- 24 Ağustos 2019
- 2.725
- 8.437
- Konu Sahibi yosunlukek
- #1
Merhaba, herkese öncelikle
Hemen kısaca özetlemeye çalışacağım. Bu hafta içi sevgilimin ailesiyle tanıştım. Aslında henüz evlilik gibi düşüncelerimiz yok çünkü ben yeni atandım ve bir süre sadece kendime bakmak özgür olmak istiyorum. Nişanlanırsam çeyiz ve benzeri masraflarla ilgili düşünceler beni biraz endişelendiriyor bu yüzden nişanı hemen yapmak istemedim belirli bir süreye yayalım dedim. Bu nedenle sevgilimin ailesiyle tanışma teklifini ilk başta reddetsem de, sevgilimle 2 yıldır birlikte olduğumuzu ve artık tanışabiliriz diye kabul ettim. Neyse kendime baya özen gösterdim hediyemi alarak evlerine gittim. Her şey gayet normaldi, herkes güleryüzlü ve nazikti, ta ki birden kapı çalana kadar. Hayatımın en kötü günlerinden birini yaşadım resmen
Gelen alt katta oturan yengesi ve 5 yaşındaki oğluydu niye bilmiyorum ama yenge gelince inanılmaz bi huzursuz oldum. Hem oğlu sürekli ağlıyordu hem de bazen saçımı çekip bacaklarıma vurup kaçıyordu. ve bunlar öyle küçük saç çekmeleri değil arkadaşlar bir anda arkadan gelip minicik çocuk saçımı yolup gidiyor. Sevgilim yeğenini kontrol etmeye çalışıyor, uzaklaştırıyor ve balkona çıkarıyordu, ama yeğeni biraz sakinleşip tekrar salona geliyor ortalığı birbirine katıyordu. neyse sakin olmaya çalıştım ama sabrım tükendiğinde çocuğu kucağıma alıp sakinleştirmeye çalıştım. "ama lütfen saçımı çekme, seninle oynayabiliriz" demeye fırsatım olmadan bir tokat yedim. Gözlerim doldu ve gerçekten o kadar kücük bi cocuk nasıl böyle vurabilir şok oldum size burnumun ağrısını tarif edemem. Annesi hala çay içmeye devam ederken sadece "aaa çok ayıp" demekle yetindi. Sevgilim o anda çok sinirlendi ve "yenge, siz gitmelisiniz" gibi bir konuşma yapmaya başladı, sevgilimin annesi de inanılaz mahçup oldu o an hem yengeye kızdı " işte oğlunun huyunu bilmiyor musun neden geldin" vs dedi. ama yengenin umrunda değildi resmen şok içindeyim hala.
Sonunda, bir süre daha oturduktan sonra artık geç oldu diye kalkayım dedim ve yenge birden "sen de amma zayıfmışsın, biraz kilo al, gelinlik nasıl giyeceksin?" dedi Ben de artık iyice film koptu "ben halimden gayet memnumum herkes benim gibi olmak istiyor" dedim ve gülümsemeye çalıştım.
neyse bir şekilde kendimi dışarı attım. Sevgilim yol boyu özür diledi ve akşam eve geçince sevgilimin annesi aradı "eğer bir hata yaptıysak kusura bakma kızım torunum biraz yaramazdır cocuk işte. Çok utandık " gibi bir konuşma yaptı. olur mu öyle şey her şey çok güzeldi desem de aklımdan yaşananlar çıkmıyor bu yenge bir şekilde hayatımızda hep olur mu sizce? ne yapacağımı hiç bilemiyorum çok üzgünüm.
ve lütfen yanlış anlayamyın elbette cocuğa kızgın değilim tüm sorun annesindeydi. Sadece o da değil geldiğinden beri iğneleyecici sözleri bitmek bilmedi resmen çok şaşkınım ne yapacağımı bilmiyorum
Hemen kısaca özetlemeye çalışacağım. Bu hafta içi sevgilimin ailesiyle tanıştım. Aslında henüz evlilik gibi düşüncelerimiz yok çünkü ben yeni atandım ve bir süre sadece kendime bakmak özgür olmak istiyorum. Nişanlanırsam çeyiz ve benzeri masraflarla ilgili düşünceler beni biraz endişelendiriyor bu yüzden nişanı hemen yapmak istemedim belirli bir süreye yayalım dedim. Bu nedenle sevgilimin ailesiyle tanışma teklifini ilk başta reddetsem de, sevgilimle 2 yıldır birlikte olduğumuzu ve artık tanışabiliriz diye kabul ettim. Neyse kendime baya özen gösterdim hediyemi alarak evlerine gittim. Her şey gayet normaldi, herkes güleryüzlü ve nazikti, ta ki birden kapı çalana kadar. Hayatımın en kötü günlerinden birini yaşadım resmen
Gelen alt katta oturan yengesi ve 5 yaşındaki oğluydu niye bilmiyorum ama yenge gelince inanılmaz bi huzursuz oldum. Hem oğlu sürekli ağlıyordu hem de bazen saçımı çekip bacaklarıma vurup kaçıyordu. ve bunlar öyle küçük saç çekmeleri değil arkadaşlar bir anda arkadan gelip minicik çocuk saçımı yolup gidiyor. Sevgilim yeğenini kontrol etmeye çalışıyor, uzaklaştırıyor ve balkona çıkarıyordu, ama yeğeni biraz sakinleşip tekrar salona geliyor ortalığı birbirine katıyordu. neyse sakin olmaya çalıştım ama sabrım tükendiğinde çocuğu kucağıma alıp sakinleştirmeye çalıştım. "ama lütfen saçımı çekme, seninle oynayabiliriz" demeye fırsatım olmadan bir tokat yedim. Gözlerim doldu ve gerçekten o kadar kücük bi cocuk nasıl böyle vurabilir şok oldum size burnumun ağrısını tarif edemem. Annesi hala çay içmeye devam ederken sadece "aaa çok ayıp" demekle yetindi. Sevgilim o anda çok sinirlendi ve "yenge, siz gitmelisiniz" gibi bir konuşma yapmaya başladı, sevgilimin annesi de inanılaz mahçup oldu o an hem yengeye kızdı " işte oğlunun huyunu bilmiyor musun neden geldin" vs dedi. ama yengenin umrunda değildi resmen şok içindeyim hala.
Sonunda, bir süre daha oturduktan sonra artık geç oldu diye kalkayım dedim ve yenge birden "sen de amma zayıfmışsın, biraz kilo al, gelinlik nasıl giyeceksin?" dedi Ben de artık iyice film koptu "ben halimden gayet memnumum herkes benim gibi olmak istiyor" dedim ve gülümsemeye çalıştım.
neyse bir şekilde kendimi dışarı attım. Sevgilim yol boyu özür diledi ve akşam eve geçince sevgilimin annesi aradı "eğer bir hata yaptıysak kusura bakma kızım torunum biraz yaramazdır cocuk işte. Çok utandık " gibi bir konuşma yaptı. olur mu öyle şey her şey çok güzeldi desem de aklımdan yaşananlar çıkmıyor bu yenge bir şekilde hayatımızda hep olur mu sizce? ne yapacağımı hiç bilemiyorum çok üzgünüm.
ve lütfen yanlış anlayamyın elbette cocuğa kızgın değilim tüm sorun annesindeydi. Sadece o da değil geldiğinden beri iğneleyecici sözleri bitmek bilmedi resmen çok şaşkınım ne yapacağımı bilmiyorum
kolay gelsin.
