olmeyi cok dusunuyorum inanin ama ALLAHIN rizasiyla intahari gunah olmasaydi belki simdi hayatda olmazdim hayat cok zor yine sukrediyorum inanin esim kimseyle arkadaslik etmemi istemiyor markete bile izin almadan gidemem aileme boyle bosanma gibi birsey soz konusu degil
malesef erkek kardesim kalp hastasi babam cok rahatsiz annemde oyle esimi asla benimle evlensin diye zorlamadim kac yasina gelmis birisi benim zorumla evlenecek degil evet gorucu usuluyle oldu ama biz uzun bir muddet konusup oyle evlendik o beni gorur gormez asik oldugunu soyledi telefonda konustugumuzda geldiginde cok iyiydi aileme karsi cok saygiliydi genc yastada evlenmedim yillarca hayirli birisi olucak sevecegim biri olucak diye kimseyle evlenmedim bekledim surekli bakamiyorum internete cevap yazamadigim icin ozur dilerim oyle zor durumdaydimki esimle konusmayi cok denedim derdimi anlatayim belkide beni anlayacak diye o malesef hep kendini hakli goruyor ben hep dinliyorum eski eside neredeyse benim annemin yasinda sonucta erkek inanin yurt disinda yasamak ayri bir eziyet bana diyorki sen ne dersen ben tam tersini yapacagim yine kavga etdik yine eski hayati ve ben cok hastalandim doktora gitmedim esim geldi o halimi gordu agladi ama yinede inanmiyorum bana uzuldugune birbirimizi uzuyoruz bosuna baskalari yuzunden diyor sizce neden surekli bana eski hayatini anlatiyor ve suda var esimin etrafindaki insanlar sadece para icin etrafindaymis kimseye guveni yok
cek yazdigim icin hakkinizi helal edin

