- 22 Mart 2017
- 47
- 24
- 3
Aynen mesela ben suan sancilaniyorum.olmayacagini bile bile aklımdan gitmiyor. Keşke diyorum bir mucize olsun da hamile olim diyorum ama sonra diyorum ki bu hastalıktan hiç çocuk sahibi olan duymadım Hélède hiçbir tedavi yapmıyor ken .ama sonra diyorum ki Allah büyük elbet birgün gulecem diyorum. Ve bu yazdığımı 5 senedir kendimle konuşuyorum. Gerçekten zor 4 duvar arasında sessiz sedasız hicbirsey yapmadan elinden bişe gelmeden beklemek beni çok yordu.artik beynim islemiyor.nereye gitsem ne yapsam bir tat almıyorum. Sanki hersey evlat gibi hayatın anlamı yokmuş gibi.sonra düşünüyorum rabbimin bir bildiği var allah Kulunu Üzmez. Diyorum. Imtihan diyorum geçecek miyim diyorum. Iste böyle beynimle düşünmekten ablalarimdan önce yaşlandim. Üzülüyorum Ağlıyorum eşime yükleniyorum. Senin yüzünden anne olamıyorum diyorum. Bazen sinirlerime engel olamıyorum.kiriyorum.ama sonra üzülüyorum. Ne bilim kısaca bir cikmazdayim.deberlesiyorum.bagiriyorum ama duyan yok.elim kolum bağlıOncelikle umudunuzu yitirmeyin arkadaslar. Unutmayin ki Allah sabredenlerle beraberdir. Umudu istegi veren rahman mutlak suretle bizi duymaktadir. Ilaclar kurler vs hersey birgun kismetimizde varsa bize sebep olacak ve yavrularimiza kavusacagiz.ancak kaderde yoksa rabbimize dua edip sabredecegiz.asla umutsuzluk girdabina dusmeyecegiz. Inanin bu konuda bende her makaleyi yaziyi yorumu okudum okuyorum. Hatta ingilizce olanlari bile kendimce cevirip okuyorum. Bir doktor kadar bilgi sahibi olduk sayilir. Ama bu form hemen hemen hergun onlarca defa girip okuyorum heyecanla yeni bir haber varmi bakiyorum.böyle sessiz oluncada cok uzuluyorum tek derttaslarim sizlersiniz