- 30 Ocak 2020
- 123
- 123
- 53
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Eşi uzakta çalışanlar yardım
- Konu Sahibi 1774
- Başlangıç Tarihi
- 21 Temmuz 2018
- 987
- 806
- 103
Ne kadar sure
- 23 Ekim 2020
- 747
- 864
- 53
Eşim değil ben uzaktayım maalesef ...Hem de evladımdan da ayriyim bu süreçte.Sabirdan başka çaresi yok ne yazık ki.Asker gibi şafak sayiyoruz,not defterimden gün işaretliyorum.Bu beni motive ediyor biraz.Zaman her şeyin çaresi.Ama bu bir kısır döngü diye düşünüyorum bazen. Çünkü hayat hep bir şeyleri beklemekle geçiyor. şu an eşinizin gelmesini bekliyorsunuz. O geldikten sonra başka bir şeyleri bekleyeceksiniz. Belki bebeğinizin doğmasını.Belki yürümesini.hadi artık büyüse okula başlasa diyeceksiniz.velhasıl hayat böyle biz bir şeyleri beklerken akıp gidiyor,anı yasayamiyoruz. zor ayrı kalmak evet ama bunun da size katacağı Sabra ve güce bir süre sonra aşık olacaksiniz,bu dediklerimi unutmayın.
- 1 Aralık 2021
- 14.466
- 51.627
- 548
- 34
Gün içinde o kadar kosusturmadan aklıma gelmiyor da akşam saatleri özlem hissi oluyor ben geliş tarihine odaklanıp bir gün daha geçti diyorum
- 23 Ekim 2020
- 747
- 864
- 53
Sabah güne başlayıp hadi bugünü de sayma bugün de geçti diye diye günleri geçiriyoruz
bir süre sonra hadi yarını da sayma moduna gireceğim sanırım
- 1 Aralık 2021
- 14.466
- 51.627
- 548
- 34
Ben öyle diye diye 7 ay geçirdim birde doğum dan sonra gittiydi yurtdışına sonrasında tövbe dedim 2 ayı geçti mi ya sen gel ya ben geleyim diyorumSabah güne başlayıp hadi bugünü de sayma bugün de geçti diye diye günleri geçiriyoruz
- 23 Ekim 2020
- 747
- 864
- 53
7 ay çok uzun bir süre ya tatil ya da izin durumu yoku hiç? Yurtdışı olduğu için mi o kadar uzun?
- 1 Aralık 2021
- 14.466
- 51.627
- 548
- 34
Evet karışık durumları olan bir ülkeydi geç gelmesine sebeb oldu bu durum aslında çocuklar yokken çok aramıyordum yokluğunu sevgililik modunda oluyor hayat uzaktayken...
- 30 Ocak 2020
- 123
- 123
- 53
Ne güzel yazmışsınız yaaEşim değil ben uzaktayım maalesef ...Hem de evladımdan da ayriyim bu süreçte.Sabirdan başka çaresi yok ne yazık ki.Asker gibi şafak sayiyoruz,not defterimden gün işaretliyorum.Bu beni motive ediyor biraz.Zaman her şeyin çaresi.Ama bu bir kısır döngü diye düşünüyorum bazen. Çünkü hayat hep bir şeyleri beklemekle geçiyor. şu an eşinizin gelmesini bekliyorsunuz. O geldikten sonra başka bir şeyleri bekleyeceksiniz. Belki bebeğinizin doğmasını.Belki yürümesini.hadi artık büyüse okula başlasa diyeceksiniz.velhasıl hayat böyle biz bir şeyleri beklerken akıp gidiyor,anı yasayamiyoruz. zor ayrı kalmak evet ama bunun da size katacağı Sabra ve güce bir süre sonra aşık olacaksiniz,bu dediklerimi unutmayın.
Allah size de sabir versin. Dediğiniz gibi hep bişeyleri bekleme ile geçiyor. Uğraş sanırım en büyük çözüm. Ama ben de inat o gelmeden bişeye başlama heycanı yok. O gelsin başlarım diye diye bu sefer onun gelmesine odaklanıp yaşam sevimcim gidiyor. Allah herkese sabır versin
- 23 Ekim 2020
- 747
- 864
- 53
Allah hepimize güç kuvvet versin, sağlık olduktan sonra her şey çözülüyor,her zorluk aşılıyor ve her ayrılık bir gün bitiyor. Bence de bir şeylerle uğraşmak hem vaktin gecmesini sağlıyor hem de kafayı boşaltıyor.kafanizdakileri ertelemeyin,o an yapma imkanınız varsa yapın. Şeytan boşta kalan kişiyle daha çok uğraşıp,kalpte vesvese ve üzüntüye sebep oluyor.Ne güzel yazmışsınız yaa
Allah herkese sabır versin
- 24 Şubat 2020
- 2.812
- 7.682
- 88
- 22 Şubat 2022
- 441
- 182
- 53
- 35
Siz iyimişsiniz ben haftayı saymıyorumSabah güne başlayıp hadi bugünü de sayma bugün de geçti diye diye günleri geçiriyoruz
- 22 Şubat 2022
- 441
- 182
- 53
- 35
Açıkcası ömrümüz beklemekle geçiyor. Ve durup düşündüm “nereye kadar böyle bekleme odaklı hayat süreceğim?” diye ve cevabı yoktu o yüzden hayatın akışında durağan kalmayalım bu hayat bizim. Bizde yaşayalım! Hayatı yaşarken eşimizin geleceği günüde sabrederek bekleyelim. Kendinize vakit ayırın. Bu sürede kendinizle ilgilenin
- 28 Eylül 2022
- 1.346
- 4.971
- 63
- 37
Eşim yaklaşık 6 aydır Balkanlarda yakın bir ülkede çalışıyor. Ayda bir/bir buçuk ayda bir gelip birkaç gün kalıyor. Elbette ki zorlanılan dönemler oluyor. 8 yıllık evliyiz ve kreş çağında çocuğumuz var. Sorumluluklarım arttı eşimin gitmesi ile. Ama maddi şartlar ve kariyer olanaklarının iyi olması sebebiyle geçici süre için sabrediyoruz.
Kayınvalidem de dönem dönem yanımızda kalıp bize destek oluyor. Ben de o zamanlarda kendime vakit ayırmaya çalışıyorum.
Kayınvalidem de dönem dönem yanımızda kalıp bize destek oluyor. Ben de o zamanlarda kendime vakit ayırmaya çalışıyorum.
Eşimle 2019 Temmuzda tanıştık 1 ay içinde evlenme kararı aldık ve Ağustos ayında yurtdışına gitti. Aralık Ayında geri döndü. 3 hafta Cuma günleri, kız isteme, söz ve nikah kıyıldı. Ocağın 20 sinde tekrar gitti. Düğünümüz 26 Ağustos ayında idi. Düğüne 10 gün kala geri geldi. Ekimin 2'sinde geri döndü. Aralık ortasında geldi, 15 Ocakta geri döndü. 2021 Temmuzda beni yanına almaya geldi. O zamandan beri beraberiz.
22 Ay ayrı kaldık. 17 Aydır beraber yaşıyoruz. 22 Ayım nasıl geçti dersen, ayrı şehirlerde olduğumuzdan bir kendi ailemin bir onun ailesinin yanında kaldım. Her gün işten gelince görüntülü konuşuyorduk ama bu durum çok canımı sıkıyordu çünkü benim ona sarılmaya ve yanımda olmasına ihtiyacım vardı. Doğum günlerimizi, sevgililer günü gibi günleri uzakta kutluyorduk, çok üzülüyordum. Gerçekten çok zor bir süreç. Eşinin çalıştığı ülkeye gitme gibi bir durumun olacaksa, dil kursuna yazıl. Yok sadece eşin çalışıp arada sırada yanına gelecekse arkadaşlarınla daha çok vakit geçirebilirsin, kendine yeni uğraşlar bulabilirsin, çalışmıyorsan iş bulabilirsin. Eğer kendi önlemlerini almazsan depresyona girebilirsin.
- 15 Temmuz 2019
- 4.443
- 6.866
- 158
Hangi ülkede eşiniz. ben de 17 ay ayrı yaşadım eşimden. sadece düğünümüz için 15 günlüğüne geldi düğün yaptık ve gitti sonra ben de onun ynaına çalışmaya geldim. arada farklı görevler çıktı 4 ay ben yurt dışında başka bir şehirde çalıştım vs. alışılıyor aslında. maalesef ekmek aslanın kuyruğunda, maddi olanaksızlıklar yüüznden bu tür ayrılıkları artık hoş görüyor insan.
gönül ister hep beraber olalım ama maalesef.
çalıştığım yerde 4 bin işçi 500 e yakın staff var %70i evli ve hepsi aynı durumda. senede 1 ay ya da 6 ayda 15 gün evlerine gidebiliyorlar. üzülmeyin kendinize vakit geçirecek uğraşlar bulun.
belediyelerin kurslarına gidin. gününüzü videoya çekin ileride izlersiniz, yalnız hayat günlükleri vs gibi.
