- 31 Ocak 2011
- 7.474
- 557
- 198
canım ben bazen her şeyin bir kabus olduğunu ve uyanınca biteceğini sanıyorum.hala idrak etmekte zorlanıyorum.beynim kabullenmiyor sanki. Sonra kendimce ertelediğim boşa geçen zamanlara yanıyorum.neden istemedim ki en başından diyorum.bebişim şimdide benimi istemiyor diyorum.sonra silkelenip ,yazımda ne varsa o olur diyorum.böyle geçip gidiyor zaman.çoğu zaman şükrediyorum imkanlarım ölçüsünde tedavi için elimden geleni yapıyorum-yapabiliyorum.ya bir garibanın başına gelse bunca şeyi bilip yapamazdı araştıramazdı diye üzülüyorum.iyiki benim başımda böylelerinin yerine diyorum.
Geçecek canım geçecek. Sabır ver allahım hepimize....
aynı duyguları bende hissediyorum halen inanamıyorum sanki bir rüyadayım ve uyanacakmışım gibi geliyor içimden.canım biz hiç bir zaman bebek istememezlik yapmadık bu yüzden vicdanım rahat çocuk yapmayı hiç bir zaman kendi marifetim bilmedim hiç bir zaman ben şimdi istemiyorum demedim şimdide rabbimden gelene tevekkül ediyorum inşallah bebişim bana küsmemiştir bir an evvel bana gelir ben onsuz oda bensiz kalmayız




