Eşim anormal derecede ailesine bağlı, çocuktan sonra değişir mi ? Çıkmazdayım lütfen fikir verin 🥺

anneolmakkistiyorumm

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
25 Aralık 2022
276
248
28
merhaba arkadaşlar
Benim eşim ve ailesiyle ilgili sorunlarım var. Aslında kendini sevgililik ve nişanlıkta göstermeye başlamıştı ama böyle olacağını tahmin etmedim. Evliliğimizin 3. Yılındayız ama ilk günlerden beri eşimin ne bizim evimizi benimsediğini düşünüyorum ne de beni.

Bu konu sebebiyle o kadar çok olay yaşadık ki o kadar isyan ettim ki çocuk istiyoruz ve olmuyor inanın çocuk yapacak kadar bile bir özel hayat bırakılmadı bize sürekli görüşmek aynı ilçede yaşadığımız halde her hafta oraya gidip iki gün kalmamız ya da onların bize gelip kalması tüm bunlar o kadar saçma ki .. her gün kayınvalidemi arıyorum çünkü bu da bir kural haline gelmiş farkında olmadan bende aman ne isterlerse yapayım kafam rahat olsuna girmişim. Şimdilerde her gün aramamız da yetmiyor kayınvalidemi arıyorsak babanız size alındı onu da arayın diyor (kaldı ki sürekli konuşuyoruz daha dün aradık ) geçen kayınpederimi aradık kahvedeymiş eve geçince konuşalım dedi tamam dedik sonrasında doğal olarak kayınvalidemi aramadık çünkü akşam babamı aradığımızda zaten konuşacağız. Sonra akşam bir telefon babası arıyor anneniz size çok alınmış bugün beni aradınız onu aramadınız diye. Ya ben artık ne yapacağımı şaşırdım. O gün biraz da olsa eşimde tepki gösterdi aradan 10 gün geçti yine aynı muhabbet.

Bunların haricinde o kadar çok şey var ki ve eşim hiç tepki gösteremiyor diyorum ki biz çocuk muyuz ? Ben her gün aramak zorunda değilim ki kaldı ki her gün arıyorum şimdi o da yetmiyor.
Tüp bebek sürecindeyiz stres olmamam gerekiyor ama ağlamadığım tek bir gün yok anne olmak çok istiyorum. Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum sizce çocuğumuz olursa eşim bizi artık bi aile olarak görmeye başlar mı ? Artık önceliği biz olur muyuz tüm bu saçmalıklardan kurtulur muyuz ? Yoksa bu hiç bi şey değiştirmez mi ? Eşimle bu ailesi hakkında ki tüm konular haricinde çok iyiyiz ama son zamanlarda tahammül sınırım bitti düzelsin istiyorum psikoloğa gitmezsen çocuk yapmayacağım dedim ve iki aydır terapi alıyor ama hiç bi fayda yok. Transferimize 15 gün kaldı karar vermem gerekiyor lütfen fikir verir misiniz ?
 
merhaba arkadaşlar
Benim eşim ve ailesiyle ilgili sorunlarım var. Aslında kendini sevgililik ve nişanlıkta göstermeye başlamıştı ama böyle olacağını tahmin etmedim. Evliliğimizin 3. Yılındayız ama ilk günlerden beri eşimin ne bizim evimizi benimsediğini düşünüyorum ne de beni.

Bu konu sebebiyle o kadar çok olay yaşadık ki o kadar isyan ettim ki çocuk istiyoruz ve olmuyor inanın çocuk yapacak kadar bile bir özel hayat bırakılmadı bize sürekli görüşmek aynı ilçede yaşadığımız halde her hafta oraya gidip iki gün kalmamız ya da onların bize gelip kalması tüm bunlar o kadar saçma ki .. her gün kayınvalidemi arıyorum çünkü bu da bir kural haline gelmiş farkında olmadan bende aman ne isterlerse yapayım kafam rahat olsuna girmişim. Şimdilerde her gün aramamız da yetmiyor kayınvalidemi arıyorsak babanız size alındı onu da arayın diyor (kaldı ki sürekli konuşuyoruz daha dün aradık ) geçen kayınpederimi aradık kahvedeymiş eve geçince konuşalım dedi tamam dedik sonrasında doğal olarak kayınvalidemi aramadık çünkü akşam babamı aradığımızda zaten konuşacağız. Sonra akşam bir telefon babası arıyor anneniz size çok alınmış bugün beni aradınız onu aramadınız diye. Ya ben artık ne yapacağımı şaşırdım. O gün biraz da olsa eşimde tepki gösterdi aradan 10 gün geçti yine aynı muhabbet.

Bunların haricinde o kadar çok şey var ki ve eşim hiç tepki gösteremiyor diyorum ki biz çocuk muyuz ? Ben her gün aramak zorunda değilim ki kaldı ki her gün arıyorum şimdi o da yetmiyor.
Tüp bebek sürecindeyiz stres olmamam gerekiyor ama ağlamadığım tek bir gün yok anne olmak çok istiyorum. Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum sizce çocuğumuz olursa eşim bizi artık bi aile olarak görmeye başlar mı ? Artık önceliği biz olur muyuz tüm bu saçmalıklardan kurtulur muyuz ? Yoksa bu hiç bi şey değiştirmez mi ? Eşimle bu ailesi hakkında ki tüm konular haricinde çok iyiyiz ama son zamanlarda tahammül sınırım bitti düzelsin istiyorum psikoloğa gitmezsen çocuk yapmayacağım dedim ve iki aydır terapi alıyor ama hiç bi fayda yok. Transferimize 15 gün kaldı karar vermem gerekiyor lütfen fikir verir misiniz ?
Eşinizle ailesi dışında iyi olduğunuzu nasıl anladınız? Yalnız vakit geçirmiyorsunuz ki? Önce eşinize telefonu verin. Her gün sizin annenizi ayrı babanızı ayrı arasın. Hadi bakalım yiyecek mi? Ayrıca çocuk olduktan sonra normal evlilikler bile çatırdayabiliyor. Sizinki direk yıkılır. Kaynana kayınbaba kendi adlarının konmasını ister. Her Allah’ın günü çocuk diye size gelirler. Pısırık kocanız da sesini çıkarmaz. Bu sefer de çocukla boşanırsınız
 
Bir insanın karakterini eline çocuk vererek kimse değiştiremez. Net şekilde sınır çizmesi gerek, eşiniz yapamıyorsa siz yapmalısınız. Aramıyorum diynce kimse zorla aratamaz, gitmiyorum deyince de zorla sizi götürecek hali yok. Benim kv ve kp karşı apartmanda sizin kadar görüşmüyoruz🙄
 
Sevgililik ve nişanlılıkta geliyorum diyen sorunu görmezden gelip evlenmişsiniz. Şimdi sorunun içindesiniz ve çocuk düzeltir mi diye soruyorsunuz?
Kayınvalideniz, kayınpederiniz ilgi için ne kadar bencilce düşünüyorlarsa siz de sırf aile kurma isteğiniz için çok bencilce davranıyorsunuz.
 
Burda bişey farkettim, aileci/anneci diye bahsedilen adamların hatrı sayılır kısmı karıları olmasa çok da kök ailenin üzerine düşen adamlar değiller, hatta normalde sıkılıyorlar bile, hüöfff bi salın diye resti çekebiliyorlar, hiç aramayan sormayan var, ama evlenince hiç öyle olmuyor, kendi yapmadığı ne varsa istiyor elin kızı yapsın, mesele aile falan değil aslında, mesele yetersizlerin birileri üstünden yeterlilik elde etme durumu. Yani aslında ailesi olmasa iyi falan değilsiniz. Sadece kullanıldığınız alan değişir belki.
 
merhaba arkadaşlar
Benim eşim ve ailesiyle ilgili sorunlarım var. Aslında kendini sevgililik ve nişanlıkta göstermeye başlamıştı ama böyle olacağını tahmin etmedim. Evliliğimizin 3. Yılındayız ama ilk günlerden beri eşimin ne bizim evimizi benimsediğini düşünüyorum ne de beni.

Bu konu sebebiyle o kadar çok olay yaşadık ki o kadar isyan ettim ki çocuk istiyoruz ve olmuyor inanın çocuk yapacak kadar bile bir özel hayat bırakılmadı bize sürekli görüşmek aynı ilçede yaşadığımız halde her hafta oraya gidip iki gün kalmamız ya da onların bize gelip kalması tüm bunlar o kadar saçma ki .. her gün kayınvalidemi arıyorum çünkü bu da bir kural haline gelmiş farkında olmadan bende aman ne isterlerse yapayım kafam rahat olsuna girmişim. Şimdilerde her gün aramamız da yetmiyor kayınvalidemi arıyorsak babanız size alındı onu da arayın diyor (kaldı ki sürekli konuşuyoruz daha dün aradık ) geçen kayınpederimi aradık kahvedeymiş eve geçince konuşalım dedi tamam dedik sonrasında doğal olarak kayınvalidemi aramadık çünkü akşam babamı aradığımızda zaten konuşacağız. Sonra akşam bir telefon babası arıyor anneniz size çok alınmış bugün beni aradınız onu aramadınız diye. Ya ben artık ne yapacağımı şaşırdım. O gün biraz da olsa eşimde tepki gösterdi aradan 10 gün geçti yine aynı muhabbet.

Bunların haricinde o kadar çok şey var ki ve eşim hiç tepki gösteremiyor diyorum ki biz çocuk muyuz ? Ben her gün aramak zorunda değilim ki kaldı ki her gün arıyorum şimdi o da yetmiyor.
Tüp bebek sürecindeyiz stres olmamam gerekiyor ama ağlamadığım tek bir gün yok anne olmak çok istiyorum. Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum sizce çocuğumuz olursa eşim bizi artık bi aile olarak görmeye başlar mı ? Artık önceliği biz olur muyuz tüm bu saçmalıklardan kurtulur muyuz ? Yoksa bu hiç bi şey değiştirmez mi ? Eşimle bu ailesi hakkında ki tüm konular haricinde çok iyiyiz ama son zamanlarda tahammül sınırım bitti düzelsin istiyorum psikoloğa gitmezsen çocuk yapmayacağım dedim ve iki aydır terapi alıyor ama hiç bi fayda yok. Transferimize 15 gün kaldı karar vermem gerekiyor lütfen fikir verir misiniz ?
Hepsini okumadım ama asla değişmez diyorum...Hatta benimkinde ne kaynana vardı ne görümce eltiye bağlıydı bayramdan bayrama gördüğü halalarina onlar için gözü ne aile gördü ne çocuk ..boşandım bence asla çocuk yapma
 
Eşinizle ailesi dışında iyi olduğunuzu nasıl anladınız? Yalnız vakit geçirmiyorsunuz ki? Önce eşinize telefonu verin. Her gün sizin annenizi ayrı babanızı ayrı arasın. Hadi bakalım yiyecek mi? Ayrıca çocuk olduktan sonra normal evlilikler bile çatırdayabiliyor. Sizinki direk yıkılır. Kaynana kayınbaba kendi adlarının konmasını ister. Her Allah’ın günü çocuk diye size gelirler. Pısırık kocanız da sesini çıkarmaz. Bu sefer de çocukla boşanırsınız
Evet eşimle işi sebebiyle ilk sene 6 ay ikinci sene tekrar 6 ay gemide yaşadık. O süreçte o kadar iyiydik ki o 6 ay rüya gibi geçti gerçi orda bile yine absürt şeylerden dolayı aranıp siteme uğradık ama çok minimumdu.
Evet belki de öyle olacak eşim sesini çıkarmaz çünkü bu onun için bi problem değil.
Ama o zaman belki manevi olarak kendini bize karşı sorumlu hisseder belki kaybetmekten korkup artık tamamen kendi kurduğu ailesine yönelir diye düşünüyorum ya da huylu huyundan vazgeçmez çocuk olsa da aynı mı olur bunun muhasebesini yapmaktan kafayı yiyeceğim.
Bazen kendide farkında oluyor oturup çok konuştuk boşanma lafı çok açıldı kendi de farkında kardeşi böyle değil mesela ama eşim böyle sesini çıkaramıyor tepkisi yok ailesine sitemi yok her şey ona saygısızlık olacak ailesine köpek çekmiş olacak gibi geliyor. Kendini düzeltmek istemese terapi almaz aslında çabalıyor o da ama yok bi ışık yok hala
 
Nasıl ki sorunlu insanlar evlendikten sonra bir anda melek olmazlarsa sorunlu bir evlilik de çocuktan sonra düzelmez.
Çocuk sağlıklı bir evliliği olan iki insanın alacağı bir sorumluluktur.
Önce evliliğinizdeki sorunları çözüp sonra çocuk yapın.
Yoksa sorunlu bir evliliğe çocuk yapmak en başta o masum cana yapacağınız en büyük kötülük olacaktır.
 
merhaba arkadaşlar
Benim eşim ve ailesiyle ilgili sorunlarım var. Aslında kendini sevgililik ve nişanlıkta göstermeye başlamıştı ama böyle olacağını tahmin etmedim. Evliliğimizin 3. Yılındayız ama ilk günlerden beri eşimin ne bizim evimizi benimsediğini düşünüyorum ne de beni.

Bu konu sebebiyle o kadar çok olay yaşadık ki o kadar isyan ettim ki çocuk istiyoruz ve olmuyor inanın çocuk yapacak kadar bile bir özel hayat bırakılmadı bize sürekli görüşmek aynı ilçede yaşadığımız halde her hafta oraya gidip iki gün kalmamız ya da onların bize gelip kalması tüm bunlar o kadar saçma ki .. her gün kayınvalidemi arıyorum çünkü bu da bir kural haline gelmiş farkında olmadan bende aman ne isterlerse yapayım kafam rahat olsuna girmişim. Şimdilerde her gün aramamız da yetmiyor kayınvalidemi arıyorsak babanız size alındı onu da arayın diyor (kaldı ki sürekli konuşuyoruz daha dün aradık ) geçen kayınpederimi aradık kahvedeymiş eve geçince konuşalım dedi tamam dedik sonrasında doğal olarak kayınvalidemi aramadık çünkü akşam babamı aradığımızda zaten konuşacağız. Sonra akşam bir telefon babası arıyor anneniz size çok alınmış bugün beni aradınız onu aramadınız diye. Ya ben artık ne yapacağımı şaşırdım. O gün biraz da olsa eşimde tepki gösterdi aradan 10 gün geçti yine aynı muhabbet.

Bunların haricinde o kadar çok şey var ki ve eşim hiç tepki gösteremiyor diyorum ki biz çocuk muyuz ? Ben her gün aramak zorunda değilim ki kaldı ki her gün arıyorum şimdi o da yetmiyor.
Tüp bebek sürecindeyiz stres olmamam gerekiyor ama ağlamadığım tek bir gün yok anne olmak çok istiyorum. Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum sizce çocuğumuz olursa eşim bizi artık bi aile olarak görmeye başlar mı ? Artık önceliği biz olur muyuz tüm bu saçmalıklardan kurtulur muyuz ? Yoksa bu hiç bi şey değiştirmez mi ? Eşimle bu ailesi hakkında ki tüm konular haricinde çok iyiyiz ama son zamanlarda tahammül sınırım bitti düzelsin istiyorum psikoloğa gitmezsen çocuk yapmayacağım dedim ve iki aydır terapi alıyor ama hiç bi fayda yok. Transferimize 15 gün kaldı karar vermem gerekiyor lütfen fikir verir misiniz ?
Hayır düzelmeyecek. Sinyali vermiş adamla bile bile lades evlenmişsiniz. Çocuk yapmak da korkunç bir hata.
 
X