siz rahatsız oluyorsunuz anlıyorum da eşinizin ailesi demiyormu oğullarına geldik yüzünü göremiyoruz diye.eşinizin ailesine söyleyin bu durumu geliyor buraya onca yol çekiyoruz neden bizimle birlikte olmuyor arkadaşları dahamı değerli sizden diyip ailesiyle konuşun.öyle olunca en azından ailesinden tepki görür vede arkadaş ziyaretlerini kısaltır.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
eşim ailesinin yanında beni yalnız bırakıyor
- Konu Sahibi hhayatm
- Başlangıç Tarihi
başlarda o geciktikçe annesi arayıp eve gelmesini söylüyordu, hiç bi şey değişmedi. hatta annesinin araması beni daha çok rahatsız etti. acınılan gelin gibi hissettim kendimi. bi ara hiç umursamıyormuşum gibi davrandım kaçta gelirse gelsin bi şey demedim, pek konuşmadım, soru sorsa kısa cevaplar verdim dikkate almadım. bu kez de suçunu bildiği için devamlı biey mi var ne oldu, canın mı sıkıldı diye sormaya başladı. ama sonuç değişti mi? hayır. aynen devam... aynısını bizim onlara uygulamamız mı gerekiyo anlamaları için? empati yeteneği hiç mi yok bunlarda yaaa
canım selam. ben de yaşamıştım zamanında aynı duyguları. her gittiğimizde eşim ya arkadaşlarıyla ya kuzenleri ya da abisiyle gşder gece bir yarısına kadar gelmezdi ve ben o zamanlar yeni gelin olduum için kimsem yok burda beni yalnız bırakıyo fln diye çok üzülürdüm. ve eşimin akrabaları sabahtan akşama kadar k.v.nin evinde beni sevmeyen laf sokan oooo neler neler giderdim odaya uyuycam diye sessiz sessiz ağlardım. eşime ben de tavır yaptım, empati yapmasını söyledim, halimi anlattım ama adam anlamaz ki!!!baktım olmuyor, ben dellendiğimle kalıyorum... artık hiç takmıyorum, kendiine de söyledim isteren hiiiiç gelme, ne halin varsa gör vs. diye. o da aynen devam ama artık ebn takmıyorum. çünkü ordakileri daha iyi tanıyorum, eşim yokken sıkılmamak için akrabalarla takılıyorum, kızımla takılıyorum, gülüyom geziyom hayat böyle takmakla geeçmiyor çünkü. ben ce siz de bunu deneyşin.
bu arada benim eşim abisiyle her çıkışında abisinin işyerine çok yakın olduğu için eski sevgilisinin evinin oralarda zorunlu takılırdı, kız da arsızın yüzsüzün teki. siz düşünün artık bendeki çileyi
(( şimdi isstediğini yapsın umrumda değil. yoksa 40ıma gelmeden kanser olurum:))
- 3 Ağustos 2012
- 5.353
- 15.387
- 448
Sizin ailenize gittiginizde siz de annenizle, kardesinizle bir odaya kapanin ya da bahceye cikin, kiz kiza konusucaz deyin yalniz birakin onu. Evdeki birinden de rica edin biraz ustune gitsin :) Empati yapamiyorsa zorla yaptirmak lazim, ne yapilabilir ki baska. Ya da size boyle davrandiktan sonraki gun hic konusmayin, bu durumdan biktiginizi gosterin ona. Umarim duzelir...
canım selam. ben de yaşamıştım zamanında aynı duyguları. her gittiğimizde eşim ya arkadaşlarıyla ya kuzenleri ya da abisiyle gşder gece bir yarısına kadar gelmezdi ve ben o zamanlar yeni gelin olduum için kimsem yok burda beni yalnız bırakıyo fln diye çok üzülürdüm. ve eşimin akrabaları sabahtan akşama kadar k.v.nin evinde beni sevmeyen laf sokan oooo neler neler giderdim odaya uyuycam diye sessiz sessiz ağlardım. eşime ben de tavır yaptım, empati yapmasını söyledim, halimi anlattım ama adam anlamaz ki!!!baktım olmuyor, ben dellendiğimle kalıyorum... artık hiç takmıyorum, kendiine de söyledim isteren hiiiiç gelme, ne halin varsa gör vs. diye. o da aynen devam ama artık ebn takmıyorum. çünkü ordakileri daha iyi tanıyorum, eşim yokken sıkılmamak için akrabalarla takılıyorum, kızımla takılıyorum, gülüyom geziyom hayat böyle takmakla geeçmiyor çünkü. ben ce siz de bunu deneyşin.
bu arada benim eşim abisiyle her çıkışında abisinin işyerine çok yakın olduğu için eski sevgilisinin evinin oralarda zorunlu takılırdı, kız da arsızın yüzsüzün teki. siz düşünün artık bendeki çileyi
Deniyorum, bu gelişimizde ben de istersen sabaha kadar gelme, hiiiç umrumda değil dedim. ama yok, malesef umrumda
burada vakit geçirebileceğim kimse yok, patlıyorum sıkıntıdan. daha bugün gelip seni alcam, hazır ol dedi; gidiş o gidiş. ben de salak gibi aceleyle işlerimi bitirdim, hazırlandım kocam gelecek diye bekliyorum. bu gece kavga etmezsem rahatlayamam benaynı şeyi bende yaşıyorum, yaşadım. Hem de evlendiğimizin birinci ayı. bir bayram günü.
Zaten ilk kez kaldığım bir ev yalnız yatıyorum uyumam mümkün değil, sürekli eşimi aradım ettim, rahatsız ettim.
Bana diyorki bütün arkadaşlarım orda ben neden dönecekmişim. Düşünemiyor ki arkadaşlarının hiçbiri bir aylık evli değil ama.
o ilk bayram sabahımızda tüm ev kavgamızı işitti. sonrasında kayınvalidem de üzüldü, benden çok o aradı. dön diye. giderken tembih ediyor geç kalma diye.
ama sonuçta aynı yani, alışkanlık çünkü. geçenlerde başka bir konudan tartışıyoruz. yine bayram geliyor, seninle gitmeye korkuyorum diyor bana. yine aynı şeyi yapacakmışım. ben mi sen mi halbuki?
Zaten ilk kez kaldığım bir ev yalnız yatıyorum uyumam mümkün değil, sürekli eşimi aradım ettim, rahatsız ettim.
Bana diyorki bütün arkadaşlarım orda ben neden dönecekmişim. Düşünemiyor ki arkadaşlarının hiçbiri bir aylık evli değil ama.
o ilk bayram sabahımızda tüm ev kavgamızı işitti. sonrasında kayınvalidem de üzüldü, benden çok o aradı. dön diye. giderken tembih ediyor geç kalma diye.
ama sonuçta aynı yani, alışkanlık çünkü. geçenlerde başka bir konudan tartışıyoruz. yine bayram geliyor, seninle gitmeye korkuyorum diyor bana. yine aynı şeyi yapacakmışım. ben mi sen mi halbuki?
- 29 Mayıs 2011
- 4.919
- 6
- 66
kızlar toptan eşlerimizin bütün bekar erkeklerini evlendirmemiz lazım
en kökten çözüm bu gibi :))))benimkide ilk zamanlar hep abisiyle oyun oynardı diger odada beni yanlız bırakırdı bende surat yapardım.. gelirdi arada bakar giderdi..
bende sizin gibi hep kızdım sen beni yanlız bırakıyosun diye ama
benimki sagolsun cok düşüncelidir beni düşünür hep... bende cok üstüne gitmiyorum
napiyim ayda yılda bigörüyo abisini diyorum bi akşam da yanlız kalayım napalım..
hem senn bi kızın var onunla ilgilen o geldiğinde de hiç takma seni özlesin görsün gününü...
- 13 Nisan 2010
- 2.787
- 2.984
- 373
o bekar arkadaşlar evlendikten sonra yüzlerine bakmazsa o zaman siz gülersiniz :)
konu sahibi arkadaşım 8 aylık bebeğim var diyosun. benim de 10 aylık bebeğim var kendi evim dışında bi yerde kalmaktan nefret ediyorum(hoş bebek yokken de nefret ederdim ya neyse) çocuğun düzeninin bozulduğunu anlatsan 2 gün kalmak yerine 1 gün kalsanız. o zaman sabretme süreniz de kısalır. sonra belki zamanla günü birlik gidip gelmeye ikna edebilirsin?
konu sahibi arkadaşım 8 aylık bebeğim var diyosun. benim de 10 aylık bebeğim var kendi evim dışında bi yerde kalmaktan nefret ediyorum(hoş bebek yokken de nefret ederdim ya neyse) çocuğun düzeninin bozulduğunu anlatsan 2 gün kalmak yerine 1 gün kalsanız. o zaman sabretme süreniz de kısalır. sonra belki zamanla günü birlik gidip gelmeye ikna edebilirsin?
ya canm, çocuk olduktn sonra daha da zor oluyor o yalnız kalmalar kçvçnin evinde. düşünsene çocuğa aniden bişey lazım oluyor. isteyebileceğin kimse yok!! var ama ne yapcan, k.v.ne mi seslencen; annne bebeğin bezini ver, mama yap, ıslak mndl getir:)) ya da eltine, görümcene... ben es kaza görümcemin ergenlik dönemindeki kızından bişey istedim zorda kalıp kız öff püff yaptı bana. delirecektim
ama napım, ben delirsem de gidiyor, delirmesem de gidiyor.zamanla alışıyorsun galiba herşeye, boyun eğip sabretmeyi öğreniyorsun
- 26 Mart 2010
- 341
- 47
- 118
Canım bence asıl sorun burda.
İlk verdiğin tepki çok önemli bence.
Neden kendini acınılan gelin gibi görüyorsun ki?...
Hiçbir tepki vermemişsin...
Bende kayınvalidemle çok anlaşamamam am böyle konularda bir olurdum onunla yeter ki eşim beni yalnız bırakmasın diye. Hem ailesini de daha çok dinleyecektir muhtemelen..
Eşine birşey demeyince o da oluruna bırakmıştır...
Gösterseydin tepkini kayınvalidenlerle bir olup, nasıl etki ederdi..
Konuşmamışsın, sesiz kalmışsın...
Genelde biz kadınlar içimizden konuşuyoruz eşlerimizden bizi anlamalarını bekliyoruz.
Bu en büyük hata !
Erkekler bizden açık ve net konuşmamızı istiyor..
Bunu anladığımdan beri eşime açık açık söylüyorum bazı şeyleri ve çok şeyi değiştirdik ilişkimizde..
Şimdi sen onu yalnız bıraksan kendi ailende senin gibi sıkılmayabilir.O evden tamamen gidiyor ve sen yalnız kalıyorsun. Bu duyguyu tam olarak hissettiremeyeceksin. Bence kayınvalide etkenini görmezden gelme. İkinizde aynı amaç için o oğlunu sen eşini daha fazla görmeniz için güçlerinizi birleştirin derim.
Canım bence asıl sorun burda.
İlk verdiğin tepki çok önemli bence.
Neden kendini acınılan gelin gibi görüyorsun ki?...
Hiçbir tepki vermemişsin...
Bende kayınvalidemle çok anlaşamamam am böyle konularda bir olurdum onunla yeter ki eşim beni yalnız bırakmasın diye. Hem ailesini de daha çok dinleyecektir muhtemelen..
Eşine birşey demeyince o da oluruna bırakmıştır...
Gösterseydin tepkini kayınvalidenlerle bir olup, nasıl etki ederdi..
Konuşmamışsın, sesiz kalmışsın...
Genelde biz kadınlar içimizden konuşuyoruz eşlerimizden bizi anlamalarını bekliyoruz.
Bu en büyük hata !
Erkekler bizden açık ve net konuşmamızı istiyor..
Bunu anladığımdan beri eşime açık açık söylüyorum bazı şeyleri ve çok şeyi değiştirdik ilişkimizde..
Şimdi sen onu yalnız bıraksan kendi ailende senin gibi sıkılmayabilir.O evden tamamen gidiyor ve sen yalnız kalıyorsun. Bu duyguyu tam olarak hissettiremeyeceksin. Bence kayınvalide etkenini görmezden gelme. İkinizde aynı amaç için o oğlunu sen eşini daha fazla görmeniz için güçlerinizi birleştirin derim.
pek öyle değil; çünkü benim ilk tepkim çok büyük olmuştu. kavga ettik, hatasını kabul etmediği için ben de alttan almadım baya küstük birbirimize.
sesimi çıkartmadım umursamadım dediğim kısım daha sonraki dönemlerde, çözüm arayışı sırasında.
sesimi çıkartmayacak olsam zaten kabullenir otururdum. benim sinirimi bozan bi başkasının benim adıma eşime bi şeyler söylemesi.
açık konuşmaya gelince ben herşeyi düşündüğüm gibi açıkça hatta uzun uzun anlatırım eşime, kolay çözüm bulabilelim diye.
ama bu konuda hiç bi şey işe yaramıyo. herşeyini elinden al, bu hakkına dokunma yani.
bazı kadınlar "kadın istedikten sonra her şeyi yaptırabilir eşine" der. yok işte o öyle değil. keşke benim eşimde o kadar kolay ikna olabilse, fikirleri sabit olmasa...
Canım bence asıl sorun burda.
İlk verdiğin tepki çok önemli bence.
Neden kendini acınılan gelin gibi görüyorsun ki?...
Hiçbir tepki vermemişsin...
Bende kayınvalidemle çok anlaşamamam am böyle konularda bir olurdum onunla yeter ki eşim beni yalnız bırakmasın diye. Hem ailesini de daha çok dinleyecektir muhtemelen..
Eşine birşey demeyince o da oluruna bırakmıştır...
Gösterseydin tepkini kayınvalidenlerle bir olup, nasıl etki ederdi..
Konuşmamışsın, sesiz kalmışsın...
Genelde biz kadınlar içimizden konuşuyoruz eşlerimizden bizi anlamalarını bekliyoruz.
Bu en büyük hata !
Erkekler bizden açık ve net konuşmamızı istiyor..
Bunu anladığımdan beri eşime açık açık söylüyorum bazı şeyleri ve çok şeyi değiştirdik ilişkimizde..
Şimdi sen onu yalnız bıraksan kendi ailende senin gibi sıkılmayabilir.O evden tamamen gidiyor ve sen yalnız kalıyorsun. Bu duyguyu tam olarak hissettiremeyeceksin. Bence kayınvalide etkenini görmezden gelme. İkinizde aynı amaç için o oğlunu sen eşini daha fazla görmeniz için güçlerinizi birleştirin derim.
pek öyle değil; çünkü benim ilk tepkim çok büyük olmuştu. kavga ettik, hatasını kabul etmediği için ben de alttan almadım baya küstük birbirimize.
sesimi çıkartmadım umursamadım dediğim kısım daha sonraki dönemlerde, çözüm arayışı sırasında.
sesimi çıkartmayacak olsam zaten kabullenir otururdum. benim sinirimi bozan bi başkasının benim adıma eşime bi şeyler söylemesi.
açık konuşmaya gelince ben herşeyi düşündüğüm gibi açıkça hatta uzun uzun anlatırım eşime, kolay çözüm bulabilelim diye.
ama bu konuda hiç bi şey işe yaramıyo. herşeyini elinden al, bu hakkına dokunma yani.
bazı kadınlar "kadın istedikten sonra her şeyi yaptırabilir eşine" der. yok işte o öyle değil. keşke benim eşimde o kadar kolay ikna olabilse, fikirleri sabit olmasa...
