bence öyle
konu sahibi zaten aileye karşı çıkarak evlenmiş
gidecek çocukla belki ayrı bir oda bile yok, evin salonunda herkesin düzeninin içine ederek sığıntı gibi yaşayacak. çocuk küçükse ağlayacak yürüyecek evde kaos, gürültü. büyükse okulu filan değişecek, çocuğa kaos.
valla ne yalan söyleyeyim yani iş gücü olmayıp yürek yiyip bir de aileyi karşısına ailıp evlenen kadın için bence dayak, can korkusu vs olmadıkça aile evi daha kötü, daha zor.
hele "annen çocuğa baksın sen çalış" var bir de, beni benden alıyor.
valla kimse kusura kalmasın ama evimde otururum, eninde sonunda boşarım ama boşanana kadar paşalar gibi de adamın imkanlarını kullanırım yani.
iş güç düzeni kurarım, evimi ayırım, mükünse evi almaya bakarım vs vs. çocukla baba evine dönmektense bence bu daha iyi.
ha o adamla sevişemem orası ayrı ama onu da beyefendi çekecek bir zahmet. ailemin ne suçu var ki bi de onlara yük olucam?
Ben de böyle düşünüyorum. Yukarda da yazdım. Olabiliyorsa iki ev arkadaşı gibi takılırız. Kari koca ilişkisi olmaz. Böylece hem düzenim bozulmaz hem de sinirim.
Gizli saklı yapmaya devam etsin ben görmeyeyim. Benim yaptığımı da o araştırmasın. İğrenç bir durum olabilir belki ama başka da care gelmiyor aklıma.
Kendimi geçtim, çocuğumu istenmediği bir eve götürmek istemem.
Eşimin bir arkadaşı vardı. Evli bi adam
.beni tanıştırdı, adamın eşiyle de tanıştım. Bunların çocukları olmuyordu. Bunlar da sosyal hizmetlerden çocuk almak istediler.
Devlet de ikiz erkek çocuk verdi. Kardeşleri ayıramayız istemezseniz beklersiniz dediler. Bunlar da olsun dediler. Aldılar çocukları. Cocuklar o zaman 2 yaslarindaydilar.
Ama çocukları ben gördüm nutkum tutuldu. Canavar gibi çocuklar. İşte 2 ya da 3 sene oldu ben göreli. Yolda karşılaştık, babalari gezmeye çıkarmış. Ayak üstü konusuyor eşimle. Cocuklardan biri o kadar atik ve hızlı ki gidip park halindeki kamyonun altina girdi. Zor bela aldi babasi çocuğu.
Neyse bunlar şiddetli geçimsizlik ile boşanmaya karar verdiler. Ama çocukları ikisi de istemiyor. Çocuklar tahmini 8 yaslarindadirlar şimdi.
Devlete geri vermek istediler. Ama çocukların çıkarı açısından sosyal hizmetler çocukları alirsak ciddi travma olur aranizda anlaşın böyle bir şeyi cocuklara yapmaya hakkiniz yok diye dil döktüler.
Sonunda anne kabul etti. Kadına devlet çocuklar için maaş bağladı. Eşi de nafaka ödüyor ama tabiki yetmez yani
Kadın 2 çocukla babasinin evine döndü.
Ve şimdi kadinin anne babası öz torunları olmayan iki çocuğu istemiyorlar evde.
Yani kadınlar için çok zor çocukla baba evine dönmek. Ben bütün imkanlari zorlayip evimde kalırım. Başka çarem yok çünkü
