Eşim haklı mı? Arkadaşlarımla barışmalı mıyım?

Arkadaşlık böyle bişey değil. Bir gol ben attım, bir gol ondan yedim...tekrar sıra ben de.

Basit bir mevzu kan davasına dönmüş sanki. Bu saatten sonra barışmaya çalışsanız bile aynı olmaz, kırılan vazoyu yapıştırmak gibi.

Ayrıca eşin kinciliği ayrı sinir bozucu. Erkeğe böyle basit mevzularda kincilik yakışmıyor, ki onu ilgilendiren bir şey hiç yok

Siz haksızsınız gibi geldi bana.
Çünkü ilk başlatan siz olmuşsunuz. O an düşünemediler belki ama en azından size söylemişler, sizin arkanızdan dedikodunuzu yapmamışlar.
DOST dediğiniz insanları bu kadar küçük bir hatada sildiğinize göre onlara zaten pek değer vermediğinizi gösteriyor. Hatalar affedilir, konuşarak bir daha tekrarlanmaması sağlanır. Hayatınızdaki herkes mükemmel mi? Mesela eşiniz çok mu mükemmel. Ya da anne-babanız çok mu mükemmeller. Onları neden tek kalemde silmiyorsunuz?

Üstünüze alınmayın ama çevremde de bunu görüyorum. Sevgilisi olan insanlar nedense hemen ilk işi arkadaşlarını küçük bahanelerle silmek oluyor. Burada da okuyorum. Dostum canım kanım dediğimi sildim. Yani bu kadar basit mi insanın dostunu bir anda silmesi. Her insan hata yapar. Her hata yapanı hemen silmemiz mi gerekiyor. Konuşmak bunun için vardır. Konuşuruz, eğer hala devam ediyorsa o zaman sileriz.

Biz ülke olarak ne konuşmayı beceriyoruz ne de arkadaşlık ilişkilerini.

Eşinizi ne ilgilendirir sizin arkadaşlığınızı? Bu kadar özel hayatınıza müdahale etmesine izin vermeniz çok yanlış. Mesele için konuşursak sizi hatalı buldum kaç yıllık arkadaşlığınızı yoktan yere uzatıp bitirmişsiniz. Kırıldığınız konuyu açık açık konuşup gerekirse bir daha görüşmek istemiyorum deseydiniz madem o kader yakın arkadaşınız. Siz söze 2 kişiyi sığdıramadınız mı gelmesinler diye bahane üretmişsiniz. Sırf böyle bir sebepten en yakın arkadaşım beni sözüne çağırmasa üstüne bahane öne sürse sırf çağırmamak için bir daha asla yüzüne bakmazdım. Sürekli o onu yaptı bu bunu yaptı şu şöyle dedi karşılıklı oturup konuşmak çok mu zor?

Bana bu sekilde hemen haber verilse, beni koruyamamislar diye kırılmazdım. Her insanin karakteri farklidir belki de cok savunabilecek tipler değillerdi. Burda sizi haksiz buldum. Art niyet olsa size söylemez, arkanizdan surekli dedikodu yapar, yüzünüze gülmeye devam ederlerdi.
Ancak devaminda arkadasinizin size "yedin, ictin" vs demesi cok cok cirkin. Barissam bile evinde kendimi rahat hissedemez, ağzıma birsey süremezdim herhalde. O yüzden barismamak en iyisi olabilir. Çok özlüyorsanız yüzlesin. Sonra kalbinize danışın.
Benimde yillarımı geçirdiğim dostum dediğim insan beni defalarca üzdü. Her seferinde affetim ama duzelme olmuyodu bende karşılık verdim anlasin diye. Kırdık birbirimizi karşılıklı cok yorucu oluyor. Simdi boyle olmuyo ya cikalim hayatlarimizdan ya da duzeltelim diyorum. Benim bitirme isteğim yok dese de düzelmiyor. Inanilmaz sıkıldım..hata olacak belki ama benimde sevgilimle ailem tanisinca haber vermeyi düşünmüyorum cunku tek mesaj atip "nasilsin" demeyi bile kendine yük olarak görüyor ki hamile olduğu icin karsiliksiz defalarca halini hatrini sordum. Demem o ki, kopması gereken kopmuyorsa cok sacma ergence iliskiye dönüşüyor. Bu arada esinizin karismaya hakki yok.

Siz de onlar da o kadar yakın hissetmemişsiniz ki ufak bir şey bu kadar büyümüş.

Görüşmek isterseniz görüşürsünüz, kinlenecek bir şey yok.
Eşinizin müdahil olmasını çok gereksiz buldum, sizin ilişkilerinize karışmamalı.

Eşinizin bu konuda söz hakkı olmamalı. Arkadaş sizin, görüşecek olan sizsiniz.

Ayrıca ilk kusulen mesele bana fazla uzatılmış geldi. Araya böyle soğukluk girince eski düzen kurulmuyor. Ben barissaniz da eskisi gibi olabileceğinizi düşünmüyorum.

genç kızların dedikoducu insanlarla çirkeflik yapmalarını beklemişsiniz
ayol onlar ne anlar seni savunsalar hemen tabi arkadaşınız deyip arkasını dönerdiler
ben genç kızların savunmalarının dikkatine alındığını düşünümüyorum özellikle geçmiş dönem dedikoducu insanlar karşısında
en iyi o insanları siz tanıyorsunuz fırsat verirmiydiler
haksızlık, yanlışlık siz ile başlamış

O an diyememiş olabilirler kişilerin düşünce yapısı belli belki kendileri hakkında öyle düşünmelerini istememişlerdir. Sizin aileniz anlayışlıymış belki onların ki değil. Sırf bu sebepten araya mesafe koymanız aşırı saçma. Ben olsam yüzünüze bakmazdım açıkçası ama kızlar yine sizinle iletişime geçmeye çalışmışlar. Bu kadar yakın arkadaşlığa yakışmayacak şekilde davranmışsınız açıkçası.

Ama en komiği eşinizle alakalı olanlar. Eşiniz ne alaka ya ona noluyor yani tam olarak

Pardonda kocanıza ne?
Bence siz kocayı bulunca değişenlerden olmuşsunuz. Ayşe’yle Fatma’ya hayatlarında başarılar.

O zamanlar arkadaşlarınız kaç yaşlarındaydı? Küçüklerse ya da yapı olarak sessiz, korkan bir tiplerse eski konuyu kapatırdım görüşmek isteyip istemediğime göre adım atardım ama aksi durumda, yokluğumda arkamdan konuşanlara beni koruyamayan zaten arkadaşım değildir ya da onun da kafasında öyle bir şüphe vardır.