EŞİM ÇOK İLGİSİZ YARDIM!!

Benim evlilikten beklentim konuşup muhabbet edebildiğim hayatı paylaşabildiğim biriyle beraber olmaktı, game body olmak değil. Devir teknoloji devri evet ama kişisel gelişim videoları izlemiyor. Araba videosu modifiye ve sokak röportajlarını izliyor? Sorun nasıl bende anlayamadım..
Onları ızlerken konusmuyor musunuz mesela?Pür dikkat onları mı ızlıyor?Ne derece bı bagımlılık?Benım esım de eve gelınce ızler arac tamır vıdeoları vs,bu snee tekneye taktı ,gıttı tekne ehliyetı flan aldı.Bıyerden sonra rahatlama sekli onun da diyip geciyorum.
5 senelık evlılık de ne konusacaksınız o kadar onu anlamadım.
 
5 senelık evlilikte her aksm muhabbet mı ediliyor ya?O zmaan bızım evliliğin üzerine toprak atalım :)
Nasıl bi muhabbet mesela?Gün ıcın de yaptıklarımızı yemek masasında konustuk,haberler ızlendı,cocuklar uyutuldu.Valla bızım evde o noktada herkesın kendı alanı baslıyor.Bısey ızlencekse dizi film izleriz(kı burda ben cocugu uyuturken cogu zman esım uyuyakalır)Ben kıtabımı okurum,o telefonuna bakar.23.00 gibi bayılırız:)
Allaam ne kadar sıkıcı bı evlılık gjffgfjgfk
 
Benim eşim de böyle. Bak şu an gözünü açtı telefon elinde 😂 ben karışmıyorum. Muhabbet sohbet edeceğimiz zaman zaten kapatıp kenara koyuyor. Onun dışında bakarsa baksın bi de onu mu takıcam Hoppa

Bi de siz 18 yaşınızdan beri birlikteymişsiniz. Adamın ne gibi bi uzun ilişkisi olabilir ki zaten öncesinde
 
Merhaba henüz 5 dk önce üye oldum. 10 aylık evliyim,eşimle ortaokuldan beri cok yakın arkadastık,lisede ilçe değiştirdi daha sonra lise son sınıfta sevgili olup 23 yaşında da evlendik. 5 yıl kadar bir sevgililik dönemimiz oldu yani. Çok zorluk çektik araya mesafeler girdi, kafa uyuşmazlıkları oldu çok kez ayrılmak istedim hep engel oldu seviyordum ama çok çabuk silebiliyordum gözden çıkarabiliyordum onu. O da tam tersi hayatı boyunca kimseyi sevmemiş hiç uzun ilişkisi olmamış, hatta ilişkisi bile olmamış diyebilirim. Velhasıl ben evlenmeden önce ona hep şunu söylüyordum *ac kalırım acıkta kalırım herseye gögüs gererim ama muhabbetin sohbetin anlayışın sevginin olmadıgı bir evde yaşayamam* o tabiki asla bunların olmayacağını söyledi.. Çok uzatmadan saadete geleyim. Eşimin beni sevdiğini biliyorum asla küs kalamaz bana hep ilk adımı o atar hiç kinci değildir çok çabuk unutur hemen yumuşar kavgalarda ciddi kalamaz(çok büyük olaylar haricinden bahsediyorum) ama bir telefon bagımlısı. Telefonda karı kız peşinde değil, araba siyaset vs bu şekilde videolar izleyip duruyo. Ama her dakika tuvalette yemekte yatmadan önce uyandıgı ilk an, her daim telefonu elinde. Ve ben güzellikle söyledim olmadı kavga cıkardım olmadı konusmadım olmadı kesinlikle uzaklaşmıyor. Bu konuuu her açtığımda haklı oldugumu düzelteceğini söylesede 12 saat dayanmışlığı yok. Ben sinirlenip bağırdığımda karşıma geçip gülüyor, sinirimi asla kaale almıyor, sinirden aglasam dahi dans ediyormuş gibi yapıp gülüyo karşımda. Evet sanli 5 yaşında bi cocuktan bahsediyormusum gibi gelebilir ama abartmıyorum, hatta gecenlerde bir tartoşmamızda ağlayarak yoruldum senin bu vurdumduymazlıklarından dedim *modumu düşürmemeliyim diyip roman havası açıp evde dans etti* ona bunun bi hastalık oldugunu tedavi olmadı gerektiğini bir insanı üzüp bundan zevk almanın normal olmadığını anlatsamda kesinlikle kabul etmiyor. Sizce napmalıyım? Otur sakince konus derdini anlat demeyin denedim olmadı. Sende onla ilgilenme al telefonu eline veya kitap oku yokmuş gibi davran demeyin onuda yaptım.. çok yoruldum artık kulağa basit gibi gelen bir olay bu ama insanı psikolojik olarak çok yıpratıyor..
Anladığım kadarıyla eşinizle ilgi alanlarınız farklı. Misal o teknolojik şeylerle ilgilenmekten hoşlanıyor, siz ise sohbet muhabbet, iki gülüşmek.
Eşinizin ilgi alanlarını değiştiremezsiniz aynı zamanda kendinizinkide onun için değiştirmek zorunda değilsiniz. Bunun yerine ikinizin de sevdiği şeyleri icermeye en yakın aktiviteler yapabilirsiniz.
 
ben de telefon bagımlısıyımdır.. alarmla uyanır ayılmak için sosyal medyaya girer yatana kdr elimden düşürmem eşim bazenn şikayet eder ama onuda alıştırdım instadana sürekkliiii birbirimize komik videolar atıyoruz artık.. bu durumu anlayabiliyorum değişmesi zor bi alışkanlık sigarayı bırakmak gibi bişey.. ama asıl saçma olan eşinizin karsınızda öyle hareketler yapması. Resmen sizi umursamıyo. seven insan üzgün birinin karsısında inadına öyle saçmalamaz bence size değer vermiyor yya da diğer bi ihtimal psikolojisi bozulmus olabilir. normal hareketler değil çünkü. boşanmak istemiyorsunuz tamam ama bu şekilde mutlu olamazsınız resmen sizle dalga geçiyo. konusuncada bişey değişmiyo. altında başka bi olay olabilir ilginç bir durum. ben asla katlanamazdım. sinir bozucu hareket...
 
ağladığınız şeyi önemsemiyor, anlamsız buluyor, bu yüzden oynuyor, yoksa biri ölse ağlasanız oynamaz. yani bakış açılarınız farklı. değersizlik olarak görmüyorum ben olayı. bazen insanlar bizim gibi tepkiler vermez.

evliliklerin %80 i ilk beş yılda bu yüzden bitiyor. birlikte yaşamı deneyim etmeyen çiftleri aynı fanusa koyunca böyle şeyler yaşanması çok normal. hayat yolunuz, beklentileriniz, yaşam biçimlerinizi bilmeden evlenince böyle sürprizlere hazırlıklı olmalı insan. evlenmeden önce herkes hariçten gazel okur "ben de böyle istiyorum" "ben böyle söz veriyorum" diye. dışarıda ki randevulaşmalarda tabi ki telefonla ilgilenmeyecek ilgisinin tamamı sizin üzerinizde olacak. deneyim etmek farklı. siz şu an deneyim evresinde gözlemleyeceksiniz. birlikte yaşayabilecek misiniz yoksa ? çocuk isteğiniz varsa biraz ertelemekte fayda var. zaten çok gençmişsiniz.
 
İkiniz de çok garipsiniz. Lise sonda sevgili olmuşsunuz ve diyorsunuz ki eşimin hayatı boyunca hiç kimseyi sevmemiş hiç uzun sevgilisi olmamış alooo lise son diyoruz.
Kaç yaş oluyor 17 mi 18 mi sizin var mıydı sanki uzun yıl diyorsunuz bir de😅
Gerçekten değerlendirme kriterlerine bakarken birazcık empati kurulsa ya ben böyleyim o niye böyle değil denmese mantıklı kararlar alınabilir.
O yaşta beş senelik sevgilisi olsa daha mı mantıklı o ne ya???
Hoş eşiniz de normal değil oynuyor mu dediniz şarkı açıp???
Şaka gibisiniz ikiniz de hee. Kim bilir eşiniz açsa konuyu o beşer anlatır
 
Merhaba henüz 5 dk önce üye oldum. 10 aylık evliyim,eşimle ortaokuldan beri cok yakın arkadastık,lisede ilçe değiştirdi daha sonra lise son sınıfta sevgili olup 23 yaşında da evlendik. 5 yıl kadar bir sevgililik dönemimiz oldu yani. Çok zorluk çektik araya mesafeler girdi, kafa uyuşmazlıkları oldu çok kez ayrılmak istedim hep engel oldu seviyordum ama çok çabuk silebiliyordum gözden çıkarabiliyordum onu. O da tam tersi hayatı boyunca kimseyi sevmemiş hiç uzun ilişkisi olmamış, hatta ilişkisi bile olmamış diyebilirim. Velhasıl ben evlenmeden önce ona hep şunu söylüyordum *ac kalırım acıkta kalırım herseye gögüs gererim ama muhabbetin sohbetin anlayışın sevginin olmadıgı bir evde yaşayamam* o tabiki asla bunların olmayacağını söyledi.. Çok uzatmadan saadete geleyim. Eşimin beni sevdiğini biliyorum asla küs kalamaz bana hep ilk adımı o atar hiç kinci değildir çok çabuk unutur hemen yumuşar kavgalarda ciddi kalamaz(çok büyük olaylar haricinden bahsediyorum) ama bir telefon bagımlısı. Telefonda karı kız peşinde değil, araba siyaset vs bu şekilde videolar izleyip duruyo. Ama her dakika tuvalette yemekte yatmadan önce uyandıgı ilk an, her daim telefonu elinde. Ve ben güzellikle söyledim olmadı kavga cıkardım olmadı konusmadım olmadı kesinlikle uzaklaşmıyor. Bu konuuu her açtığımda haklı oldugumu düzelteceğini söylesede 12 saat dayanmışlığı yok. Ben sinirlenip bağırdığımda karşıma geçip gülüyor, sinirimi asla kaale almıyor, sinirden aglasam dahi dans ediyormuş gibi yapıp gülüyo karşımda. Evet sanli 5 yaşında bi cocuktan bahsediyormusum gibi gelebilir ama abartmıyorum, hatta gecenlerde bir tartoşmamızda ağlayarak yoruldum senin bu vurdumduymazlıklarından dedim *modumu düşürmemeliyim diyip roman havası açıp evde dans etti* ona bunun bi hastalık oldugunu tedavi olmadı gerektiğini bir insanı üzüp bundan zevk almanın normal olmadığını anlatsamda kesinlikle kabul etmiyor. Sizce napmalıyım? Otur sakince konus derdini anlat demeyin denedim olmadı. Sende onla ilgilenme al telefonu eline veya kitap oku yokmuş gibi davran demeyin onuda yaptım.. çok yoruldum artık kulağa basit gibi gelen bir olay bu ama insanı psikolojik olarak çok yıpratıyor..
gercekten sinir bozucu bir sey ama eger sorumluluklarini ihmal etmiyorsa o zaman karisamazsin bence. diger anlattigin ozellikleri cok iyi (kinci olmamasi, kavga etmemesi, cabuk unutmasi vs). eger ilgilenmedigini dusunuyorsan, bu konuda fikir belirt. yani negatif istek yerine (telefonunla oynama), pozitif istek soyle (disari cikalim, sinemaya gidelim gibi). bence cozulmeyecek bir mesele degil.
 
Merhaba henüz 5 dk önce üye oldum. 10 aylık evliyim,eşimle ortaokuldan beri cok yakın arkadastık,lisede ilçe değiştirdi daha sonra lise son sınıfta sevgili olup 23 yaşında da evlendik. 5 yıl kadar bir sevgililik dönemimiz oldu yani. Çok zorluk çektik araya mesafeler girdi, kafa uyuşmazlıkları oldu çok kez ayrılmak istedim hep engel oldu seviyordum ama çok çabuk silebiliyordum gözden çıkarabiliyordum onu. O da tam tersi hayatı boyunca kimseyi sevmemiş hiç uzun ilişkisi olmamış, hatta ilişkisi bile olmamış diyebilirim. Velhasıl ben evlenmeden önce ona hep şunu söylüyordum *ac kalırım acıkta kalırım herseye gögüs gererim ama muhabbetin sohbetin anlayışın sevginin olmadıgı bir evde yaşayamam* o tabiki asla bunların olmayacağını söyledi.. Çok uzatmadan saadete geleyim. Eşimin beni sevdiğini biliyorum asla küs kalamaz bana hep ilk adımı o atar hiç kinci değildir çok çabuk unutur hemen yumuşar kavgalarda ciddi kalamaz(çok büyük olaylar haricinden bahsediyorum) ama bir telefon bagımlısı. Telefonda karı kız peşinde değil, araba siyaset vs bu şekilde videolar izleyip duruyo. Ama her dakika tuvalette yemekte yatmadan önce uyandıgı ilk an, her daim telefonu elinde. Ve ben güzellikle söyledim olmadı kavga cıkardım olmadı konusmadım olmadı kesinlikle uzaklaşmıyor. Bu konuuu her açtığımda haklı oldugumu düzelteceğini söylesede 12 saat dayanmışlığı yok. Ben sinirlenip bağırdığımda karşıma geçip gülüyor, sinirimi asla kaale almıyor, sinirden aglasam dahi dans ediyormuş gibi yapıp gülüyo karşımda. Evet sanli 5 yaşında bi cocuktan bahsediyormusum gibi gelebilir ama abartmıyorum, hatta gecenlerde bir tartoşmamızda ağlayarak yoruldum senin bu vurdumduymazlıklarından dedim *modumu düşürmemeliyim diyip roman havası açıp evde dans etti* ona bunun bi hastalık oldugunu tedavi olmadı gerektiğini bir insanı üzüp bundan zevk almanın normal olmadığını anlatsamda kesinlikle kabul etmiyor. Sizce napmalıyım? Otur sakince konus derdini anlat demeyin denedim olmadı. Sende onla ilgilenme al telefonu eline veya kitap oku yokmuş gibi davran demeyin onuda yaptım.. çok yoruldum artık kulağa basit gibi gelen bir olay bu ama insanı psikolojik olarak çok yıpratıyor..
Vicdansız bir eş vurdumduymaz benim eşim de öyle kavga ettiğimiz de elime cam geldi dönüp bakmadı gece 2 de kendi başıma gidip beş dikis attırmisligim var şey yap sende onun yaptığı davranışın aynısını yap gördükçe hoşuna gitmicek belki biraz empati yapar uzaklasir
 
Merhaba henüz 5 dk önce üye oldum. 10 aylık evliyim,eşimle ortaokuldan beri cok yakın arkadastık,lisede ilçe değiştirdi daha sonra lise son sınıfta sevgili olup 23 yaşında da evlendik. 5 yıl kadar bir sevgililik dönemimiz oldu yani. Çok zorluk çektik araya mesafeler girdi, kafa uyuşmazlıkları oldu çok kez ayrılmak istedim hep engel oldu seviyordum ama çok çabuk silebiliyordum gözden çıkarabiliyordum onu. O da tam tersi hayatı boyunca kimseyi sevmemiş hiç uzun ilişkisi olmamış, hatta ilişkisi bile olmamış diyebilirim. Velhasıl ben evlenmeden önce ona hep şunu söylüyordum *ac kalırım acıkta kalırım herseye gögüs gererim ama muhabbetin sohbetin anlayışın sevginin olmadıgı bir evde yaşayamam* o tabiki asla bunların olmayacağını söyledi.. Çok uzatmadan saadete geleyim. Eşimin beni sevdiğini biliyorum asla küs kalamaz bana hep ilk adımı o atar hiç kinci değildir çok çabuk unutur hemen yumuşar kavgalarda ciddi kalamaz(çok büyük olaylar haricinden bahsediyorum) ama bir telefon bagımlısı. Telefonda karı kız peşinde değil, araba siyaset vs bu şekilde videolar izleyip duruyo. Ama her dakika tuvalette yemekte yatmadan önce uyandıgı ilk an, her daim telefonu elinde. Ve ben güzellikle söyledim olmadı kavga cıkardım olmadı konusmadım olmadı kesinlikle uzaklaşmıyor. Bu konuuu her açtığımda haklı oldugumu düzelteceğini söylesede 12 saat dayanmışlığı yok. Ben sinirlenip bağırdığımda karşıma geçip gülüyor, sinirimi asla kaale almıyor, sinirden aglasam dahi dans ediyormuş gibi yapıp gülüyo karşımda. Evet sanli 5 yaşında bi cocuktan bahsediyormusum gibi gelebilir ama abartmıyorum, hatta gecenlerde bir tartoşmamızda ağlayarak yoruldum senin bu vurdumduymazlıklarından dedim *modumu düşürmemeliyim diyip roman havası açıp evde dans etti* ona bunun bi hastalık oldugunu tedavi olmadı gerektiğini bir insanı üzüp bundan zevk almanın normal olmadığını anlatsamda kesinlikle kabul etmiyor. Sizce napmalıyım? Otur sakince konus derdini anlat demeyin denedim olmadı. Sende onla ilgilenme al telefonu eline veya kitap oku yokmuş gibi davran demeyin onuda yaptım.. çok yoruldum artık kulağa basit gibi gelen bir olay bu ama insanı psikolojik olarak çok yıpratıyor..
Bu bahsettiğin vizyonsuzluk aslında. Başka hobisi, ilgi alanı yok. Ve her tek yönlü insan gibi tek şeye sarıyor. Kimi telefona, kimi arabaya. Üstüne gitme.
Kavga çıkmasın ya da artık söz vermeye yüzü yok diye deliye vuruyor.
 
Merhaba henüz 5 dk önce üye oldum. 10 aylık evliyim,eşimle ortaokuldan beri cok yakın arkadastık,lisede ilçe değiştirdi daha sonra lise son sınıfta sevgili olup 23 yaşında da evlendik. 5 yıl kadar bir sevgililik dönemimiz oldu yani. Çok zorluk çektik araya mesafeler girdi, kafa uyuşmazlıkları oldu çok kez ayrılmak istedim hep engel oldu seviyordum ama çok çabuk silebiliyordum gözden çıkarabiliyordum onu. O da tam tersi hayatı boyunca kimseyi sevmemiş hiç uzun ilişkisi olmamış, hatta ilişkisi bile olmamış diyebilirim. Velhasıl ben evlenmeden önce ona hep şunu söylüyordum *ac kalırım acıkta kalırım herseye gögüs gererim ama muhabbetin sohbetin anlayışın sevginin olmadıgı bir evde yaşayamam* o tabiki asla bunların olmayacağını söyledi.. Çok uzatmadan saadete geleyim. Eşimin beni sevdiğini biliyorum asla küs kalamaz bana hep ilk adımı o atar hiç kinci değildir çok çabuk unutur hemen yumuşar kavgalarda ciddi kalamaz(çok büyük olaylar haricinden bahsediyorum) ama bir telefon bagımlısı. Telefonda karı kız peşinde değil, araba siyaset vs bu şekilde videolar izleyip duruyo. Ama her dakika tuvalette yemekte yatmadan önce uyandıgı ilk an, her daim telefonu elinde. Ve ben güzellikle söyledim olmadı kavga cıkardım olmadı konusmadım olmadı kesinlikle uzaklaşmıyor. Bu konuuu her açtığımda haklı oldugumu düzelteceğini söylesede 12 saat dayanmışlığı yok. Ben sinirlenip bağırdığımda karşıma geçip gülüyor, sinirimi asla kaale almıyor, sinirden aglasam dahi dans ediyormuş gibi yapıp gülüyo karşımda. Evet sanli 5 yaşında bi cocuktan bahsediyormusum gibi gelebilir ama abartmıyorum, hatta gecenlerde bir tartoşmamızda ağlayarak yoruldum senin bu vurdumduymazlıklarından dedim *modumu düşürmemeliyim diyip roman havası açıp evde dans etti* ona bunun bi hastalık oldugunu tedavi olmadı gerektiğini bir insanı üzüp bundan zevk almanın normal olmadığını anlatsamda kesinlikle kabul etmiyor. Sizce napmalıyım? Otur sakince konus derdini anlat demeyin denedim olmadı. Sende onla ilgilenme al telefonu eline veya kitap oku yokmuş gibi davran demeyin onuda yaptım.. çok yoruldum artık kulağa basit gibi gelen bir olay bu ama insanı psikolojik olarak çok yıpratıyor..
Karşına al seninle bir konu hakkında konuşmak istiyorum de. Evliliğimizin artık sağlıklı ilerlemediğini düşünüyorum ilk gün ki muhabbetimiz sevgimiz yok bunu bana hissettirmiyorsun, senin için artık değerli değilsem bu evliliğin anlamı nedir? diye sor
 
X