- Konu Sahibi BalYapanSinek
-
- #1
Arkadaşlar hepinize şimdiden iyi bayramlar. Konum biraz uzun olabilir. Çok bunaldım ve üzgünüm. Özür diliyorum şimdiden sizlerden.
Daha önce bahsetmiştim. Eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşıyoruz. Ancak benim ailemin yaşadığı yerde de eşimin ailesinin yazlığı var. Bu arada 9 aylık evliyiz ve birlikte ilk bayramımız olacak.
Eşim babasıyla çalışıyor ve evlerimiz de çok uzak değil. Dolayısıyla sürekli görüşüyoruz. Şimdi bayram için benim memleketime geldik (ailemin de yaşadığı ve eşimin ailesinin yazlığı olan şehir). Ben de kendi ailemi uzun zamandır görmediğimden dolayı 3 gündür kendi ailemde kalıyorum. Eşim de yazlıkta anne babasıyla kalıyor. Bu evler de birbirine 5 dk uzaklıkta. Ama babam biraz sorunlu,eşim çekiniyor ve annemlerde kedi olduğundan dolayı eşim rahatsız olur diye kalmadı bizimkilerde.
Ben de hamile olduğumdan dolayı rahatça yatıp kalkamam hem de ailemle hasret gidereyim diye gitmedim yazlığa. Ama geldiğimiz akşam kvlerin yazlığında yemek yedik annemle (babam gelmedi hatta çağırılmadı bile çünkü dediğim gibi biraz sorunlu yani garip bir adam bir de oruçluydu yani bizden önce yemişti yemeğini). Sonra ben annemlere geçtim,eşim babamı görmek elini öpmek için içeri girmedi bile. Yorgundu dedim geçtim.
Ama kaç gündür gel istersen diye zorunda bırakmadan,baskı yapmadan çağırıyorum. Babam daha görmedi bile onu. Ama gelmiyor. Bir bahane de sunmuyor. Kaç kez evin aşağısına geldi beni almaya ama yukarı çıkmadı.
Bugün arife diye annem eşinle birlikte yazlıkta kal,ilk bayram sabahınıza ayrı uyanmayın dedi. Bu akşam kvlerde kalacağım o yüzden. Ama aşırı bozuğum yani. Kv sürekli ben anneyim beni arayacaksınız bilmem ne diye kendisine aşırı saygı gösterilmesini isteyen biri. Sürekli arıyor beni ve niye beni aramıyorsun diye dert yanıyor. Ama evlendiğimizden beri eşim annemi en fazla 3 kere aramıştır. Annem hayatta demez beni niye aramıyorsun diye.
Dediğim gibi biz kvlerle aynı şehirdeyiz. En kötü 10 günde bir yemeğe gidiyoruz ya da ne bileyim oturmaya gidiyoruz. Ama eşim bayramdan bayrama gördüğü annemlerin şehrindeyken beş dklığına bile çıkmıyor yukarı. Evet annem bize geldiğinde saygısızlık etmez asla eşim ama benim ailem onun ailesi tarafından değer görmüyor. Bundan emin oldum. Bana sürekli beni ara diyen kv niye oğluna kayınvalideni aradın mı diye sormuyor madem?
Bu davranışları sindiremiyorum. Ayıp değil mi sizce de? Eşim de ben de aslında böyle konulara önem vermeyiz ama baktım hep ben arıyorum gidiyorum geliyorum onun ailesine, eşim kapıya kadar gelip yukarı çıkmıyor veya aramıyor, artık canımı sıkmaya başladı bu durum.
Bana karşı mükemmel bir eş, harika bir adam gerçekten. Ama belki bilinçli belki bilinçsiz, bu davranışlar çok üzüyor beni. Babamla ben de konuşmuyorum ama bu ona saygısızlık yapılacağı anlamına gelmiyor. Ben yine gelip elini öptüm konuşmaya çalıştım falan. Eşim bir kere bile aramadı babamı bu zamana kadar. Ha babam da aramadı. Beni bile aramaz babam ama hep benden bekleniyor eşimin ailesini arayıp sormam.
Bir de bizim nişanlandığımız dönem kv anneme şey demişti eşim için. O asla kedi olan evde bir şey yemez tiksinir falan demişti. Sonrasına ben eşime sorduğumda öyle bir şey der miyim ben demişti. Ama annem çok üzüldü. Yani o da damadına bir şeyler yapıp ikram etmek, kendi evinde ağırlamak istiyor. Ama kv zamanında önünü kestiği için bir şey yapamıyor. Yani sanki annemler pis.
Çok üzgünüm gerçekten. Ailem neden değer görmüyor anlamıyorum. Annem pırlanta gibi kadındır. Asla karışmaz etmez,laf sokmaz,gereksiz konuşmaz bile. Aşırı merhametlidir. Ona taş atana kucak dolusu ekmek atar daima.
Eşimle bu çifte standartı konuşmak istiyorum ama durduk yere sorun çıkaran insan olmak istemiyorum. Yani nasıl konuşacağımı bilmiyorum.
Çok uzun oldu tekrar özür diliyorum sizlerden.
Daha önce bahsetmiştim. Eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşıyoruz. Ancak benim ailemin yaşadığı yerde de eşimin ailesinin yazlığı var. Bu arada 9 aylık evliyiz ve birlikte ilk bayramımız olacak.
Eşim babasıyla çalışıyor ve evlerimiz de çok uzak değil. Dolayısıyla sürekli görüşüyoruz. Şimdi bayram için benim memleketime geldik (ailemin de yaşadığı ve eşimin ailesinin yazlığı olan şehir). Ben de kendi ailemi uzun zamandır görmediğimden dolayı 3 gündür kendi ailemde kalıyorum. Eşim de yazlıkta anne babasıyla kalıyor. Bu evler de birbirine 5 dk uzaklıkta. Ama babam biraz sorunlu,eşim çekiniyor ve annemlerde kedi olduğundan dolayı eşim rahatsız olur diye kalmadı bizimkilerde.
Ben de hamile olduğumdan dolayı rahatça yatıp kalkamam hem de ailemle hasret gidereyim diye gitmedim yazlığa. Ama geldiğimiz akşam kvlerin yazlığında yemek yedik annemle (babam gelmedi hatta çağırılmadı bile çünkü dediğim gibi biraz sorunlu yani garip bir adam bir de oruçluydu yani bizden önce yemişti yemeğini). Sonra ben annemlere geçtim,eşim babamı görmek elini öpmek için içeri girmedi bile. Yorgundu dedim geçtim.
Ama kaç gündür gel istersen diye zorunda bırakmadan,baskı yapmadan çağırıyorum. Babam daha görmedi bile onu. Ama gelmiyor. Bir bahane de sunmuyor. Kaç kez evin aşağısına geldi beni almaya ama yukarı çıkmadı.
Bugün arife diye annem eşinle birlikte yazlıkta kal,ilk bayram sabahınıza ayrı uyanmayın dedi. Bu akşam kvlerde kalacağım o yüzden. Ama aşırı bozuğum yani. Kv sürekli ben anneyim beni arayacaksınız bilmem ne diye kendisine aşırı saygı gösterilmesini isteyen biri. Sürekli arıyor beni ve niye beni aramıyorsun diye dert yanıyor. Ama evlendiğimizden beri eşim annemi en fazla 3 kere aramıştır. Annem hayatta demez beni niye aramıyorsun diye.
Dediğim gibi biz kvlerle aynı şehirdeyiz. En kötü 10 günde bir yemeğe gidiyoruz ya da ne bileyim oturmaya gidiyoruz. Ama eşim bayramdan bayrama gördüğü annemlerin şehrindeyken beş dklığına bile çıkmıyor yukarı. Evet annem bize geldiğinde saygısızlık etmez asla eşim ama benim ailem onun ailesi tarafından değer görmüyor. Bundan emin oldum. Bana sürekli beni ara diyen kv niye oğluna kayınvalideni aradın mı diye sormuyor madem?
Bu davranışları sindiremiyorum. Ayıp değil mi sizce de? Eşim de ben de aslında böyle konulara önem vermeyiz ama baktım hep ben arıyorum gidiyorum geliyorum onun ailesine, eşim kapıya kadar gelip yukarı çıkmıyor veya aramıyor, artık canımı sıkmaya başladı bu durum.
Bana karşı mükemmel bir eş, harika bir adam gerçekten. Ama belki bilinçli belki bilinçsiz, bu davranışlar çok üzüyor beni. Babamla ben de konuşmuyorum ama bu ona saygısızlık yapılacağı anlamına gelmiyor. Ben yine gelip elini öptüm konuşmaya çalıştım falan. Eşim bir kere bile aramadı babamı bu zamana kadar. Ha babam da aramadı. Beni bile aramaz babam ama hep benden bekleniyor eşimin ailesini arayıp sormam.
Bir de bizim nişanlandığımız dönem kv anneme şey demişti eşim için. O asla kedi olan evde bir şey yemez tiksinir falan demişti. Sonrasına ben eşime sorduğumda öyle bir şey der miyim ben demişti. Ama annem çok üzüldü. Yani o da damadına bir şeyler yapıp ikram etmek, kendi evinde ağırlamak istiyor. Ama kv zamanında önünü kestiği için bir şey yapamıyor. Yani sanki annemler pis.
Çok üzgünüm gerçekten. Ailem neden değer görmüyor anlamıyorum. Annem pırlanta gibi kadındır. Asla karışmaz etmez,laf sokmaz,gereksiz konuşmaz bile. Aşırı merhametlidir. Ona taş atana kucak dolusu ekmek atar daima.
Eşimle bu çifte standartı konuşmak istiyorum ama durduk yere sorun çıkaran insan olmak istemiyorum. Yani nasıl konuşacağımı bilmiyorum.
Çok uzun oldu tekrar özür diliyorum sizlerden.