Motokuryelik kolay bir iş değil.Uzerine gitmeyin vardır bir derdi.Merhabalar.
Derdim eşim. Sanırım depresyonda. Her şeye aşırı sinirleniyor sürekli yüzü asık durumda. Yalnız kalmak ya da arkadaşlarıyla olmak istiyor. Birikmişlik var diyor. Sinirlenince ellerinde titreme ve bacaklarında boşalma oluyor. Bir doktora gidelim şekerin düşüyordur diyorum ama yok. Bayramdan sonra dedi ama şimdi ben hallederim diyor. Kendisi motokurye. Aklım bütün gün ondan bir şey mi oldu düştü mü kaldı mı diye bunun yanında benden de uzaklaştı. Evlilik sorumluluğu mu ağır geldi diyorum bilmiyorum şuan bir karar vermek doğru olmaz diyor. O kendi kendini dışarı çıkarak vs iyileştirmeye çalışıyor ama ben ? Ben de anksiyete ve panik atak var neler kuruyorum neler yaşıyorum neler .. Bana biraz zaman ver diyor. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı şaşırdım. Ara ara böyle gelgitleri oluyordu ama bu çok bariz oldu ve bize zarar veriyor.
Asıl problem ise benim şimdiden ayrılmayı kabullenmiş olmam. Çok iyi bir insan çok seviyorum ve kıyamıyorum hiç ona ama evliliğimizde sanki başından beri eksikler var zaten.
Bende ne yapacağımı bilemiyorum artık.
2.5 yıldır evliyiz. Kişisel alanlarımız fazlasıyla var. Beraber olduğumuz zaman Kısıtlı hatta.Nekadar evlisiniz? Kisilel alanlarinizi cok mu ihmal ettiniz? Yani sınırı aştınız? Herseyi hep beraber bir arada mi yapiyorsunuz veya zorladiniz? Insan öyle olunca bazen bunaliyor, eskisi gibi olmak istiyor kendiyle ilgilenmek arkadaslariyla olmak. Hep üst üste oturunca esinden bile skilabiliyor insan bence:)
Ben de öyle.Ben depresyona girince eşten uzaklaşıp arkadaşlarla takilabilmeyi normal bulmuyorum. Kimseyi istemese yanında, yalnız kalmak istese anlayacağım da niye size bileniyor? Neden yani.
İşte bende onu düşünmekten vazgeçemiyorum. Öğretmenim şuan izindeyim ben.Sürekli onu denetlemeyin aman bişey mi olacak aman nerdesin vs gibi şeylerle, bırakın biraz kendi haline, arkadaşlarıyla takılsın kafasını dağıtsın. Motokuryelik çok zor ve yorucu bir iş, bazen kendini ve tüm hayatını sorguluyordur, tas çocukluğundan beri neyi yanlış yaptım neden bu işi seçtim neden bu hayatı yaşıyorum, bugünden sonra değiştirebilir miyim sorgularına düşüyordur bunlar da çok normal. Siz çalışıyor musunuz?
Siz onu düşünüp üzerine düştükçe o daha da gerilecek sizden çünkü evlilikte eşler bir süre sonra ebeveyn gibi oluyorlar birbirlerine. Hatırlayın ne zaman depresyonda olsanız ailenizden biraz uzaklaşıp serbest vakit geçirmek istiyoruz. Bu da bunun bir minvali. Kontrolcü olmayın kesinlikle onun üzerinde. Çünkü bu hayatı sorgulamalar zor bir kafa yapısına sokar insanı, istemeden siz sorular sordukça sizi de kırar pişman olur, kavgalar olur iyice ev ve siz onu gerek bir konuma gelirsiniz. Böyle zamanlarda en mantıklısı rahat bırakmak. Evde biraz Neşe ve keyif hakim olsun tavırlarınızda, hele ki dert asla yarıştırmayın. Sen böylesin ama ben de böyle oluyorum vs gibi yarışlara, ben daha kötüyüm sen böyle oldukça gibi cümleler olmasın. İllaki düzelecektir ruh hali. Profesyonel destek konusunda da yapıcı olabilirsiniz. Yardım alırsa daha kolay atlatabilir.2.5 yıldır evliyiz. Kişisel alanlarımız fazlasıyla var. Beraber olduğumuz zaman Kısıtlı hatta.
Ben de öyle.
İşte bende onu düşünmekten vazgeçemiyorum. Öğretmenim şuan izindeyim ben.
E zaten bi nevi sen de yalnızlastın . Hazır fırsat varken bir tık ilgisiz bırakın sormayın kendi kendinize planlar yapın tek takılın arkadaslarla falan da degl ne blm evde gir odana dizi falan izle onla takılma oyle oyle hayırdır bu kadın iyice benden elini etegini cekti diyecek bu sefer o sizn ustunuze dusmeye baslıycak bazen işe yarıyor bu yarz seyler. Bemim esimde alıstı beni hergün modum yuksek esprili ilgili falan goruyor birseye canım sklınca kendi kendime cekiliyorum en basiti aynı koltukta bile oturmayıp tekil takılınca hemen diyor hayırdır bieşy mi var gelsene yanıma niye oturmadım yanima falan ki kendisyle ilgili bir sorun yoksa bile. Yani cogumuzda oluyordur bu zaten ama femek istedigim erkekler üzerşne düşülünce cekiliyorlar az bi ilgi alakalı kes hemen pesine dusuyor.Nasıl üzerine düşmeden durabilirim kihep korkuyorum ben de anksiyete olduğu için işte.
Neden Baska birisi mi var acaba... fikrini degerlendırmıyorsunuz?Merhabalar.
Derdim eşim. Sanırım depresyonda. Her şeye aşırı sinirleniyor sürekli yüzü asık durumda. Yalnız kalmak ya da arkadaşlarıyla olmak istiyor. Birikmişlik var diyor. Sinirlenince ellerinde titreme ve bacaklarında boşalma oluyor. Bir doktora gidelim şekerin düşüyordur diyorum ama yok. Bayramdan sonra dedi ama şimdi ben hallederim diyor. Kendisi motokurye. Aklım bütün gün ondan bir şey mi oldu düştü mü kaldı mı diye bunun yanında benden de uzaklaştı. Evlilik sorumluluğu mu ağır geldi diyorum bilmiyorum şuan bir karar vermek doğru olmaz diyor. O kendi kendini dışarı çıkarak vs iyileştirmeye çalışıyor ama ben ? Ben de anksiyete ve panik atak var neler kuruyorum neler yaşıyorum neler .. Bana biraz zaman ver diyor. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı şaşırdım. Ara ara böyle gelgitleri oluyordu ama bu çok bariz oldu ve bize zarar veriyor.
Asıl problem ise benim şimdiden ayrılmayı kabullenmiş olmam. Çok iyi bir insan çok seviyorum ve kıyamıyorum hiç ona ama evliliğimizde sanki başından beri eksikler var zaten.
Bende ne yapacağımı bilemiyorum artık.
Ikna olduysanız ne guzelGüncelleme ;
Annesi ben anlattıktan sonra aramış. (annesi memlekette) Ben iyi değilim bana bir şey oluyor elim ayağım çekiliyor kesiliyor demiş. Ben de panik atak olduğum için bana yansıtmamaya çalışıyormuş.
Tabiki olmadım.Ikna olduysanız ne guzel
Siz daha başından beri böyle değil miydi eşiniz? İletişimi yüksek,neşeli, hayat dolu biri değildi. Ellerinin titreme kısmını ayrı tutuyorum.
Çareyi dışarıda, kendi halinde kalmakta buluyor. Siz ne olacaksınız bu durumda durumda?
Pasiflikle iyilikte çok karıştırılıyor genelde.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?