- 8 Kasım 2014
- 4.867
- 10.586
- 408
- Konu Sahibi Liona Esposito
- #1
öyle gözüme büyüyor ki anlatamam. eşim 20 günlüğüne askere gidecek. benim evde yalnız kalmamı istemiyor aklı kalır diye korkuyor. 10 gününü kendi ailesinin yanında köyde, diğer 10 günü de kendi ailemin yanında geçiricem. çocuk olmasa köyde kalmanı istemem ama çocuk için istiyorum görsünler zaman geçirsinler diye diyor.
ama kızlar sorun şu ki bu 10 gün benim gözümde koca bi kabus gibi rüyalarıma giriyor. zaten eski konularıma bi göz atsanız az çok bi fikriniz olur ortamla ilgili. sabah çok erken kalkıyorlar ve sürekli bi iş beklentisi içindeler. mesela tam öğleden sonra çocuğu uyutuyorum ben de uzanayım diyorum acıkıyolar, misafirleri geliyo illa bi iş çıkıyo. zaten orda bi kadının gündüz uyuması sanki dünyanın en büyük suçu gibi. hemen "ooo yattı uyudu ooo" tavırlarına giriyolar.
ev zaten küçük ve sıkıcı hiçbi yerde rahat edemiyorum. hele ki kayınbabam, eşimin abisi vs evdeyken allahım yer yarılsa da içine girsem diyorum. tuvalet banyo öyle bi yerde ki tam onların oturduğu takıldığı yemek yediği yerin dibinde. asla rahat giremiyosunuz.
onun dışında eşimin kız kardeşi
sürekli iş buyurma halleri, emir vermeler, karşısında çocuk var gibi azarlamalar, her yaptığına ama her yaptığına illa gelip karışmalar, yorum yapmalar, arkamdan konuşmalar.. ya bi makarna yapıyorum oğluma. gelip doğradığım domatese kadar karışıyor. öyle doğrama, soymadan yapsana, o çok olmuş, o az olmuş, vs vs içim şişiyor davul gibi oluyorum, git artık başımdan diye bağırasım geliyor o çığlık içimde patlıyor.
belki eşimin kız kardeşi olmasaydı 1 hafta-10 gün daha kolay idare edebilirdim bi nebze. ama var işte
ve eşim asla ikna olmuyor en az 1 hafta kalmam lazım.
bugün eşimin babası diyor ki "hiç kusura bakmayın 20 gün bizdesiniz" eşim de gülüyor. halbuki annem aynı cümleyi kurduğunda anneme " nedenmiş, onun diğer nenesiyle dedesi de var" demişti. kendi babasına neden demiyor da sadece gülüyor
yani hiç benim ne istediğimi sormuyor bile babası, benim ne istediğimin, rahat edip edemediğimin asla bi önemi yok onlar için. üstelik oğlum da orda durmuyor rahat edemiyor tek ben de değil yani.
ama kızlar sorun şu ki bu 10 gün benim gözümde koca bi kabus gibi rüyalarıma giriyor. zaten eski konularıma bi göz atsanız az çok bi fikriniz olur ortamla ilgili. sabah çok erken kalkıyorlar ve sürekli bi iş beklentisi içindeler. mesela tam öğleden sonra çocuğu uyutuyorum ben de uzanayım diyorum acıkıyolar, misafirleri geliyo illa bi iş çıkıyo. zaten orda bi kadının gündüz uyuması sanki dünyanın en büyük suçu gibi. hemen "ooo yattı uyudu ooo" tavırlarına giriyolar.
ev zaten küçük ve sıkıcı hiçbi yerde rahat edemiyorum. hele ki kayınbabam, eşimin abisi vs evdeyken allahım yer yarılsa da içine girsem diyorum. tuvalet banyo öyle bi yerde ki tam onların oturduğu takıldığı yemek yediği yerin dibinde. asla rahat giremiyosunuz.
onun dışında eşimin kız kardeşi
sürekli iş buyurma halleri, emir vermeler, karşısında çocuk var gibi azarlamalar, her yaptığına ama her yaptığına illa gelip karışmalar, yorum yapmalar, arkamdan konuşmalar.. ya bi makarna yapıyorum oğluma. gelip doğradığım domatese kadar karışıyor. öyle doğrama, soymadan yapsana, o çok olmuş, o az olmuş, vs vs içim şişiyor davul gibi oluyorum, git artık başımdan diye bağırasım geliyor o çığlık içimde patlıyor.belki eşimin kız kardeşi olmasaydı 1 hafta-10 gün daha kolay idare edebilirdim bi nebze. ama var işte
ve eşim asla ikna olmuyor en az 1 hafta kalmam lazım.
bugün eşimin babası diyor ki "hiç kusura bakmayın 20 gün bizdesiniz" eşim de gülüyor. halbuki annem aynı cümleyi kurduğunda anneme " nedenmiş, onun diğer nenesiyle dedesi de var" demişti. kendi babasına neden demiyor da sadece gülüyor
yani hiç benim ne istediğimi sormuyor bile babası, benim ne istediğimin, rahat edip edemediğimin asla bi önemi yok onlar için. üstelik oğlum da orda durmuyor rahat edemiyor tek ben de değil yani.
tek derdi aileleri yarıştırmak. Nasil olur da kendi ailemde kalir onunkilerde kalmam tek sıkıntısı bu.
