kaynpederim,kayınvalidem en çok seni seviyoruz ayağına kandırıyor hep eşimi.Eşin neden gelmiyor ailen yüzünden mi bu yüzden ise alınmakta haklısın , ailenin yanında kalmanda ne sakınca var ki bir yardımcıya ihtiyacın olduğu kesin daha 10 gün olmuş
kaynpederim,kayınvalidem en çok seni seviyoruz ayağına kandırıyor hep eşimi.
herşeye heryere koşturduyorlar,hep ağzından laf alıyorlar.
bnde çok saftım,doğumdan sonra gözüm açıldı.
artk ne ailem hakknda ne de kendim hakknda konuşucam hiçbirine..
eşim bnm aileme nasıl davranıyorsa,bnde hepsine aynı şekilde.
zaten gönlüm de soğudu,zor günümde gördüm hepsinin nasıl insanlar olduklarını..
herkes annemi göndermeye çalştı,evde de hastane de de..
ben muhtaç kalayım onlara istediler.
şaşıp kalıyorum nasıl sevdim ben bu insanları nasıl bu yüzlerini göremedim diye.
Ben sezeryanla doğum yaptım.
Annem sadece 14 gün kaldı ve gitti.
Tek başıma baktım hep.
Yanımda yardımcı kimse yoktu.
Herşeyiyle hep ben uğraştım.Uğraştım dediysem kendi çabamla yettim yani yavruma.
Kimseden medet ummadım.Yardım da beklemedim.
Artık anneydim.Tecrübeli olsam da olmasam da....
Bebekle ilgili hemen hemen her bilgiyi edindim.
Sen de yapabilirsin.
Herkesin yanında yardımcısı destekçisi yok.
Başa gelince inan bakılıyor.Asla inanılmaz zor değil.
Yeter ki içinde olsun.
Evine dön derim sonra.
Senin yerin eşinin yanı annenin eteği değil.
Kayınvalide kayınpedere mesafel olursun.
Zili kapat.Kapıya vurduklarında duymadım çocuğu emziriyodum uyuyoduk vs de.
Her gelmesinde kapıyı açma yani.
Soğukluğa gelince elektrik sobası al.
Odanın kapısını sürekli kapalı tut.
benim annem bir hafta bile kalmadı
sezeryanla doğum yapmıştım
tartıştık
oda düşünmeden çekti gitti
bende başımın çaresine baktım
ama daha ameliyat oldugum gece bile
güya annem ve kayınvalidem yanımda refakatçiydi
nerdeee ikiside fosur fosur uyudu
daha mobilize olmadan ikiside uyudugu için ben zar zor
bebeğimi alıp emzirdim
annelik içgüdüsel birşeydir
öğrenilmez öğretilemez
illed birşeyleri merak edecek olursan
elinin altında internet var...
Öncelikle bebeğinize, sağlık ve mutluluk dolu bir ömür diliyorum.
Konuya gelince, sizin olduğu kadar eşinizin de bebeği.
Çocuğu alıp, anne evine gitmeyi hiç doğru bulmadım.
Bunun yolu bence, annenizin bir süre sizde kalmasıydı.
Hem anneliğin içgüdüsel olduğu hala tartışılan bir konudur, ki ben de bu yönde düşünenlerdenim.
Her şeyden öte, insan başa gelince paşa paşa yapıyor, farkında olmadan.
Eşiniz, bebeğinizin ilk hareketlerini kaçırıyor, kokusuna hasret kalıyor.
Bunlar bir kenara, babalığını erteliyor...
Bu yaptığınız doğru mu sizce?
'Biz beceremeyiz, annem bilir, bu yüzden annemin evine gidiyorum, istiyorsan gel' deseydi eşiniz size, sizi koparsaydı ailenizden, ne hissederdiniz?
Emin olun, yaptığınız sadece bu...
teşk.ederim sağolun
ama eşim ben hamileyken kendi demişti.
bebeğimize bakamzsan gider kalırsın diye.
yalnz son dönem işler iyice bozuldu,ailelerin arası açıldı
eşimde babasının dolduruşu ile bu şekilde davranıyor adım gibi eminim
yoksa bnm yaptğm çok da anormal birşey değil
Yaşadığınız duygu karmaşası ile hassas olmanız, bebeğiniz için en mükemmeli istemeniz gerçekten çok normal.
Ama bu dargınlığı bitirmek de sizin elinizde.
Bence, arayın eşinizi.
Alsın meleklerini yanına, evinizin yolunu tutun.
Çekirdek aile olarak, her şeyin üstesinden gelirsiniz, hiç duymadığınız şeyleri bile yapar hale gelirsiniz.
Yeter ki aileniz bir olsun, sevginiz eksik olmasın...
cnm geçmişi tam okumadın heralde.onu aradım,cevabımı aldım ben.
asıl şimdi başladı bizim meselemiz.
nromalde konuyu açıp,1-2 akıl alıp eşimi aramıştım ve beni gelip almasını söylemiştim o ise altndan başka bişiler aradı ve kaybeden yine kendisi oldu
Yok okudum, bir daha aramanızı dile getirmiştim.
Yuva bu, gurura da inada da gelmez.
Siz haklı ya da eşiniz haklı ne farkeder ki?
En mutlu olmanız gereken bu dönemde, böyle bir dargınlık var ise ortada ve eşiniz sizi belli ki anlayamayacak bir düşüncede şuan, paçaları sıvamak size düşüyor.
Bunu belirtmek istemiştim.
Kaybeden sadece eşiniz olmaz, siz de kaybedersiniz ve gözlerini yeni dünyaya açan bebeğiniz de kaybeder.
Huzursuzluk ve gurur, yuvaya bir kere kapıdan girdiği zaman, çıkarması neredeyse imkansızdır.
Kadına düşen görev olarak değil, kadının üstün aklı ve istediğini başarabilme yetisi dolayısı ile sizin bu adımı atmanız gerektiğine inanıyorum.
Tabiki sizin hayatınız, ben sadece kendi fikrimi dile getirmiştim.
Iyi güzelde canim siz annelere babalara güvenipte mi evlendinizBende bunu anliyamiyorum iste,
annelere babalara güveniptemi yaptiniz cocugu ??
Kimse cahil degilki bu zamanda, madem durumunuz kötüydü evliligi biraz daha erteleseydiniz, yada cocugu..
Ondan sonrada anne baba yardim etmiyor,
iyide etmek zorunda degilki ??
Bu durumda sanirim en iyisi kayinvalidenin senin cocuguna bakmasi seninde calisman olcak,
yada bi sekilde gecinceksiniz artik, kayinvalidende filan yiyin yemegi, kulagini tikicaksin artik onada.
Allahim kolaylik versin insallah, ama evine de dönmen gerekir..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?