok özledim …….. belirsizlik çok yorucu ..
Çok üzgünüm...
Ne desem saramam yaranızı, kayıplarınızı telafi edemem...
Bin şükür ki canınız sağ şimdiden sonra zaman lazım iyileşmek için. Rabbim yardımcınız olsun🙏
 
Merhaba , depremde bir çok insan öldü , bizim gibi ölmeyenler de büyük travma yaşadı , yaşayan ölüye döndü gördüklerinin etkisiyle.. benim binam yıkıldı . Üst kattan atladık . Ayağım çatladı okun dışında sorun fiziksel olarak yok ama psikolojimiz bitik ... hala toparlanamadık, herşeyimiz gitti , maddi olarak değil ama kızımın bebeklik eşyaları , fotoğraflarımız, anılarımız, kızımla olan tüm anılarımız , ailecek duygusal anlamda mirasımız olan herşey gitti.. en çok ta , kızımın bebeklik kıyafetlerinin gitmesi vs üzdü , büyüdüğü zaman , “senin için şunu sakladım” diyebileceğim herşeyi bir kepçe alıp götürdü.. çizdiği resimlerin gitmesi , tüm fotoğraflarınızın olduğu harf disk vs vs tüm anılarımız ……. Artk hangi şehirde olacağız ne zaman babasıyla bşr araya geleceğiz hiçbirşey belli değil,kızım yatağını oyuncaklarını soruyor daha çok küçük.. bir gece uyandırıldı bağrıs çağrış ile annesi ona atla diye bağırdı , atladı ve annesiyle yere kapaklandılar… sonra bilmediği bşr şehre geldi, sürekli görüştüğü arkadaşlarından, babasından ayrıldı .. biz zaten bir tanıdığın evinde kalıyoruz kendimize ait hiçbirşey yok . Kısaca , bir anda alt üst olan düzenimizi, herşeyimizi çok özledim …….. belirsizlik çok yorucu ..
Yaşadıklarınız tahmin dahi edemem size kocaman sarılmak istediğimi bildirmek için yazıyorum. Umarım tez zamanda ayağınız iyileşir eşinizle de en kısa zamanda biraraya gelir ve düzeninizi kurarsınız. Anılarınız için çok çok üzgünüm. İnşallah bundan sonra siz eşiniz ve kızınızla bir ömür boyu mutlu güzel anılar biriktirir tonton nine ve dede olursunuz kızınızı vatana millete hayırlı bir evlat olarak yetiştirirsiniz. Hep iyi insanlarla karşılaşmanız dileğiyle.
 
Yasadiklariniza çok üzüldüm çok büyük bir travma yasamissiniz Allah yardımcınız olsun 😔 Bir çok insanın hayatı tepetaklak oldu depremle beraber. Evimiz hasar görmedi ama özellikle ikinci deprem psikolojimi bitirdi. Ağır travma yaşadım evim bana cehennem oldu. Aksam yatağa girerken tüylerim ürperiyor sabaha kadar neyle karsilacagim aceba diye düşünmekten kendimi yiyip bitiriyorum. Bas ucumuza su hurma bsikuvi bırakıyorum kendimi hesap yaparkan buluyorum enkaz altında kalırsak kaç gün götürür bunlar bizi diye. Çocukları yanımda uyutuyorum onlar kendini her cevirdiginde yatak sallanıyor kalp carpintisiyla uyaniyorum. Kendimi deli etmekten korkuyorum. Yurt dışına yerleşmeye karar verdik biz eşimle. Hayatımızı sil baştan kuracağız. İki küçük cocukla büyük bir yükün altın gireceğiz. Düşünmekten doğru duzgun uyku uyuyamıyorum günlerdir. Depremde sevdiklerini kaybedenleri düşündükçe kendime kızıyorum senin şikayet etmeye hakkınmi var diyorum. Ama durum böyle umarım yaşadığımız bu felaketin travmasini ulkecek bir an önce atlatırız 😔
 
Çok geçmiş olsun. Yaşadığınız acıyı yaşamayan gerçekten bilemez :( Hepsi geçicek Allah'ın izniyle sabret
 
Merhaba , depremde bir çok insan öldü , bizim gibi ölmeyenler de büyük travma yaşadı , yaşayan ölüye döndü gördüklerinin etkisiyle.. benim binam yıkıldı . Üst kattan atladık . Ayağım çatladı okun dışında sorun fiziksel olarak yok ama psikolojimiz bitik ... hala toparlanamadık, herşeyimiz gitti , maddi olarak değil ama kızımın bebeklik eşyaları , fotoğraflarımız, anılarımız, kızımla olan tüm anılarımız , ailecek duygusal anlamda mirasımız olan herşey gitti.. en çok ta , kızımın bebeklik kıyafetlerinin gitmesi vs üzdü , büyüdüğü zaman , “senin için şunu sakladım” diyebileceğim herşeyi bir kepçe alıp götürdü.. çizdiği resimlerin gitmesi , tüm fotoğraflarınızın olduğu harf disk vs vs tüm anılarımız ……. Artk hangi şehirde olacağız ne zaman babasıyla bşr araya geleceğiz hiçbirşey belli değil,kızım yatağını oyuncaklarını soruyor daha çok küçük.. bir gece uyandırıldı bağrıs çağrış ile annesi ona atla diye bağırdı , atladı ve annesiyle yere kapaklandılar… sonra bilmediği bşr şehre geldi, sürekli görüştüğü arkadaşlarından, babasından ayrıldı .. biz zaten bir tanıdığın evinde kalıyoruz kendimize ait hiçbirşey yok . Kısaca , bir anda alt üst olan düzenimizi, herşeyimizi çok özledim …….. belirsizlik çok yorucu ..
Allah yardımcınız olsun inşallah tez zamanda Bi düzeniniz olur sizin ve tüm o felaketi yaşayanların Rabbim yardımcısı olsun
 
Çok çok geçmiş olsun.Ne olur üzülmeyin.Beraber yeni anılar ekleyeceksiniz işte.Benimde hiç bebeklik fotoğrafım kiyafetim yok hiç eksikliğini hissetmedim.Bizim durumumuz hiç yokmuş.Sonradan toparlamişlar.
o yüzden bende fotoğraf arşivlerine önem veriyorum.Bundan sonra bir sosyal medya hesabı açıp oraya yükleyin kimse göremeyecek şekilde.ben öyle yapıyorum.
Mesela ben face e albüm yüklüyorum arşiv yapıyorum sürekli ne olur ne olmaz diye.
depremden sonra flasha yükledim önemli fotoları arabaya koydum.
Sizi çok iyi anlıyorum.Ama çok şükür hepiniz hayattasiniz.Yep yeni guzel anılarınız olacak inşallah zaman..sadece zaman



 
Merhaba , depremde bir çok insan öldü , bizim gibi ölmeyenler de büyük travma yaşadı , yaşayan ölüye döndü gördüklerinin etkisiyle.. benim binam yıkıldı . Üst kattan atladık . Ayağım çatladı okun dışında sorun fiziksel olarak yok ama psikolojimiz bitik ... hala toparlanamadık, herşeyimiz gitti , maddi olarak değil ama kızımın bebeklik eşyaları , fotoğraflarımız, anılarımız, kızımla olan tüm anılarımız , ailecek duygusal anlamda mirasımız olan herşey gitti.. en çok ta , kızımın bebeklik kıyafetlerinin gitmesi vs üzdü , büyüdüğü zaman , “senin için şunu sakladım” diyebileceğim herşeyi bir kepçe alıp götürdü.. çizdiği resimlerin gitmesi , tüm fotoğraflarınızın olduğu harf disk vs vs tüm anılarımız ……. Artk hangi şehirde olacağız ne zaman babasıyla bşr araya geleceğiz hiçbirşey belli değil,kızım yatağını oyuncaklarını soruyor daha çok küçük.. bir gece uyandırıldı bağrıs çağrış ile annesi ona atla diye bağırdı , atladı ve annesiyle yere kapaklandılar… sonra bilmediği bşr şehre geldi, sürekli görüştüğü arkadaşlarından, babasından ayrıldı .. biz zaten bir tanıdığın evinde kalıyoruz kendimize ait hiçbirşey yok . Kısaca , bir anda alt üst olan düzenimizi, herşeyimizi çok özledim …….. belirsizlik çok yorucu ..
Canim oncelikle cokcok buyuk gecmis olsun. Ama diyebilecegim tek sey cana gelecegine mala gelsin.sukur edin bence anilar hatiralar gitti belki ama yenileri olabilir...Uzuntunu anliyorum psikolojini ama Rabbim size ikinci bir hayat nasip etti. Sukur evladin eşin kurtulmussunuz okadar sanslisinizki ordakilerden yanls anlaşılmasın solediklerim umarim anlatabildim.
 
Şundan 50 -60 sene önce nerdeyse kimsenin çocukluk fotoğrafı yoktu. Bu sizi üzmesin, evet bence de özeniyoruz binlerce fotoğraf çekiyoruz ama düşününce onbinlerce yıllık insan tarihinde fotoğraf denen şey çok kısa zamandır var. Anıları yaşatan hep biziz. Kızınızın hafızası siz olacaksınız, onu sevgi ve güzel anılarla sarıp sarmalayın. Bu bir çocuk için tüm oyuncaklardan tüm eşyalardan daha kıymetli olacaktır. Çocuklar çabuk adapte olabilirler inanamazsınız ne kadar kolay şekilde yeni şartlara uyum sağladıklarına. İlk şoklar bir geçsin yeniden ailece kenetlenip güzellikler yaşayacaksınız umarım
 
Hard disk olayını ben de sürekli düşünüyorum. Tüm anıları oraya biriktirdim ama evden kaçarken muhtemelen sadece cep telefonu alacağım. Google fotoğraflara yedeklemek en mantıklısı. Evimize aldigimiz bir fincan kırılsa üzülüyoruz, koca bir ev kaybetmek nasıl hissettirir of çok geçmiş olsun geçsin gitsin gerçekten de
 
Back
X