Ben genel yorumların aksine daha fazla restleşmeyin derim. Gerçekten de ilişkiniz süresince sabrını ve sevgisini zorlamışsınız anladığım kadarıyla. Artık krediniz epey azalmış. Kaldı ki eşiniz üzülüyor da, belli ki aşamamış. Yani öfke ve hiddetten çok bir gücenmişlik söz konusu sanırım. Tabi ki bunu aşamadan evlenmeniz doğru olmamış, ama madem durum bu, bu noktadan durumu toparlamanın bir yolunu bulmanız lazım, ikinizin de huzuru ve mutluluğu için. Siz madem o aşırı gururlu hallerinizi, sırf inat için uzlaşmamak gibi tavırlarınızı aşabildiniz (ki bunlar her türlü ilişkiyi yıpratır bence), sorunlarınız da zamanla aşılır diye düşünüyorum.
Tabi bir şekilde konuşmanız şart. Güzel bir ortamda, kızmadan, kavga etmeden. Karşılıklı hatalar söz konusu ise, siz kendi payınıza düşen hatayı elbette telafi etmeye çalışmalısınız. Evlilik bir ömür sürecek bir yoldaşlık ve inatlaşarak elbette ki olmaz.. Zaten şu an sevdiğiniz insanın üzülmesini engellemek ve huzurlu bir evlilik dışında bir kaygınız da yok sanıyorum.
Hatanızı kabul etmişsiniz madem, ondan son bir kez içtenlikle geçmiş için özür dilemeniz gerektiğini düşünüyorum. Ama bunu yaparken sonrasında ikinizin de bir söz vermesi lazım, bunu aşabildiğinde geçmişi olduğu gibi geride bırakıp bugüne ve yarına odaklanmanız için söz vermesini isteyin ondan. Bunları bir düşün, bu sözü verebileceğin aşamada tekrar konuşalım, diyin. Bir daha açılmamak üzere kapatalım konuyu da o zaman. Olur da bunu yapamıyorsak da, bir ilişki terapistine gidelim. Öyle aşmaya çalışalım, diyin. Tabi o eski sevgiliyi de hayatınızdan tamamıyla çıkarmanız lazım, çıkardığınızı var sayıyorum.
Ayrıca alttan almayın önerilerine çok katılmıyorum. Burnundan hiç kıl aldırmamak da, fazla alttan almak kadar ilişkinin dengelerini bozar bana kalırsa. Siz de bu konuşmayı yaparken o dengeyi korumaya çalışın derim. Hem içtenliğinizi hissettirir, hem de bu konuyu geçmişte bırakmaya kararlı yaklaşırsanız, aşarsınız diye düşünüyor ve umuyorum.
