Eşim narsist olabilir mi? Bu evlilik mi? Ne yapmam gerekiyor? Gitmek de kalmak da çok zor..

Farkındaysanız ben teşhis koymuyorum haddim değil. Semptomlardan bahsettim belliki bi dengesizlik var ve yardıma ihtiyacı olabilir. Ama yanlış anlaşılmasın bu demek değil ki ömrünü bu adama adasın kul köle olsun.
Ben bakınca dengesizlik degıl sevgisizlik sevgisizlıgın getirdiği saygısızlık goruyorum.

Size de teshıs koydunuz demedim, doktor teshıs koymus size, gelip sevgilimin bıpolar oldugunu dusunuyorum demiyorsunuz dedım.
Nasıl okudunuz benı bilmiyorum.

İsterse omrunu adayip kul kole de olabilir bence sakıncası yok, ben oturup askı memnu ızlerken uzulen kahrolan kendileri olacak.

Fikrimi yazar cekılırım olayım bu
 
Bu konuda etiket konu sahibi için bağımlı kişilik olabilir malesef 😑 adam için de sevmiyor demek bile hafif kalır gibi hapis hayatından beter. 😕
Evet adama narsist dersek kendı kendimize, kadına da bagımlı kısılık diyebiliriz.
Kesinlikle bence de hafif kalır
 
Konu dalgalı geldi bana(dal gaa dal gaaa dal gaa dal gaa :KK48:)
Çarşaftan çalışma iznine kayınvalidenin tavayı sen mi çizdininden anne olmak istiyorum diye ağladıma ceza veriyor 1 yıl bal almadıdan babama bir kahve ikram edemiyoruma çok dalgalanma var anlatabiliyor muyum.
Yani konu sahibi eğer bu yaşadıklarınız gerçek ise aileniz neden istemiyormuş siz ayrılınca neden mutlu olup da eşyaları geri almışlar anlaşılıyor hani. Siz neden çalışmak için, misafir için, dışarı çıkmak için vs.izin istiyorsunuz mesela. Acaba eşinizde değil de sizde mi bir psikolojik rahatsızlık var hoşunuza mı gidiyor kısıtlanmak hor görülmek aşağılanmak ama yine de çocuk yapmak istemek ?
 
bana göre üzerinizde Stockholm sendromu uygulamış ve başarılı olmuş, isterseniz araştırın, bu yüzden ayrılamıyorsunuz ve ondan çocuk istiyorsunuz
bu sendromdan acilen çıkmanızı dilerim (sendromu yaratan kişiyle aynı evde yaşadığınız için çok zor)
 
Gerçek mi bu? :KK57:
Bunları çekip eşinizin narsist olup olmadığını düşünmek yerine; kendinize neden bu eziyeti yaptığınızı düşünseniz...

Hadi seviyorum diye manasız bir savunmanız var diyelim bir de çocuk istiyorsunuz.
O çocuğa böyle bir babayı gerçekten reva mı görüyorsunuz?

Perdeleri açma, çizgi film yasak, merak etmek zinhar yasak! Ergenlik sancıları yasak! Kız olursa vay haline garibimin okumak da olmaz muhtemelen.

Bir de yetmezmiş gibi hiçbirinden ailenizin haberi yok.
Sinirlenmeyeyim diyorum, empati kurayım diyorum yok vallahi ben anlayamıyorum. Tamamen mutsuz bir anne, her daim gergin bir baba hayatı pembeye boyaması beklenen bir bebek.

Allah şahidim olsun ki her sözünü dinliyorum.
Tebrikler!
 
Evet adama narsist dersek kendı kendimize, kadına da bagımlı kısılık diyebiliriz.
Kesinlikle bence de hafif kalır
Veya mazoşist...
Dini kendine yontan bir erkek.. bu adamdan çocuk yaparsanız ileride olacakları düşünmek dahi istemiyorum..
 
1- Bu adamdan çocuk assssslaaaaa ve asla yapmayın.
2- Bu adamdan boşanın
3- Çalışın
4-Bunların hepsi olduğunda kendinizin aslında ne kadar kıymetli olduğunun farkına varın.

Siz evlilik yaşamıyorsunuz. Sizinki kölelik. Hayat arkadaşlığı bu saydığınız hiçbir şeyi barındırmaz. Ayrıca eş kişisi tam bir psikopat..! Ne demek herkes ölsün biz kalalım. Kendi ölsün. Dünyaadan bir döl israfı eksilsin o zaman..! Soluduğu hava, içtiği su, yediği ekmek israf..! Ve siz bu adama nasssıllll katlanabiliyorsunuz? Ben böyle bir adamla bırakın çocuk yapmayı parmağının gölgesini istemem bedenimde..! Boşayın defolsun gitsin...
 
Asla kimseye bunu söyleyeceğimi düşünmezdim ama boşan güzel kardeşim.

Adam neresinden tutsan elinde kalıyor. O baskıya ‘düzelir’ umuduyla boyun eğdikçe bunu yapmak zorundaymış gibi hissetmeye başlamışsın, bu düzene bi şekilde ayak uydurmuşsun ve düzelir umuduyla yaptıklarının sonucunda düzenlemesini hazmedemiyorsun. Canını yakan da bu. Belli ki itaatkarlığın yanısıra mücadeleci de bir ruhun var. Ona onun istediklerine vererek istediğin gibi olması için mücadele etmişsin. Ama bu bataklıkta kulaç atmaya benziyor. Sen gerçekten güçlü bir kadınsın, sadece yanlış yerde kulaç atıyorsun. Orayı okyanusa çevirmek senin elinde değil fakat nerede yüzmeyi tercih edeceğin senin elinde. Yapma kendine bunu.

Herşeyden önce şunu kabul et ne olursun KİMSEYİ DEĞİŞTİREMEZSİN. Acilen psikolojik destek alman lazım, olanlara dışardan bakmaya başladığında sağlıklı düşünmeye başlamış olacaksın. Hayatını mahvetme, zararın bi yerinden dön artık.
 
Lütfen beni dinleyin. Bana bir yol gösterin. Çok bunaldım. Ben çıkış yolu bulamıyorum. 3 yıl, 3 aylık evliyim. 28 yaşındayım. Tesettürlüyüm. Çarşafı Şerif giyiniyorum Allahın izniyle. Bilgisayar programcısıyım ama eşim çalışmamı istemediği için bende çalışmıyorum bekarken sözleşmeli öğretmenlik yapıyordum daha sonra kpss yi kazandım ama tercihimj yapmadım eşim o zmanlar nişanlı m istemiyor diye. Eşim 36 yaşında. Görücü usulü tanıştık ama sevdik birbirimizi. Ama ben eşimin hasta olduğunu düşünüyorum. Yaptıkları normal şeyler değil ve onu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum. Evimize ailemin gelmesine izin vermiyor. Bunun sebebi olarak biz nikahtan önce bir ayrılık yaşadık ve benim ailem kendi aldıkları eşyaları almıştı çünkü artık onlar hiç istemiyordu bu adamla evlenmemi hemen bittiği için mutlu olmuşlardı daha sonra barışıp yeniden evlenincede eşim asla istemedi ailemi. Onlar bizim yuvamızı yıktı gibi sözler söyledi. Bende daha her sey yeni zamanla düzelir diye düşündüm. Ki onun ailesi çoook berbat şeyler yapmış olmasına rağmen geçmişte kaldı dedim ben görüşmeye devam ettim ki hala yapıyorlar.

Benim ailem ise hiçbir şeyimize asla karışmıyor yani kötü bir durumları söz konusu değil ama eşim hala kin dolu. Arkadaşlarımın, komşularımin, akrabalarımin gelmesine de izin vermiyor eve bir iki komşum var ayda alemde onlara izin veriyor. Bir tek onun annesi ve kardeşi gelebilir bizim eve onun için. Ben hep ağırladım onları ama bir kere bile babama bir kahve ikram edemedim kendi evimde. O kadar canım acıyor ki kardeşlerim bayramlar da bile ablalari na gelemiyor. Markete gitmeme izin vermiyor. Hatta söyle söyleyeyim beni tek başıma hiçbir yere yollamiyor. Hafta da bir gün aileme götürüyor sadece. Para konusunda cimri harçlık istemek zorunda kalıyorum sürekli. Çocuk gibi. Tv izlemek yok. Dizi film her şey yasak. Yani bunlar i yapmak istersem boşanalim diyor hep. Ben onunla mutlu olamayacak miyim? Hiçbir şeye izin vermiyor. Çocuk bile istemiyordu. 1 aydır sadece istemeye başladı oda çok içten bir istek değil henüz her an vazgeçebilir. Gezmeye arada götürüyor ve ağzımdan burnundan getiriyor. Etrafa hep kötü kötü bakıyor her an birini döverek gibi ve benim kafamı bile kaldırmama izin vermiyor.

O kadar korkuyorum ki hep yere bakmak zorunda hissediyorum. İnsanlar a hep beddua ediyor herkes ölsün istiyor bir tek biz kalalım diyor dünyada. Perdeleri açmama bile izin vermiyor. Sürekli gergin agresif ve azarci. Benim canım artık çok yanıyor. Bitsin istemiyorum ama nasıl onun normal biri olması için yardımcı olmalıyım bilmiyorum. Annesi nde de bu tarz şeyler var hep beni bir şeyler le suçlardı. Benim tavaları mı sen mi çizdin demişti bir kere. Yani ona öyle söylüyorlarms. Olmayan şeyleri olmuş gibi düşünüp inanıyor ve ona göre bana tavır alıyor. Mesela benim onlara büyü yaptığıma inanıyor çoğu zaman benim yaptığım hiçbir şeyi yemiyor. Eşim de öyle çoğu zaman bir şey dökülünce ve bozulunca benim bilerek yaptığımı iddia ediyor ve ceza veriyor. Mesela 1.5 sene boyunca bal almadı eve. Benim balı çöpe döktüğümü düşündüğü için. Daha o kadar çok şey var ki. Nasıl anlatsam. Nasıl yazsam ben bilmiyorum.

Eşyaların yerlerine bile karışıyor. Her şeye ne gerek var onu alma bunu buraya koyma vs. Konuşacak pek kimse yok. Aileme anlatamıyorum onlar hiç istemediler evlenmemi anlamislardi ama ben çok geç gördüm yada düzelir biraz anlayışlı olur beni uzdugunu fark eder sandım. Ama çok merhametsiz. Sürekli azar hakaret. İçim acıyor dediği her şeyi yapıyorum ama yine de mutlu değil. Hep daha fazlasını istiyor benden. Benim hep eksik olduğumu yanlış olduğumu söylüyor. Hep itaatsizlikle suçluyor. Saygısız olduğumu söylüyor. Allah şahidim olsun ki her sözünü dinliyorum. Ama hep bir eksik bir kusur buluyor hep sabrediyorum ama sürekli ağlıyorum çünkü üzülüyorum. Ben aile olmak için evlendim ne ailemi istiyor nede kendi ailesi beni istiyor çocuk ta istemiyordu 1 ay öncesine kadar ben anne olmak istiyorum diye ağladım yıllarca ama o sen bir gün çeker gidersin çocuk yapmayalım diyordu. Artık çıldırcam böyle evlilik hayatı olmaz anlatamıyorum hep dua ediyorum zamana bıraktım ama bende ozeniyorum aile görünce bizde aile gibi yaşayalım istiyrum çok şey mi istiyorum . Lütfen yardım edin. Elimden bir şey gelmiyor evden çıkamıyorum çıksam nereye gidip kimden yardım alcam hiç bilmiyorum ki zaten. Şimdiden cevap verenlerden Allah razı olsun inşAllah.
Çocuğun olunca ona da karışacak giydirmeyecek yedirmeyecek almayacak tv izletmeyecek çocuğun da hayatı mahvolacak. Hiç gerek yok bence.. 3 yıllık evli olduğumu söylüyosun 3 yılda bu haldeysen ilerisinde daha çok yıpranacaksın. Bizlere git kalma boşan demesi çok kolay tabi ki çok iyi anlıyorum seni, ama ders verebilirsin nebilim çık git ailene istemiyorum seni de 1-2 ay burnu sürtsün düzelir belki de nebilim 🤷🏻‍♀️ Allah yardımcın olsun
 
Yani yanlış anlamayın ama ben sizin gibi bireylere çok üzülüyorum. Robotmusunuz siz? Her dediğini yapıyorsunuz. Bu şekilde asla mutlu olamazsınız kusura bakmayın zamanla kafayı yersiniz. Eşiniz narsist hatta ruh hastası psikolojik sorunları var onun ben söyleyeyim size. Acilen kurtulun. Kadınların bu şekilde baskılanması bu şekilde aşağılanması çok kanıma dokunuyor vallahi billahi ya. Allahu Teala size de bir can verdi bir beden verdi. Kendinizi kullandırtasınız diye mi? Adam sizin özgüveninizi yerle bir etmiş. Toplanın acilen kendinize gelin mesleğiniz var şükürler olsun. Girin bir işe çalışın ailenizin evine dönün. Ve rabbim tez zamanda Salih bir eş nasip etsin size. Biz kadınların başaramayacağı şey yoktur unutmayın.
 
Hemen hemen buna benzer evliliğe şahit olduğum için şaşırmıyorum ama o bile bu kadar abartı değildi. Bence eşini sen değiştiremezsin hatta şuan kendini bile tek başına değiştiremezsin gibi geliyor. Duygusal bağımlılık yaşıyorsun bence teşhis koymak haddime değil ama belirtiler buna işaret ediyor. Kendini bu kadar yok sayman falan... Çok kısa hayatın var lütfen elinden geleni yaptıktan sonra olmuyorsa imtihan deyip çekme Allah bir dövmenin hesabını bile benim verdiğim bedeni kötü kullandın diye cezalandırıyorsa mutsuz bir hayatın hesabınıda sorar
 
Okurken o kadar üzüldüm ki, keske sahte hesap olsaydin bizimle dalga geçseydin ama bir kadin bunlari yasamasaydi :(
Ailemi arkadaşlarımı evimde agirlayamiyorum, eşim olmadan hic birşey yapamıyorum, eşim olmadan kapı dışarı çıkamıyorum.. batsin böyle evlilik. Bu adam ruh hastası kardeşim aklin varsa ayrıl nolur ayrıl bu evlilik değil bu hayat değil.. sen hapiste gibisin.
Ailen ne diyor peki
 
Konu hortlatilmis acaba konu sahibi ne yaptı merak ettim. Son görülmesi 24 ağustosta İnşallah başına bir şey gelmemiştir...
 
Yanı bu adamın çocuğunu sırf anne olmak istediğiniz için doğurmak istemeniz çok garip .. kimin çocuğunu doğuracağıniz da önemli. Şaka gibi gerçekten..
 
Lütfen beni dinleyin. Bana bir yol gösterin. Çok bunaldım. Ben çıkış yolu bulamıyorum. 3 yıl, 3 aylık evliyim. 28 yaşındayım. Tesettürlüyüm. Çarşafı Şerif giyiniyorum Allahın izniyle. Bilgisayar programcısıyım ama eşim çalışmamı istemediği için bende çalışmıyorum bekarken sözleşmeli öğretmenlik yapıyordum daha sonra kpss yi kazandım ama tercihimj yapmadım eşim o zmanlar nişanlı m istemiyor diye. Eşim 36 yaşında. Görücü usulü tanıştık ama sevdik birbirimizi. Ama ben eşimin hasta olduğunu düşünüyorum. Yaptıkları normal şeyler değil ve onu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum. Evimize ailemin gelmesine izin vermiyor. Bunun sebebi olarak biz nikahtan önce bir ayrılık yaşadık ve benim ailem kendi aldıkları eşyaları almıştı çünkü artık onlar hiç istemiyordu bu adamla evlenmemi hemen bittiği için mutlu olmuşlardı daha sonra barışıp yeniden evlenincede eşim asla istemedi ailemi. Onlar bizim yuvamızı yıktı gibi sözler söyledi. Bende daha her sey yeni zamanla düzelir diye düşündüm. Ki onun ailesi çoook berbat şeyler yapmış olmasına rağmen geçmişte kaldı dedim ben görüşmeye devam ettim ki hala yapıyorlar.

Benim ailem ise hiçbir şeyimize asla karışmıyor yani kötü bir durumları söz konusu değil ama eşim hala kin dolu. Arkadaşlarımın, komşularımin, akrabalarımin gelmesine de izin vermiyor eve bir iki komşum var ayda alemde onlara izin veriyor. Bir tek onun annesi ve kardeşi gelebilir bizim eve onun için. Ben hep ağırladım onları ama bir kere bile babama bir kahve ikram edemedim kendi evimde. O kadar canım acıyor ki kardeşlerim bayramlar da bile ablalari na gelemiyor. Markete gitmeme izin vermiyor. Hatta söyle söyleyeyim beni tek başıma hiçbir yere yollamiyor. Hafta da bir gün aileme götürüyor sadece. Para konusunda cimri harçlık istemek zorunda kalıyorum sürekli. Çocuk gibi. Tv izlemek yok. Dizi film her şey yasak. Yani bunlar i yapmak istersem boşanalim diyor hep. Ben onunla mutlu olamayacak miyim? Hiçbir şeye izin vermiyor. Çocuk bile istemiyordu. 1 aydır sadece istemeye başladı oda çok içten bir istek değil henüz her an vazgeçebilir. Gezmeye arada götürüyor ve ağzımdan burnundan getiriyor. Etrafa hep kötü kötü bakıyor her an birini döverek gibi ve benim kafamı bile kaldırmama izin vermiyor.

O kadar korkuyorum ki hep yere bakmak zorunda hissediyorum. İnsanlar a hep beddua ediyor herkes ölsün istiyor bir tek biz kalalım diyor dünyada. Perdeleri açmama bile izin vermiyor. Sürekli gergin agresif ve azarci. Benim canım artık çok yanıyor. Bitsin istemiyorum ama nasıl onun normal biri olması için yardımcı olmalıyım bilmiyorum. Annesi nde de bu tarz şeyler var hep beni bir şeyler le suçlardı. Benim tavaları mı sen mi çizdin demişti bir kere. Yani ona öyle söylüyorlarms. Olmayan şeyleri olmuş gibi düşünüp inanıyor ve ona göre bana tavır alıyor. Mesela benim onlara büyü yaptığıma inanıyor çoğu zaman benim yaptığım hiçbir şeyi yemiyor. Eşim de öyle çoğu zaman bir şey dökülünce ve bozulunca benim bilerek yaptığımı iddia ediyor ve ceza veriyor. Mesela 1.5 sene boyunca bal almadı eve. Benim balı çöpe döktüğümü düşündüğü için. Daha o kadar çok şey var ki. Nasıl anlatsam. Nasıl yazsam ben bilmiyorum.

Eşyaların yerlerine bile karışıyor. Her şeye ne gerek var onu alma bunu buraya koyma vs. Konuşacak pek kimse yok. Aileme anlatamıyorum onlar hiç istemediler evlenmemi anlamislardi ama ben çok geç gördüm yada düzelir biraz anlayışlı olur beni uzdugunu fark eder sandım. Ama çok merhametsiz. Sürekli azar hakaret. İçim acıyor dediği her şeyi yapıyorum ama yine de mutlu değil. Hep daha fazlasını istiyor benden. Benim hep eksik olduğumu yanlış olduğumu söylüyor. Hep itaatsizlikle suçluyor. Saygısız olduğumu söylüyor. Allah şahidim olsun ki her sözünü dinliyorum. Ama hep bir eksik bir kusur buluyor hep sabrediyorum ama sürekli ağlıyorum çünkü üzülüyorum. Ben aile olmak için evlendim ne ailemi istiyor nede kendi ailesi beni istiyor çocuk ta istemiyordu 1 ay öncesine kadar ben anne olmak istiyorum diye ağladım yıllarca ama o sen bir gün çeker gidersin çocuk yapmayalım diyordu. Artık çıldırcam böyle evlilik hayatı olmaz anlatamıyorum hep dua ediyorum zamana bıraktım ama bende ozeniyorum aile görünce bizde aile gibi yaşayalım istiyrum çok şey mi istiyorum . Lütfen yardım edin. Elimden bir şey gelmiyor evden çıkamıyorum çıksam nereye gidip kimden yardım alcam hiç bilmiyorum ki zaten. Şimdiden cevap verenlerden Allah razı olsun inşAllah.
Hepsini okuyamadım bunaldım okurken Allahım sabır versin niye katlsnıyosun kardesm işin meslegin var elinde böyle bir ömür gecmez ki boşanın demem birine kolay kolay ama ilk defa boşan dicem valla
 
Lütfen beni dinleyin. Bana bir yol gösterin. Çok bunaldım. Ben çıkış yolu bulamıyorum. 3 yıl, 3 aylık evliyim. 28 yaşındayım. Tesettürlüyüm. Çarşafı Şerif giyiniyorum Allahın izniyle. Bilgisayar programcısıyım ama eşim çalışmamı istemediği için bende çalışmıyorum bekarken sözleşmeli öğretmenlik yapıyordum daha sonra kpss yi kazandım ama tercihimj yapmadım eşim o zmanlar nişanlı m istemiyor diye. Eşim 36 yaşında. Görücü usulü tanıştık ama sevdik birbirimizi. Ama ben eşimin hasta olduğunu düşünüyorum. Yaptıkları normal şeyler değil ve onu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum. Evimize ailemin gelmesine izin vermiyor. Bunun sebebi olarak biz nikahtan önce bir ayrılık yaşadık ve benim ailem kendi aldıkları eşyaları almıştı çünkü artık onlar hiç istemiyordu bu adamla evlenmemi hemen bittiği için mutlu olmuşlardı daha sonra barışıp yeniden evlenincede eşim asla istemedi ailemi. Onlar bizim yuvamızı yıktı gibi sözler söyledi. Bende daha her sey yeni zamanla düzelir diye düşündüm. Ki onun ailesi çoook berbat şeyler yapmış olmasına rağmen geçmişte kaldı dedim ben görüşmeye devam ettim ki hala yapıyorlar.

Benim ailem ise hiçbir şeyimize asla karışmıyor yani kötü bir durumları söz konusu değil ama eşim hala kin dolu. Arkadaşlarımın, komşularımin, akrabalarımin gelmesine de izin vermiyor eve bir iki komşum var ayda alemde onlara izin veriyor. Bir tek onun annesi ve kardeşi gelebilir bizim eve onun için. Ben hep ağırladım onları ama bir kere bile babama bir kahve ikram edemedim kendi evimde. O kadar canım acıyor ki kardeşlerim bayramlar da bile ablalari na gelemiyor. Markete gitmeme izin vermiyor. Hatta söyle söyleyeyim beni tek başıma hiçbir yere yollamiyor. Hafta da bir gün aileme götürüyor sadece. Para konusunda cimri harçlık istemek zorunda kalıyorum sürekli. Çocuk gibi. Tv izlemek yok. Dizi film her şey yasak. Yani bunlar i yapmak istersem boşanalim diyor hep. Ben onunla mutlu olamayacak miyim? Hiçbir şeye izin vermiyor. Çocuk bile istemiyordu. 1 aydır sadece istemeye başladı oda çok içten bir istek değil henüz her an vazgeçebilir. Gezmeye arada götürüyor ve ağzımdan burnundan getiriyor. Etrafa hep kötü kötü bakıyor her an birini döverek gibi ve benim kafamı bile kaldırmama izin vermiyor.

O kadar korkuyorum ki hep yere bakmak zorunda hissediyorum. İnsanlar a hep beddua ediyor herkes ölsün istiyor bir tek biz kalalım diyor dünyada. Perdeleri açmama bile izin vermiyor. Sürekli gergin agresif ve azarci. Benim canım artık çok yanıyor. Bitsin istemiyorum ama nasıl onun normal biri olması için yardımcı olmalıyım bilmiyorum. Annesi nde de bu tarz şeyler var hep beni bir şeyler le suçlardı. Benim tavaları mı sen mi çizdin demişti bir kere. Yani ona öyle söylüyorlarms. Olmayan şeyleri olmuş gibi düşünüp inanıyor ve ona göre bana tavır alıyor. Mesela benim onlara büyü yaptığıma inanıyor çoğu zaman benim yaptığım hiçbir şeyi yemiyor. Eşim de öyle çoğu zaman bir şey dökülünce ve bozulunca benim bilerek yaptığımı iddia ediyor ve ceza veriyor. Mesela 1.5 sene boyunca bal almadı eve. Benim balı çöpe döktüğümü düşündüğü için. Daha o kadar çok şey var ki. Nasıl anlatsam. Nasıl yazsam ben bilmiyorum.

Eşyaların yerlerine bile karışıyor. Her şeye ne gerek var onu alma bunu buraya koyma vs. Konuşacak pek kimse yok. Aileme anlatamıyorum onlar hiç istemediler evlenmemi anlamislardi ama ben çok geç gördüm yada düzelir biraz anlayışlı olur beni uzdugunu fark eder sandım. Ama çok merhametsiz. Sürekli azar hakaret. İçim acıyor dediği her şeyi yapıyorum ama yine de mutlu değil. Hep daha fazlasını istiyor benden. Benim hep eksik olduğumu yanlış olduğumu söylüyor. Hep itaatsizlikle suçluyor. Saygısız olduğumu söylüyor. Allah şahidim olsun ki her sözünü dinliyorum. Ama hep bir eksik bir kusur buluyor hep sabrediyorum ama sürekli ağlıyorum çünkü üzülüyorum. Ben aile olmak için evlendim ne ailemi istiyor nede kendi ailesi beni istiyor çocuk ta istemiyordu 1 ay öncesine kadar ben anne olmak istiyorum diye ağladım yıllarca ama o sen bir gün çeker gidersin çocuk yapmayalım diyordu. Artık çıldırcam böyle evlilik hayatı olmaz anlatamıyorum hep dua ediyorum zamana bıraktım ama bende ozeniyorum aile görünce bizde aile gibi yaşayalım istiyrum çok şey mi istiyorum . Lütfen yardım edin. Elimden bir şey gelmiyor evden çıkamıyorum çıksam nereye gidip kimden yardım alcam hiç bilmiyorum ki zaten. Şimdiden cevap verenlerden Allah razı olsun inşAllah.
Ekonomik özgürlüğünüz yok diye mi boşanmıyorsunuz ? Neden çekiyorsunuz bu şahsı. Tüylerim ürperdi okurken, mesleğiniz var çıkın gidin. Ve bu adamın çocuğunu doğurmayın. Sağlıklı değil bir kere adam. Kendinize bunu yapmayın. Çok üzgünüm..
 
Allah seni seviyormuş ki bu adamdan çocuk yapmanı nasip etmemiş.Ayrılmamak için hiç bir nedenin yok.O evde kalırsan bu adam seni maddi ve manevi sömürmeye devam edecek.Sen de bir insan evlâdisın.İnsan gibi yaşamaya hakkın var.Arkana bakmadan kaç o evden ve adamdan.Ailenden yardım al.Bir hata yapmışsin,zararının neresinden dönersen kârdır.Ruh hastalarının yanında olanlar da zamanla ruhsal sağlığını yitiriyor.Kendini bu adama harcatma.
 
Yarısına kadar okudum tahammül edemedim devamını okumaya. Çünkü senin eşinin aynısı benim eniştem.. yani teyzemin eşi.
Teyzeme hayati zindan etti. Hani bir deney var ya bir pireyi bir kaba koyuyorlar o kaptan zıplayıp çıkabiliyor, daha sonra üzerine bir kapak koyuyorlar ve pire sadece o kapak kadar zıplıyor, uzun süre sonra kapağı açıyorlar ve pire potansiyeli olmasına rağmen o kapak mesafesinden daha fazla zıplayamıyor artik.
Sizin ve teyzemin hikayeside bu. İleride siz de teyzem gibi özgür olmanın sadece o evde olmak eşinizin ailesiyle olmak olduğunu zannedeceksiniz.
Şimdi haftada bir gittiğiniz ailenize ilerde sadece bayramları bir iki saat gideceksiniz. Akrabalarınızı zaten hiç göremeyeceksiniz artik.
Kimseye boşanın demek kolay değil inanın ama benliğinizden vazgeçmemek için ki yavaş yavaş geçmeye başlamış mesleğinizi bırakmışsınız, sonlandırın bu evliliği. Eşinizi asla değiştiremezsiniz. Çünkü bu normal bir tutum değil, değiştirseniz bile bazı şeylerini asla tamamen normalleştiremezsiniz.
Bu yüzden ne kendinize ne ailenize bu haksızlığı yapmayın. İlerde ailenizi çok az göreceksiniz yoksa, eşinizin ailesini hergün kendi ailenizi bayramdan bayrama gördükçe siz ailenize yabancılaşacaksınız ama eşinizin ailesine de tam giremeyeceksiniz hep gelin olarak kalacaksınız. En ufak hatada da el kızı dıyecekler belkı onlar boşanmanızı isteyecekler ve o zamanda sudan çıkmış balık gibi olacağınız için daha da sindirilmiş olduğunuz için siz istemeyeceksiniz boşanmayı. Umarım anlatabilmişimdir.
Bunu ilk kez bu kadar net yazıyorum
BOŞANIN!!
BOŞANIN!!
 
Back
X