- 4 Ekim 2012
- 16.983
- 33.513
- 798
herkese selamlar. biraz fikir almak, biraz da içimi dökmek istedim. kırk kere açılmıştır böyle başlık napıyım 41.yi açmaya mecbur kaldım :) eşimle yaklaşık 6 ay önce evlendik. ben nikah öncesi yakınlaşmaları hoş karşılamıyordum,eşim de bunu tahmin etmişti. bu yüzden aramızda nispeten mesafeli bir ilişki vardı. eşim başka şehirdeydi. bu şekilde bir yıl kadar görüşüp evlendik. 10 ay da nişanlı kaldık. evliliğimizin ilk 4-5 ayı beraber olamadım onunla. halen de rayına oturtabilmiş değiliz. ben evlenip şehir dışına onun yanına geldim. küçük bir karadeniz ilçesindeyiz. burada kimseyi tanımıyorum, yol iz bilmiyorum. çalışma saatlerimde okulda öğretmen arkadaşlarla muhabbetim var ama yeniyim elbette ve çabuk samimi olan biri değilim. eşim ise alıştığı düzenin bozulmasını istemiyor. canı istediğinde maç izlemeye, balığa falan gitmek istiyor. ve benim gitme deyişim ona anlamsız geliyor. evde yalnız kalmaktan sıkıldığımı akıl edemiyor. kendisi eve haftaiçi 6 buçuk- yedi gibi geliyor. cumartesileri de 3e kadar çalışıyor. görüştüğümüz dönemlerde özel günler konusunda düşünceliyken artık bunu önemsemiyor. surat astığımda ise germe beni deyip bir de kendisi bana kızıyor :S ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. imla noktalama falan dikkat etmedim canım çok sıkkın. fikirlerinizi bekliyorum.
yani sinirlendiğim adama cilve yapamıyorum, tatlı konuşamıyorum. hemen suratım asılıyor, hemen ağlıyorum, hemen pc başına geçiyorum... ben de sanırım idare etmeye alışık değilim. ama istiyorum ki açıklamalarımda ne kadar haklı olduğumu görsün... görmüyor, anlamıyor.
