Merhaba,
kiz kardeşi calişmaya başlayacak ,bir 2 yaşinda kizi ve birde 6aylik bebe var.
Eşi home office evden calişiyor ve sadece 10 günlük icin benden destek istedi.
o dönem canli konveranslar olduģu icin çocukla ilginemeyecekmiş eşi.
zaten 6aylik bebeģe yine o bakacak .bilmiyorum nasil olcaksa .
Bende seve seve x bakarim dedim.
Eşime şöyle dedim"
10günlük yeģenime evde bakmak istiyorum.
Kardeşim çalişmaya başlayacak ve eşininde canli konveranslari varmiş"
Eşim:hani x bakiciya gidiyordu ,nasil oluyor?
Ben: bakiciyla sorun yaşamiş birakmiş
Eşim: durum belli ,calişacaği gün belli niye barikti,sana güvenerekmi birakti .
Herkes calişiyor işi var diye özen gösteriyorsun .
Bende çalişiyorum birde onlar gibi masa başinda kahve icerek değil.cok kötü şartlarda calişiyorum ve gece vardiyesinde olcağim .
Sabah saat 6 .30 eve geleceğim uyuyamiyacaģim ama bunlar senin umranda değil.Yeterki eli mutlu et ,eli düşün"
Bende artik şarterler atti bende bağira çağirarak o söylediğin kişiler benim kardeşim yeğenim ,sen buna hiç karişamazsin .sadece 10 günlük 2 yaşindaki çocuğu bile kiskaniyorsun.
Ama senin ablan hersene gelip burda iki hafta cörekleniyor.
Ona hizmet ederken neden sesin cikmiyor"
bEn çooooook sinirlendim ,kendimi tutamadim yüzüne bağira çağira konuştum.
Bana birde ,onlarda öbür kardeşlerin gibi kaziği atsin yüzüne bakmasinlarda gör dedi.
Kardeşlerime herzaman manevi yardimda bulundum .
Eşim bazen gönülsüz bazen yine benim zorlamama katiliyordu.
Nedense bilmiyorum ama belki sadece bayramlarda annemgilde görüyoruz.
Ama çok yakin evlerimiz,en uzaği bir saat arabayla.
Kimse gelmiyor kimse davet etmiyor.En son biz üst üste abimgile gittik ama davet ettiğim halde gelmedikleri icin bizde artik görüşmüyoruz,
bir türlü insan ilişkilerini sicak tutmayi öğrenemedik .
Öyle sirf sohbet amacli hic telefonda konuşmayiz,yani giybet yeteneğimiz yok .
Boşanmayi senelerdir erteliyorum.
cocuklarin okumasini ,sinav dönemlerini bekledim.Sirf boşanmak istiyorum diye onlarin bütün geleçeği ile oynayamazdim .
Sonra pandemide ben çok caliştim ,bazen 7 gün haftada calişiyordum..
Kimseylede görüşmediğimiz icin göze batmiyordu.
Şimdi oģlum evlilik yolunda nişanlandi .
Tam şimdi nasil olurki,zaten genclerde gergin .Zor sürec onlar icin.
Hayirlisiyla evlensinler diyorum biraz daha sabir edeyim diyorum.
Korkuyorum bu gidişle hic boşanamam
Böyle ne kadar dayanabilirimki ,
Beni hayattan soğuttu ,hic birsey yapmak istemiyorum
