O zaman pek umursamamıştım ama şimdi boşluktan kendime dert arıyorum herhaldeAy öyle ağırlık mı olurşu an yapacağın bir şey yok zaten iş olmuş bitmiş. İlk o gelmediğinde eşine diyecektin ki ya gelirler ya gelirler. Ben de ağaç kovuğundan çıkmadım heralde ne demek ailemle tanışmamak.
Ay iki çocuğum var biri kız biri erkek herhangi biri beni ileride öyle bir konuma koysa gerçekten çok üzülürüm ya. Of Allahım lütfen kınamıyorum üzülüyorum sadece
Sen hayalini yaşıyor isen onlarda hayallerini yaşayamamış.
Heh en azından bak şimdi bir sonuca bağladınO zaman pek umursamamıştım ama şimdi boşluktan kendime dert arıyorum herhalde
kendine hiç dert arama olmuş bitmiş böyle kabullen. Bunu ben istedim de içine sinsinEşimin ailesiyle ilişkimde zorluklar yaşıyorum. Evliliğimiz yurtdışında oldu ve Türkiye'de geleneksel organizasyonları atladık. Bu yüzden de söz, nişan ve düğün gibi (bize göre) gereksiz detayları atlayıp, sadece yakın arkadaşlarımızla eğlenceli bir nikah töreni gerçekleştirdik. Ancak, evleneli 1.5 yıl olmasına rağmen ailelerimiz hala tanışmadı ve bu durum beni kırıyor. Kv ve kp bize 2 saat uzaklıktaki bir şehirde yaşıyorlar ve ikisinin de kendi aracı var (bunu ulaşım konusunda bir sorunları olmadığını belirtmek için söylüyorum) ve evlendiğimden beri ne bize geldiler ne de ailemi davet ettiler bu yüzden tanışamadılar. Bir kere geleceğiz dediler onda da vazgeçtiklerini bile söylemediler.
Onlar oldukça dindar ve muhafazakar, ben ve eşim ise daha özgür bir yaşam tarzına sahibiz. Alkol alan, mini giyinen ve tek başıma yurtdışına tatile gidebilen biri olarak, onların beklentilerinden oldukça farklıyım. Aramızdaki bu farklılıklar net bir şekilde gözükmesi için yazıyorum tüm bunları. Kp veya herhangi bir erkekle tokalaşamıyorum çünkü onlara göre günah ve bu benim daha önce duymadığım bir şey ya da eve erkek misafir gelirse o oda içinde bulunamıyorum gibi gibi.. Anlayacağınız benim dünya görüşüme ters olan her şey onların yaşam tarzı. Kızılcık şerbeti senaristleri gelsin de gerçek muhafazakar görsün.
Neyse, şu ana kadar sadece 1 kere telefonda görüştük onun dışında hemen hemen her gün eşimle konuşsalar da, bana bir kere bile selam söylemezler. Son görüşmemizde de onlara tatlı götürmüştüm ve tatlıyı beğenmediklerini, diğer gelinlerinin daha güzel yaptığını söylediler. Çünkü diğer gelinler, onların istediği gibi dindar ve itaatkâr kadınlar. Tr şartlarında ortalama üstü yaşam standartlarına sahip olmalarına rağmen kendileri şu ana kadar bana sadece bijuteriden 1 adet bileklik aldılar, nikaha gelemedikleri için altın/takı takma gereksiniminde bulunmadılar. Halbuki ki kızlarına ve diğer gelinlere fazla fazla yapmışlar. Sanıyorum ki beni yok sayarak cezalandırmaya çalışıyorlar... inanın derdim para pul değil, çok şükür gönlümüzce yaşıyoruz ve yatırımımızı yapıyoruz fakat insan ister istemez kırılıyor.
Bu konuyu sadece içimi dökmek için yazdım çünkü her ne kadar aileme ''benim için sorun değil'' desem de çok üzüyorum. Anneme detaylı anlatsam üzülür, eşime hislerimi söyleyip ailesine karşı cephe almasını istemiyorum zaten onun da tüm bunların farkında olduğunu düşünüyorum, arkadaşlarımla da bu kadar özel bir konuyu paylaşamam o yüzden sizinle paylaşmak istedim. Uzun oldu, kusura bakmayın.
-Güncelleme-
Sanırım biz kimseye haber vermeden gidip evlendik gibi anlaşılmış fakat öyle değil. :) Evlilik fikri ilk ortaya atıldığı günden beri ailelerimiz yurtdışında evleneceğimizi biliyorlardı. Nikahtan 6 ay önce hazırlıklar başlanmış, 3 ay önce de nikah günü alınmıştı.
Doğru diyorsunuzHeh en azından bak şimdi bir sonuca bağladın
Hiç fark etmemiştim, çok güldüm sağol
Ben Yurtdışında doğdum büyüdüm, yabancılarda bile tanışma var böyle birşey ben şahsen normal görmüyorum .Zaten görüşleriniz farklıymış ,hiç istenmemişsin işin zor katlanıyorsun şuan. Ailenin suçu hiç tanımadığı birine kız emanet etmek. Senin evladın olsa. Aa tamam kızım sen sevdiysen gidebilirsin diyebilirmiydin gerçekten ? Modern aile olmak ve anlayış böyle birşey değil ..elbette kararlara saygı duymak anlayış göstermek iyidir , ama aile olarak ben de bi anne baba olarak görmek isterdim şahsen herkesin kendi hayatı dilediği gibi yaşasın nasıl mutlu olacaksa , Fakat siz mutsuzunuz dışlanıyorsunuz , Görüşlerinizin farklı olduğu bir aile de nasıl bir beklentiniz vardı ?böyle olacağı zaten sizin için hiç birşeyi yapmayarak göstermişler. Açıkçası sizi sahipsiz kimsesiz buldular ezelim de ezelim kafasındalar ..
neden böyle olsun? Birbirinize küfür etmemişsiniz kavganız olmamış ne bu kopukluk ? 
Eşimin ailesiyle ilişkimde zorluklar yaşıyorum. Evliliğimiz yurtdışında oldu ve Türkiye'de geleneksel organizasyonları atladık. Bu yüzden de söz, nişan ve düğün gibi (bize göre) gereksiz detayları atlayıp, sadece yakın arkadaşlarımızla eğlenceli bir nikah töreni gerçekleştirdik. Ancak, evleneli 1.5 yıl olmasına rağmen ailelerimiz hala tanışmadı ve bu durum beni kırıyor. Kv ve kp bize 2 saat uzaklıktaki bir şehirde yaşıyorlar ve ikisinin de kendi aracı var (bunu ulaşım konusunda bir sorunları olmadığını belirtmek için söylüyorum) ve evlendiğimden beri ne bize geldiler ne de ailemi davet ettiler bu yüzden tanışamadılar. Bir kere geleceğiz dediler onda da vazgeçtiklerini bile söylemediler.
Onlar oldukça dindar ve muhafazakar, ben ve eşim ise daha özgür bir yaşam tarzına sahibiz. Alkol alan, mini giyinen ve tek başıma yurtdışına tatile gidebilen biri olarak, onların beklentilerinden oldukça farklıyım. Aramızdaki bu farklılıklar net bir şekilde gözükmesi için yazıyorum tüm bunları. Kp veya herhangi bir erkekle tokalaşamıyorum çünkü onlara göre günah ve bu benim daha önce duymadığım bir şey ya da eve erkek misafir gelirse o oda içinde bulunamıyorum gibi gibi.. Anlayacağınız benim dünya görüşüme ters olan her şey onların yaşam tarzı. Kızılcık şerbeti senaristleri gelsin de gerçek muhafazakar görsün.
Neyse, şu ana kadar sadece 1 kere telefonda görüştük onun dışında hemen hemen her gün eşimle konuşsalar da, bana bir kere bile selam söylemezler. Son görüşmemizde de onlara tatlı götürmüştüm ve tatlıyı beğenmediklerini, diğer gelinlerinin daha güzel yaptığını söylediler. Çünkü diğer gelinler, onların istediği gibi dindar ve itaatkâr kadınlar. Tr şartlarında ortalama üstü yaşam standartlarına sahip olmalarına rağmen kendileri şu ana kadar bana sadece bijuteriden 1 adet bileklik aldılar, nikaha gelemedikleri için altın/takı takma gereksiniminde bulunmadılar. Halbuki ki kızlarına ve diğer gelinlere fazla fazla yapmışlar. Sanıyorum ki beni yok sayarak cezalandırmaya çalışıyorlar... inanın derdim para pul değil, çok şükür gönlümüzce yaşıyoruz ve yatırımımızı yapıyoruz fakat insan ister istemez kırılıyor.
Bu konuyu sadece içimi dökmek için yazdım çünkü her ne kadar aileme ''benim için sorun değil'' desem de çok üzüyorum. Anneme detaylı anlatsam üzülür, eşime hislerimi söyleyip ailesine karşı cephe almasını istemiyorum zaten onun da tüm bunların farkında olduğunu düşünüyorum, arkadaşlarımla da bu kadar özel bir konuyu paylaşamam o yüzden sizinle paylaşmak istedim. Uzun oldu, kusura bakmayın.
-Güncelleme-
Sanırım biz kimseye haber vermeden gidip evlendik gibi anlaşılmış fakat öyle değil. :) Evlilik fikri ilk ortaya atıldığı günden beri ailelerimiz yurtdışında evleneceğimizi biliyorlardı. Nikahtan 6 ay önce hazırlıklar başlanmış, 3 ay önce de nikah günü alınmıştı.
Eşimin ailesiyle ilişkimde zorluklar yaşıyorum. Evliliğimiz yurtdışında oldu ve Türkiye'de geleneksel organizasyonları atladık. Bu yüzden de söz, nişan ve düğün gibi (bize göre) gereksiz detayları atlayıp, sadece yakın arkadaşlarımızla eğlenceli bir nikah töreni gerçekleştirdik. Ancak, evleneli 1.5 yıl olmasına rağmen ailelerimiz hala tanışmadı ve bu durum beni kırıyor. Kv ve kp bize 2 saat uzaklıktaki bir şehirde yaşıyorlar ve ikisinin de kendi aracı var (bunu ulaşım konusunda bir sorunları olmadığını belirtmek için söylüyorum) ve evlendiğimden beri ne bize geldiler ne de ailemi davet ettiler bu yüzden tanışamadılar. Bir kere geleceğiz dediler onda da vazgeçtiklerini bile söylemediler.
Onlar oldukça dindar ve muhafazakar, ben ve eşim ise daha özgür bir yaşam tarzına sahibiz. Alkol alan, mini giyinen ve tek başıma yurtdışına tatile gidebilen biri olarak, onların beklentilerinden oldukça farklıyım. Aramızdaki bu farklılıklar net bir şekilde gözükmesi için yazıyorum tüm bunları. Kp veya herhangi bir erkekle tokalaşamıyorum çünkü onlara göre günah ve bu benim daha önce duymadığım bir şey ya da eve erkek misafir gelirse o oda içinde bulunamıyorum gibi gibi.. Anlayacağınız benim dünya görüşüme ters olan her şey onların yaşam tarzı. Kızılcık şerbeti senaristleri gelsin de gerçek muhafazakar görsün.
Neyse, şu ana kadar sadece 1 kere telefonda görüştük onun dışında hemen hemen her gün eşimle konuşsalar da, bana bir kere bile selam söylemezler. Son görüşmemizde de onlara tatlı götürmüştüm ve tatlıyı beğenmediklerini, diğer gelinlerinin daha güzel yaptığını söylediler. Çünkü diğer gelinler, onların istediği gibi dindar ve itaatkâr kadınlar. Tr şartlarında ortalama üstü yaşam standartlarına sahip olmalarına rağmen kendileri şu ana kadar bana sadece bijuteriden 1 adet bileklik aldılar, nikaha gelemedikleri için altın/takı takma gereksiniminde bulunmadılar. Halbuki ki kızlarına ve diğer gelinlere fazla fazla yapmışlar. Sanıyorum ki beni yok sayarak cezalandırmaya çalışıyorlar... inanın derdim para pul değil, çok şükür gönlümüzce yaşıyoruz ve yatırımımızı yapıyoruz fakat insan ister istemez kırılıyor.
Bu konuyu sadece içimi dökmek için yazdım çünkü her ne kadar aileme ''benim için sorun değil'' desem de çok üzüyorum. Anneme detaylı anlatsam üzülür, eşime hislerimi söyleyip ailesine karşı cephe almasını istemiyorum zaten onun da tüm bunların farkında olduğunu düşünüyorum, arkadaşlarımla da bu kadar özel bir konuyu paylaşamam o yüzden sizinle paylaşmak istedim. Uzun oldu, kusura bakmayın.
-Güncelleme-
Sanırım biz kimseye haber vermeden gidip evlendik gibi anlaşılmış fakat öyle değil. :) Evlilik fikri ilk ortaya atıldığı günden beri ailelerimiz yurtdışında evleneceğimizi biliyorlardı. Nikahtan 6 ay önce hazırlıklar başlanmış, 3 ay önce de nikah günü alınmıştı.
Eşimin ailesiyle ilişkimde zorluklar yaşıyorum. Evliliğimiz yurtdışında oldu ve Türkiye'de geleneksel organizasyonları atladık. Bu yüzden de söz, nişan ve düğün gibi (bize göre) gereksiz detayları atlayıp, sadece yakın arkadaşlarımızla eğlenceli bir nikah töreni gerçekleştirdik. Ancak, evleneli 1.5 yıl olmasına rağmen ailelerimiz hala tanışmadı ve bu durum beni kırıyor. Kv ve kp bize 2 saat uzaklıktaki bir şehirde yaşıyorlar ve ikisinin de kendi aracı var (bunu ulaşım konusunda bir sorunları olmadığını belirtmek için söylüyorum) ve evlendiğimden beri ne bize geldiler ne de ailemi davet ettiler bu yüzden tanışamadılar. Bir kere geleceğiz dediler onda da vazgeçtiklerini bile söylemediler.
Onlar oldukça dindar ve muhafazakar, ben ve eşim ise daha özgür bir yaşam tarzına sahibiz. Alkol alan, mini giyinen ve tek başıma yurtdışına tatile gidebilen biri olarak, onların beklentilerinden oldukça farklıyım. Aramızdaki bu farklılıklar net bir şekilde gözükmesi için yazıyorum tüm bunları. Kp veya herhangi bir erkekle tokalaşamıyorum çünkü onlara göre günah ve bu benim daha önce duymadığım bir şey ya da eve erkek misafir gelirse o oda içinde bulunamıyorum gibi gibi.. Anlayacağınız benim dünya görüşüme ters olan her şey onların yaşam tarzı. Kızılcık şerbeti senaristleri gelsin de gerçek muhafazakar görsün.
Neyse, şu ana kadar sadece 1 kere telefonda görüştük onun dışında hemen hemen her gün eşimle konuşsalar da, bana bir kere bile selam söylemezler. Son görüşmemizde de onlara tatlı götürmüştüm ve tatlıyı beğenmediklerini, diğer gelinlerinin daha güzel yaptığını söylediler. Çünkü diğer gelinler, onların istediği gibi dindar ve itaatkâr kadınlar. Tr şartlarında ortalama üstü yaşam standartlarına sahip olmalarına rağmen kendileri şu ana kadar bana sadece bijuteriden 1 adet bileklik aldılar, nikaha gelemedikleri için altın/takı takma gereksiniminde bulunmadılar. Halbuki ki kızlarına ve diğer gelinlere fazla fazla yapmışlar. Sanıyorum ki beni yok sayarak cezalandırmaya çalışıyorlar... inanın derdim para pul değil, çok şükür gönlümüzce yaşıyoruz ve yatırımımızı yapıyoruz fakat insan ister istemez kırılıyor.
Bu konuyu sadece içimi dökmek için yazdım çünkü her ne kadar aileme ''benim için sorun değil'' desem de çok üzüyorum. Anneme detaylı anlatsam üzülür, eşime hislerimi söyleyip ailesine karşı cephe almasını istemiyorum zaten onun da tüm bunların farkında olduğunu düşünüyorum, arkadaşlarımla da bu kadar özel bir konuyu paylaşamam o yüzden sizinle paylaşmak istedim. Uzun oldu, kusura bakmayın.
-Güncelleme-
Sanırım biz kimseye haber vermeden gidip evlendik gibi anlaşılmış fakat öyle değil. :) Evlilik fikri ilk ortaya atıldığı günden beri ailelerimiz yurtdışında evleneceğimizi biliyorlardı. Nikahtan 6 ay önce hazırlıklar başlanmış, 3 ay önce de nikah günü alınmıştı.
Çok teşekkür ederim, bu yorum beni mutlu etti. Umrım hepimiz hep mutlu oluruz.
Bilemiyorum ya, öncelikleri farklıdır.
Çok teşekkür ederim, bu yorum beni mutlu etti. Umrım hepimiz hep mutlu oluruz.
Nedense herkes eşimin beni sevmediğini, bana değer vermediğini, mutsuz olduğumuzu düşünmüş ama tam tersi gerçekten çok ilgili ve fikirlerimi önemseyen bir adam. Ayrıca, dediğin gibi uzak tutuyor. Bir kere bile “annemi ara” demedi, illa ki gidelim diye zorlamadı beni. Onlara karşı da beni ezdirmediğine zaten eminim.
İnsanlara göre ben ve ailem onursuz-gurursuz olmuşuz, ne enterasan.. burada herkes kv-kp fazla samimi diye, her şeylerine karışıyorlar diye yakınıyor ama ben bu konudan bahsedince herkes beni ayıplıyor. Bilemedim vallahi..
Tabi canım ne istemesi aa lütfen önce altına yatıp hamile kalması gerekir sonrada evden kaçması gerekir yada başına buyruk olması gerekirdi. Nikaha bile gerek yoktu aslında niye nikah yapmış
Dini nikah yeterdi öyle değil mi ? Bizlere yakışan buydu çünkü bizim hiç adetlerimiz örflerimiz yok inşallah sizin kızınız varsa / olursa bu şekilde büyütürsünüz mutlu anlarına şahit olmakda ne demek asla olmaz ..
