- 2 Ağustos 2025
- 27
- 39
- 3
- 27
Merhaba,
Bu yaz izmir karşıyakadayım. Konumumu belirteyim ki kenar mahallede yaşadığın için bunlar başına geliyor demeyin. Şimdi sorun şu, ben otobüste sokakta ya da parkta otururken erkeklerin bakışlarından çok rahatsız olmaya başladım. Özellikle 40 yaş üstü erkekler... Açık giyinmiyorum btw. Normal giyiniyorum ve vücudum tahta gibi. Neyse. Yani hep çok ilginç bir şey yapıyormuşum gibi inceleyerek bakıyorlar. Kitap okuyorum bakıyorlar. İneceğim durağa geliyorum bi bana bi durağa bakıyorlar falan. Paranoya mı yapıyorum? Neden bakıyorlar? Bu arada normalde istanbulda yaşıyorum. Orada herkes kendi aleminde. Kimse kimseyi zombi gibi süzmüyor. Ne dersiniz?
Edit : arkadaşlar galiba çoğunluk ben gibi düşünmüyor ya da neden hassas olduğumu anlamıyor. Açıkçası ben yaşlı dedelerleyken hiç değilse korku içinde olmak istemiyordum. Ama onlardan da tedirginim. Geçen gün bi kafede yalnız oturuyordum, arkadaşımın işi çıkmıştı. Sonra ayağa kalktım gitmek için, bir yaşlı adam da kalktı. Bir anda yanımda bitip maymun tipine bakmadan "bir şeyler içelim mi?" demez mi! O yüzden daha da tetiklenmeye başladım. Geçen sene de 70 yaşındaki bir ressamın sergisini gezdim, serginin sonundaki masada tek başına oturuyordu. mutlu olsun diye resimlerini beğendiğümi dedim, bir de memleketlimmiş, memleket muhabbeti yaptık. Sonra bana dedi... "bu gece göğsümde uyu." Cidden artık iyi bir laf değil bir bakış bile atmıyorum hiçbir erkeğe.
Bu yaz izmir karşıyakadayım. Konumumu belirteyim ki kenar mahallede yaşadığın için bunlar başına geliyor demeyin. Şimdi sorun şu, ben otobüste sokakta ya da parkta otururken erkeklerin bakışlarından çok rahatsız olmaya başladım. Özellikle 40 yaş üstü erkekler... Açık giyinmiyorum btw. Normal giyiniyorum ve vücudum tahta gibi. Neyse. Yani hep çok ilginç bir şey yapıyormuşum gibi inceleyerek bakıyorlar. Kitap okuyorum bakıyorlar. İneceğim durağa geliyorum bi bana bi durağa bakıyorlar falan. Paranoya mı yapıyorum? Neden bakıyorlar? Bu arada normalde istanbulda yaşıyorum. Orada herkes kendi aleminde. Kimse kimseyi zombi gibi süzmüyor. Ne dersiniz?
Edit : arkadaşlar galiba çoğunluk ben gibi düşünmüyor ya da neden hassas olduğumu anlamıyor. Açıkçası ben yaşlı dedelerleyken hiç değilse korku içinde olmak istemiyordum. Ama onlardan da tedirginim. Geçen gün bi kafede yalnız oturuyordum, arkadaşımın işi çıkmıştı. Sonra ayağa kalktım gitmek için, bir yaşlı adam da kalktı. Bir anda yanımda bitip maymun tipine bakmadan "bir şeyler içelim mi?" demez mi! O yüzden daha da tetiklenmeye başladım. Geçen sene de 70 yaşındaki bir ressamın sergisini gezdim, serginin sonundaki masada tek başına oturuyordu. mutlu olsun diye resimlerini beğendiğümi dedim, bir de memleketlimmiş, memleket muhabbeti yaptık. Sonra bana dedi... "bu gece göğsümde uyu." Cidden artık iyi bir laf değil bir bakış bile atmıyorum hiçbir erkeğe.
Son düzenleme:
iğrenç ya
Dirsek atıyorum artık.
