• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşim depresyonda

-cift terapisine gidelim de
Ya da
-ona alan tani, sabirli ol, sen de kendine zaman ayir ama hep pozitif dur
-evde onu sasirtacak tatli suprizler yap ama belirgin degil, salliyorum patlamis misirlar hazir senin sevdigin filmi buldum gibi gibi
(eve daha cok gelesi gelsin ben napiyorum desin diye) ve bur sure konuyu acma o acsa bile bazen hepimiz boyle zamanlardan geciyoruz ben sana destek olurum diyip gulumseyip ee kola icer misin demek gibi
Afallat 😂😂
 
Bu şekilde annesi gibi üzerine düşmeyin bırakın kendi haline siz zaten doktora gidelim diyerek bi çözüm sunmuşsunuz ama eşiniz kabul etmemiş. Bundan sonrası eşinize kalmış. Baktınız düzelme yok tedavi olmuyor o zaman evliliğinizle ilgili bir karar alırsınız. Sizin bir hayatınız var ömür boyu depresif birinin kahrını çekmek zorunda değilsiniz
 
E


Evet böyleydi ama depresyonda değildi mizacı öyleydi şuanki çok başka bir durum
Mizacı böyleyse demek ki negatife meyilli kendisi.

Sizi de dibe çekmez inşallah.

Eşlerin birbirini olumlu olumsuz çok etkilediklerini düşünüyorum.
 
Depresyonda olan insan dışarı da çıkmak istemez arkadaşlarıyla da görüşmek istemez niyeyse Bi tek karısına depresyon. Soğumuş ya da başkası var aklında ya da hayatında.
Aynen öyle.

Dönem dönem hemen hepimiz depresyona giriyoruz. Yaptıklarımız az çok belli.

O yüzden umarım eşinizden etkilenmezsiniz dedim. Benim kocam “depresyondayım” diyerek kendini dışarı atsa asıl depresyona ben girerim.
 
Ben depresyondayken kimseyle görüşmek istemiyordum, yakın arkadaşlarıma bile mesafe koymuştum. Değişik bir ruh hali, anlatamam.

Stresli, bunaldığım ve dertleşmek istediğim zaman arkadaşlarıma kaçasım geliyordu.
 
Valla benimki de 2 senedir diline doladı “depresyondayım, depresyondayım” Bende merhametliyim ya, alttan al, idare et. En son hafta sonu panik atak geçirdim. Bütün gün yataktan çıkamadım, ağladım. Ben ki 2 sene üst üste sezeryanla doğum yaptım, doğumdan 4 saat sonra ayaklanıp çocuklarıma baktım.
Pazartesi psikiyatriste randevu aldım. Doktor ne derse onu uygulayacağım. Bir kaç gün düşündüm, benim sevme stilim problemli. Ver, ver, ver ama alma diye bir şey yok. Beni de bir ana doğurdu. Ben iyi olacağım ki, çocuklarıma faydam olsun.
 
Merhabalar.
Derdim eşim. Sanırım depresyonda. Her şeye aşırı sinirleniyor sürekli yüzü asık durumda. Yalnız kalmak ya da arkadaşlarıyla olmak istiyor. Birikmişlik var diyor. Sinirlenince ellerinde titreme ve bacaklarında boşalma oluyor. Bir doktora gidelim şekerin düşüyordur diyorum ama yok. Bayramdan sonra dedi ama şimdi ben hallederim diyor. Kendisi motokurye. Aklım bütün gün ondan bir şey mi oldu düştü mü kaldı mı diye bunun yanında benden de uzaklaştı. Evlilik sorumluluğu mu ağır geldi diyorum bilmiyorum şuan bir karar vermek doğru olmaz diyor. O kendi kendini dışarı çıkarak vs iyileştirmeye çalışıyor ama ben ? Ben de anksiyete ve panik atak var neler kuruyorum neler yaşıyorum neler .. Bana biraz zaman ver diyor. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı şaşırdım. Ara ara böyle gelgitleri oluyordu ama bu çok bariz oldu ve bize zarar veriyor.
Asıl problem ise benim şimdiden ayrılmayı kabullenmiş olmam. Çok iyi bir insan çok seviyorum ve kıyamıyorum hiç ona ama evliliğimizde sanki başından beri eksikler var zaten.
Bende ne yapacağımı bilemiyorum artık.

Kuryelerin çalışma şartları çok ağır. Günde 12 saat çalışmak, bu mesaji süresince iş stresi, mobing, baskı, can güvenliği endişesi, insanlarla birebir muhattap olmak hepsi ayrı zor. Hem ruhsal hem fiziksel olarak yoruluyor bu meslekte çalışan kişiler.

Maddi durumunuz nasıl bilmiyorum, ama eşinizle oturup, onun için endişe ettiğinizi bir psikolog/psikiyatrist ile görüşerek tedavisi olmasını sağlayın. Annesini de aileyi de karıştırmayın. İkinizin arasında kalsın bu mevzu. Eğer mümkünse de kendisine yeni iş arasın.
 
Valla eşinizinki resmen bahane.
Adam arkadaşlara gelince atlı kovalıyor gibi gidiyor, nedense size gelince sus pus depresyondayım. Böyle depresyon mu olur.
Bir de acaba evliliğe mi alışamadı demişsiniz ama 2.5 yıldır evliymişsiniz. 2.5 ay değil ki bu. Bu kadar zamanda alışmadıysa daha da alışmaz zaten.
Yani kısacası bence eş kişisine güzel bir ayar verin, kendinizi manipüle ettirip de kölesi olmayın adamın depresyonda diye.
 
Akışına bırakın. Eşinizi de kendi haline bırakın Bi müddet
Her şey olacağına varir
 
Ne demek sana vakit ayirmiyor arkadaslariyla bu buyuk bir sorun tedavi gorsun veya ayrilmayi dusun. Bu arada gercekten biri olabilir arkadasimlayim diyip baskasinin yanina gidiyor olabilir
 
Depresyonda olan insan dışarı da çıkmak istemez arkadaşlarıyla da görüşmek istemez niyeyse Bi tek karısına depresyon. Soğumuş ya da başkası var aklında ya da hayatında.


Kesinlikle böyle düşünüyorum. Arkadaşlarıyla olmak isterken neden eli ayağı kesilmiyormuş. Geçecek bu işleri.
 
Back
X