birde canım herkes istanbula taşınmayı beklemiyor.kilometrelerce yolu tepip tedavi olma yollarını arıyor.yaptığınız yanlış demiyorum yanlış anlamayın.sizinki planlı gebelikmi ki bekliyorsunuz.ben 11 yıldır her sene çalışma planımı okul planımı buna göre yapıyorum.halk eğitimde pastacılık kursu veriyordum.2 yıldır görev almıyorum..çünkü kendimi 2 yıldır tüp bebek programına endeksledim.bizde güneydoğudayız.bebeğimiz olsun her yer evimiz olur diyoruz.yani herkes farklı yaklaşıyor hayata.ben evliliğimin ilk 5-6 yılında çocuksuzluğumu bilmiyordum.ne zaman ki zaman artık benim için işlemeye başladı o zaman dank etti kafam.kimse kaderini değiştiremez alında yazılanı herkes yaşar ama ben rabbimden diliyorum evlatsızlığı kaderimize yazmasın.biz karı koca çocuğumuzun olmadığını ilk günden bildiğimiz halde hala çocuksuz olma fikrine alıştıramadık kendimizi.bizim fıtrat çocuk istiyor ne yapalım.fıtrat gereği böyle yaşıyoruz.elimde değil bir hamile görsem gözüm karnına takılıyor.hastanelerin hep doğumhane yazan kapısını görürüm.oysa doğumhaneyi kaç kişi görür ki.yani ben bütün hücrelerimle anne olmaya kodlanmışım canım.kendimi bu duygudan mahrum etmek istemiyorum.
Sevgili eyinas, lütfen beni yanlış anlamayın, hiçbir zaman umudunuzu kaybetmeyin, her zaman dua edin çünkü allah kulum benden istesin ki ben de vereyim der. Benim hislerimi bir savunma mekanizması olarak görün, ben her iki duruma göre hazırlıklıyım manen; bir anne olabilirim ya da olamayabilirim. Her kadın annelik iç güdüsüyle doğar, biz azospermi olduğumuzu öğrenmeden önce kaç tane battaniyeler yelekler ördüm, bebek deneme aşamalarında kaç ay üst üste sabırsızlanarak adet günümü beklemeden kan testleri verdim, eşim benim doğum günümde gitmiş biberonlar almış, ki ben meb de öğretmenim herkes uzun yıllar bekleyip bu konuma kavuşur, benim gözümde bir değeri yok bebeğim olduktan sonra istifa edip bebeğimle ilgilenme planım vardı. Bakın ben anne olmak istemiyorum demiyorum, sadece bu durumla kendi başa çıkma yöntemim bu. Bir de ben bardağın dolu tarafına bakıyorum, her şerde bizim bilmediğimiz bir hayır vardır. Belki de bir bebeğim olucak ama allah korusun eşime bişe olucak ve yetim bir çocuk yetiştiricem, ya da bana bişe olucak yavrum anne hasreti taşıcak... Bunlar olabilir de, herşey allahtan... Ama işte ben kendimi bu şekilde avutarak güç topluyorum. İstanbula taşınma meseleme gelince zaten bu durumdan önce ev almıştık ailelerimiz orada, şuan için maddi olanağım da yok hem ev borcu ödüyoruz, hem de suan oturduğum eve kira ödüyorum, o nedenle taşınmayı bekliyorum, yoksa herkes tedavi olduğu yere taşınsın demiyorum. Beni yanlış anladıysanız gerçekten çok üzülürüm, ben asla sizi yargılamadım, sadece bardağın dolu tarafına bakarak metanetli olmanızı sağlamaya çalıştım.
