iyi akşamlar kızlar.....
artık evimde 3 günlüğünede olsa yanlızım.....dün kayınbabamın dr kontrolü vardı oda 4 gün sonra çağırınca dün öğlen evlerine gittiler yorgunluktan gittiklerine bile sevinemedim akşama kadarda temizlik yaptım leşim çıktı resmen bunalım takılıyorum 20 gün boyunca evin içi kalabalık gelen giden bide soyka kaynımgilde burda kaldılar son 1 haftada artık tamamen deli durumuna gelmiştim evleri bize 5 dakika uzaklıkta neymiş hep beraber kalıp hep beraber yiyecekmişiz 1 tanede yıllar sonra doğan bir canavarları var evimde dağıtmadık kirletmedik kırmadık birşey bırakmadı sonradan oldu diye çok şımartmışlar her dediğini yapıyolar bide kızmıyolar canı sağolsunmuş kızlarının hep öyle diyolar çıldırdım resmen heran peşlerine dolanmaktan gına geldi evin içinde zaten hasta var gelen giden eksik olmuyo bide çocuk peşinde koştum hergün heran temizlik iş yapmaktan tükendim en son cuma akşamı saat 9.30 ta evden dışarı kendimi attım sokaklarda hem ağladım hem yürüdüm ne eşim nede başka şey gözüme görünmedi ...zaten oda evde değildi işte kalıyodu 3 günden beri tamamen çığrımdan çıktım kendimden nefret eder duruma geldim 1 saat yürüdüm sonra kendime gelince eve geldim kimse aldırış bile etmedi herkes kendi keyfinde .......eşimde tutturmuş onlar yanlız kalamazmış hemen getirecekmiş geri bende itiraz ettim yeter artık 20 günden beri çektiğim hiçmi bana acımıyosun hiç değilse bırak birkaçgün kendimi dinleyim dedim çıkıştım oda ne yapayım işte babam içim elvermiyor diyor ama banada yazık birazda kaynımgil baksın sinir hastası oldum sakin güçlü benden eser kalmadı aşırı asabi oldum herşeye parlıyorum kalp kırmamak için dişlerimi yiyiyorum çenem ağrıyo devamlı yüz güldürmekten nefret eder oldum komşularım bile bana acır oldu onların umru değil herkes kendini düşünüyor.....rabbim bunu bana bir sınav olarakmı verdi hiç anlamıyorum ama çok zor gerçekten çok zor eğer bu bana bir sınavsa nasıl geçerim nasıl dayanırım bilemiyorum hastaya bakmak sevap diyolar ama yanındaki yanaşmalara bakmaktamı sevap eğer öyleyse ben o sevabı istemiyorum çünkü hep tomburdanıp günaha giriyorum yoruldum artık tamamen yoruldum daha dün öğlen gittiler akşam arıyolar buraya gelin diye eşim akşam geldi işten 2 gün evde oraya gidecekmişiz gitmedim eşime dedim sen gidebilirsin oda sabah gideriz dedi sabah oldu telefon yine bende eşime giderim ama orda kalmam haberin olsun dedim oda istersen gelme dinlen sen ben akşam geri gelirim dedi bu sefer yine içim almadı bende öğlen olunca kendiyle gittim akşamda görümcemgil geliyodu eşim bana sen git istersen ben yarın akşam gelirim dedi bende kimseye bişey demeden onlarla evime geldim hepsi şok oldu kaynanam gitme diye söylendi işler başına kalacak ya bende sen işine bak bana karışma deyip çıktım evden kapıdan çıkıyodum kaynım eşime kızıyor neymiş niye tek başıma evde kalacakmışım kadının yeri kocasının yanıymış orda kalacakmışım adam hizmetçileri gidiyo sonra karısı işmiş falan yapar olurmu hiç ..........
sizlerinde kafasını şişiriyorum kendi derdimle ama ne yapim sizden başka anlatacağımj kimse yok şuan ailemide üzmek istemiyorum annem zaten üzülüyo bende hasta olacam diye ..........offff çekmesi günahmış ama bana of çektirdiler.....eğer böylede devam ederse her halde benim sonum bir psikolog kapısında biter......allahım bana daha çok dayanma gücü versin sabır versin ya bu hep kaynanasıgille oturanlar nasıl dayanıyor nasıl katlanıyorlar gerçi benimkiler huysuz baştan beri beni hiç istemediler çok çektiridler ama taktiri ilahi sonunda benim elime kaldılar aslında çok dua etmiştim benim elime kalmasınlar diye ama ters tepti sanırsam.........
af ola bacılar.......