Eşimle yaklaşık 2 yıldır evliyiz, sorunumuz ise ikimizin de hayat enerjimizin tükenmesi. Ben kendim için bir şeyler yapıyorum, psikolojimi düzeltmek için bir süredir psikoloji kitapları okuyorum, psikoloğa gidiyorum(daha çok yeni), beni mutlu eden şeyleri yapmaya çalışıyorum(her ne kadar şu an hiçbir şeyden zevk almasam da). Psikolojimizi bu kadar tüketen şey ise genel anlamda eşimin ailesi, zaten eşimin psikolojisini bu yaşına kadar defalarca tüketmişler, şimdi de beni tükettiler.
Yardım istediğim konu ise dediğim gibi kendim için bir şeyler yapmaya başladım eşim için ne yapabilirim?
Yaşadığımız sorunları özetleyecek olursam eşimin ailesinde belirli kişiler nişandan beri belli periyotlarla huzurumuzu bozdular, başlarda eşimi olaylara dahil etmemeye çalıştım ama bu insanlarla baş etmek mümkün değildi, eninde sonunda devreye bazı noktalarda eşim girdi, benim hatalı olduğum noktalarda beni de uyardı ki bunlarda haklıydı(evliliğimizin ilk 6-7 ayında ben de hatalar yaptım eş ailesiyle alakalı, daha sonra farkına vardım çok şükür ve o hatalarımı düzelttim). Eşim kendi ailesinin yaptığı hatalarda ise onları düzeltmek için aklınıza gelebilecek her yola başvurdu, ama bu insanlar asla düzelmediler. En son olayın kopma noktası şuydu: bir görümcem bana iftira attı ve bunun üzerine onu hayatımdan tamamen çıkardım hiçbir şekilde muhatap olmadım ama eşimin görüşmesine tabi ki karışmadım, hatta eşim aramadığında ablan o senin ara dedim. Görümcemle konuşmamamın üstünden birkaç ay geçmişti kayınvalidem beni onla konuşmam için zorladı, eşime de bana da bir daha sizinle konuşmam evinize gelmem sen benim oğlum değilsin sen de benim gelinim değilsin olmaz olsun senin gibi evlat vs gibi sözler etti, kendisi bilir dedim yine de görümcemle konuşmadım. Bana iftira atan görümceyle konuşmadım diye eşimin ailesi tarafından red edildim, yine farklı iftiralara uğradım ve hala kayınvalidem sırf görümceyle konuşmadım diye eşimle bile 6 aydır falan konuşmuyor, cidden eşime üzülüyorum çünkü ailesi tarafından ciddi bir psikolojik baskı var üzerinde. Bunun dışında 5 aylık hamileyim ve gebeliğimin başından beri düşük tehdidim var bu yüzden 5 6 aydır doktor ilişkiyi yasakladı, yani cinsel hayat mecburen çok az diyebilirim, o da ilişki olmadan zaten. Bunun dışında düşük tehdidim olduğu için ev işlerini çoğu zaman(yüzde 90) eşim yapıyor sağ olsun. Adamın hayatı şuna döndü uyanmak-işe gitmek-eve gelmek-yemek yemek-ev işi yapmak-uyumak bu yüzden de haklı olarak bunaldı biraz.
İkinci sorum da saydığım bu sorunlar eşimin ailesinin psikolojik baskısı benim düşük tehdidim cinselliğin olmayışı...tüm bunlar eşimin de hayat enerjisinin bitmesi için geçerli sebepler mi(yani benle yeni bir şehir gezme enerjisi heyecanı bile yok), eğer öyleyse düzeltmek için ben eşi olarak ne yapabilirim onun için bana yol gösterirseniz çok mutlu olurum. Teşekkür ederim şimdiden