Eşim narsist olabilir mi? Bu evlilik mi? Ne yapmam gerekiyor? Gitmek de kalmak da çok zor..

Ben olmasi gereken her şeye itaat ediyorum ama bazı şeyler de mecburi olmalı bu hayatta onları yaptığım için günaha girdiğimi veya itaatsiz olduğumu yani ona saygısız olduğumu düşünmüyorum o yzuden öyle dedim. Yapmak istediğim her şeyi yapamasam bile yapabildiklerimi yaptım demek istedim yoksa mümkün mü hayatı geçirmek elimden geldiğince Allahın izin verdiği her şeyi yaptım eşim izin vermese bile
Eğer güçlü olabilmek güzel bir hayata sahip olabilmek istiyorsanız önce tam olarak bu algıyı yıkmanız lazım. Eşinize itaat etmek zorunda değilsiniz. Eşe itaat edilmez, kimseye itaat edilmez. Eş sevilir, sayılır, beraber anlaşılır.
Aynı şekilde eşiniz de size itaat etmemeli. Evlilik hayat denilen şey böyle bir şey değil. Önce kendi kabuklarınızı kırıp hayata bakış açınızı değiştirmeniz lazım. Siz ailenizden, eşinizden ve doğacak olabilecek çocuklarınızdan apayrı bir bireysiniz.Bu hayatta tek başınıza varlık gösterebilme fikrine alıştırın kendinizi. Tek bir defa yaşıyorsunuz. Gerçekten çok üzüldüm bu absürt evliliği kanıksamış gibi gözüküyorsunuz, belki de bitirmeye gücünüz olmadığı için kendinizi itaat etmenin normal olduğu fikrine alıştırmışsınız. Nolur yazık etmeyin kendinize.
 
Berifin tek hakli oldugu yer bu evlilige cocuk yapilmamasi gerektigi.

Benim anlayişima göre ayaklari kicina vura vura kacilacak bi timarhane senin evim dedigin yer mesela.
Ama.sen halinden memnunsun.gibi.
Sama vercek bir tavsiyem yok.
Masum bir cani yoktan varetmeyin yeter.
 
ama bende ozeniyorum aile görünce bizde aile gibi yaşayalım istiyrum çok şey mi istiyorum . Lütfen yardım edin.
Yardım ediyorum. Kendi fikrimi sunuyorum. Hicbir zaman aile gibi olamayacagin o evden gitmelisin. Nasil çıkıcam demissin. Hafta da 1 mi ayda 1 mi ne ailene goturuyormus ya. Götürsün. Ailene anlat. Almaya geldiginde kapiya bile cikma. Yolla dilekceyi evine. Hayırlı bir insanla mutlu bir cocuk yetistirin. Size bunlari yapan cocuga neler yapmaz :KK57::KK57::KK57:
 
Sanırım kendi hakkıma giriyorum doğru söylüyorsun. Nedense çok güvensizim kendime karşı artık onsuz olamazmışım gibi geliyor. Bir ara çok iyi oluyor beni çok mutlu ediyor gezmek eğlenmek istediğim şeyleri almak gibi ama sonra bir şey oluyor ne oluyro bilmiyroum kötü kalbi ortaya çıkıyor artık psikolojim bozuldu onun dengesiz ruh halinden
seni sürekli aşağılayarak 3senede güvenini kırmış. Lütfen içindeki güce, yapabileceğine inan ve ayrıl o hasta ruhlu adamdan. Ve nolur çocuk yapma. Bak ailen arkandaymış, ne güzel... Mesleğin de var. Lütfen arkadaşım, kendine yazık etme. Bu evlilik değil. Bu hayat değil.
 
Siz ciddi misiniz ? Psikolojim alt üst oldu okurken. Yani okumuş insansınız neden ve nasıl katlanıyorsunuz hayret ettim. Çocuk düşünmeyin bile. Şizofrenlik var gibi geldi kendisinde ve annesinde. Hiç normal değil kusura bakmayın siz evlilik değil hapis hayatı yaşıyorsunuz.
 
Lütfen beni dinleyin. Bana bir yol gösterin. Çok bunaldım. Ben çıkış yolu bulamıyorum. 3 yıl, 3 aylık evliyim. 28 yaşındayım. Tesettürlüyüm. Çarşafı Şerif giyiniyorum Allahın izniyle. Bilgisayar programcısıyım ama eşim çalışmamı istemediği için bende çalışmıyorum bekarken sözleşmeli öğretmenlik yapıyordum daha sonra kpss yi kazandım ama tercihimj yapmadım eşim o zmanlar nişanlı m istemiyor diye. Eşim 36 yaşında. Görücü usulü tanıştık ama sevdik birbirimizi. Ama ben eşimin hasta olduğunu düşünüyorum. Yaptıkları normal şeyler değil ve onu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum. Evimize ailemin gelmesine izin vermiyor. Bunun sebebi olarak biz nikahtan önce bir ayrılık yaşadık ve benim ailem kendi aldıkları eşyaları almıştı çünkü artık onlar hiç istemiyordu bu adamla evlenmemi hemen bittiği için mutlu olmuşlardı daha sonra barışıp yeniden evlenincede eşim asla istemedi ailemi. Onlar bizim yuvamızı yıktı gibi sözler söyledi. Bende daha her sey yeni zamanla düzelir diye düşündüm. Ki onun ailesi çoook berbat şeyler yapmış olmasına rağmen geçmişte kaldı dedim ben görüşmeye devam ettim ki hala yapıyorlar.

Benim ailem ise hiçbir şeyimize asla karışmıyor yani kötü bir durumları söz konusu değil ama eşim hala kin dolu. Arkadaşlarımın, komşularımin, akrabalarımin gelmesine de izin vermiyor eve bir iki komşum var ayda alemde onlara izin veriyor. Bir tek onun annesi ve kardeşi gelebilir bizim eve onun için. Ben hep ağırladım onları ama bir kere bile babama bir kahve ikram edemedim kendi evimde. O kadar canım acıyor ki kardeşlerim bayramlar da bile ablalari na gelemiyor. Markete gitmeme izin vermiyor. Hatta söyle söyleyeyim beni tek başıma hiçbir yere yollamiyor. Hafta da bir gün aileme götürüyor sadece. Para konusunda cimri harçlık istemek zorunda kalıyorum sürekli. Çocuk gibi. Tv izlemek yok. Dizi film her şey yasak. Yani bunlar i yapmak istersem boşanalim diyor hep. Ben onunla mutlu olamayacak miyim? Hiçbir şeye izin vermiyor. Çocuk bile istemiyordu. 1 aydır sadece istemeye başladı oda çok içten bir istek değil henüz her an vazgeçebilir. Gezmeye arada götürüyor ve ağzımdan burnundan getiriyor. Etrafa hep kötü kötü bakıyor her an birini döverek gibi ve benim kafamı bile kaldırmama izin vermiyor.

O kadar korkuyorum ki hep yere bakmak zorunda hissediyorum. İnsanlar a hep beddua ediyor herkes ölsün istiyor bir tek biz kalalım diyor dünyada. Perdeleri açmama bile izin vermiyor. Sürekli gergin agresif ve azarci. Benim canım artık çok yanıyor. Bitsin istemiyorum ama nasıl onun normal biri olması için yardımcı olmalıyım bilmiyorum. Annesi nde de bu tarz şeyler var hep beni bir şeyler le suçlardı. Benim tavaları mı sen mi çizdin demişti bir kere. Yani ona öyle söylüyorlarms. Olmayan şeyleri olmuş gibi düşünüp inanıyor ve ona göre bana tavır alıyor. Mesela benim onlara büyü yaptığıma inanıyor çoğu zaman benim yaptığım hiçbir şeyi yemiyor. Eşim de öyle çoğu zaman bir şey dökülünce ve bozulunca benim bilerek yaptığımı iddia ediyor ve ceza veriyor. Mesela 1.5 sene boyunca bal almadı eve. Benim balı çöpe döktüğümü düşündüğü için. Daha o kadar çok şey var ki. Nasıl anlatsam. Nasıl yazsam ben bilmiyorum.

Eşyaların yerlerine bile karışıyor. Her şeye ne gerek var onu alma bunu buraya koyma vs. Konuşacak pek kimse yok. Aileme anlatamıyorum onlar hiç istemediler evlenmemi anlamislardi ama ben çok geç gördüm yada düzelir biraz anlayışlı olur beni uzdugunu fark eder sandım. Ama çok merhametsiz. Sürekli azar hakaret. İçim acıyor dediği her şeyi yapıyorum ama yine de mutlu değil. Hep daha fazlasını istiyor benden. Benim hep eksik olduğumu yanlış olduğumu söylüyor. Hep itaatsizlikle suçluyor. Saygısız olduğumu söylüyor. Allah şahidim olsun ki her sözünü dinliyorum. Ama hep bir eksik bir kusur buluyor hep sabrediyorum ama sürekli ağlıyorum çünkü üzülüyorum. Ben aile olmak için evlendim ne ailemi istiyor nede kendi ailesi beni istiyor çocuk ta istemiyordu 1 ay öncesine kadar ben anne olmak istiyorum diye ağladım yıllarca ama o sen bir gün çeker gidersin çocuk yapmayalım diyordu. Artık çıldırcam böyle evlilik hayatı olmaz anlatamıyorum hep dua ediyorum zamana bıraktım ama bende ozeniyorum aile görünce bizde aile gibi yaşayalım istiyrum çok şey mi istiyorum . Lütfen yardım edin. Elimden bir şey gelmiyor evden çıkamıyorum çıksam nereye gidip kimden yardım alcam hiç bilmiyorum ki zaten. Şimdiden cevap verenlerden Allah razı olsun inşAllah.
Ben de hemen bosan diyen insanlardan değilim ama Bosan hazır ailen de destek çıkıyor. Dinimizce de yeri yok ne demek eşinin ailesi ailesi olmalı. Çok çektirmisler be arkadaşım
 
Lütfen beni dinleyin. Bana bir yol gösterin. Çok bunaldım. Ben çıkış yolu bulamıyorum. 3 yıl, 3 aylık evliyim. 28 yaşındayım. Tesettürlüyüm. Çarşafı Şerif giyiniyorum Allahın izniyle. Bilgisayar programcısıyım ama eşim çalışmamı istemediği için bende çalışmıyorum bekarken sözleşmeli öğretmenlik yapıyordum daha sonra kpss yi kazandım ama tercihimj yapmadım eşim o zmanlar nişanlı m istemiyor diye. Eşim 36 yaşında. Görücü usulü tanıştık ama sevdik birbirimizi. Ama ben eşimin hasta olduğunu düşünüyorum. Yaptıkları normal şeyler değil ve onu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum. Evimize ailemin gelmesine izin vermiyor. Bunun sebebi olarak biz nikahtan önce bir ayrılık yaşadık ve benim ailem kendi aldıkları eşyaları almıştı çünkü artık onlar hiç istemiyordu bu adamla evlenmemi hemen bittiği için mutlu olmuşlardı daha sonra barışıp yeniden evlenincede eşim asla istemedi ailemi. Onlar bizim yuvamızı yıktı gibi sözler söyledi. Bende daha her sey yeni zamanla düzelir diye düşündüm. Ki onun ailesi çoook berbat şeyler yapmış olmasına rağmen geçmişte kaldı dedim ben görüşmeye devam ettim ki hala yapıyorlar.

Benim ailem ise hiçbir şeyimize asla karışmıyor yani kötü bir durumları söz konusu değil ama eşim hala kin dolu. Arkadaşlarımın, komşularımin, akrabalarımin gelmesine de izin vermiyor eve bir iki komşum var ayda alemde onlara izin veriyor. Bir tek onun annesi ve kardeşi gelebilir bizim eve onun için. Ben hep ağırladım onları ama bir kere bile babama bir kahve ikram edemedim kendi evimde. O kadar canım acıyor ki kardeşlerim bayramlar da bile ablalari na gelemiyor. Markete gitmeme izin vermiyor. Hatta söyle söyleyeyim beni tek başıma hiçbir yere yollamiyor. Hafta da bir gün aileme götürüyor sadece. Para konusunda cimri harçlık istemek zorunda kalıyorum sürekli. Çocuk gibi. Tv izlemek yok. Dizi film her şey yasak. Yani bunlar i yapmak istersem boşanalim diyor hep. Ben onunla mutlu olamayacak miyim? Hiçbir şeye izin vermiyor. Çocuk bile istemiyordu. 1 aydır sadece istemeye başladı oda çok içten bir istek değil henüz her an vazgeçebilir. Gezmeye arada götürüyor ve ağzımdan burnundan getiriyor. Etrafa hep kötü kötü bakıyor her an birini döverek gibi ve benim kafamı bile kaldırmama izin vermiyor.

O kadar korkuyorum ki hep yere bakmak zorunda hissediyorum. İnsanlar a hep beddua ediyor herkes ölsün istiyor bir tek biz kalalım diyor dünyada. Perdeleri açmama bile izin vermiyor. Sürekli gergin agresif ve azarci. Benim canım artık çok yanıyor. Bitsin istemiyorum ama nasıl onun normal biri olması için yardımcı olmalıyım bilmiyorum. Annesi nde de bu tarz şeyler var hep beni bir şeyler le suçlardı. Benim tavaları mı sen mi çizdin demişti bir kere. Yani ona öyle söylüyorlarms. Olmayan şeyleri olmuş gibi düşünüp inanıyor ve ona göre bana tavır alıyor. Mesela benim onlara büyü yaptığıma inanıyor çoğu zaman benim yaptığım hiçbir şeyi yemiyor. Eşim de öyle çoğu zaman bir şey dökülünce ve bozulunca benim bilerek yaptığımı iddia ediyor ve ceza veriyor. Mesela 1.5 sene boyunca bal almadı eve. Benim balı çöpe döktüğümü düşündüğü için. Daha o kadar çok şey var ki. Nasıl anlatsam. Nasıl yazsam ben bilmiyorum.

Eşyaların yerlerine bile karışıyor. Her şeye ne gerek var onu alma bunu buraya koyma vs. Konuşacak pek kimse yok. Aileme anlatamıyorum onlar hiç istemediler evlenmemi anlamislardi ama ben çok geç gördüm yada düzelir biraz anlayışlı olur beni uzdugunu fark eder sandım. Ama çok merhametsiz. Sürekli azar hakaret. İçim acıyor dediği her şeyi yapıyorum ama yine de mutlu değil. Hep daha fazlasını istiyor benden. Benim hep eksik olduğumu yanlış olduğumu söylüyor. Hep itaatsizlikle suçluyor. Saygısız olduğumu söylüyor. Allah şahidim olsun ki her sözünü dinliyorum. Ama hep bir eksik bir kusur buluyor hep sabrediyorum ama sürekli ağlıyorum çünkü üzülüyorum. Ben aile olmak için evlendim ne ailemi istiyor nede kendi ailesi beni istiyor çocuk ta istemiyordu 1 ay öncesine kadar ben anne olmak istiyorum diye ağladım yıllarca ama o sen bir gün çeker gidersin çocuk yapmayalım diyordu. Artık çıldırcam böyle evlilik hayatı olmaz anlatamıyorum hep dua ediyorum zamana bıraktım ama bende ozeniyorum aile görünce bizde aile gibi yaşayalım istiyrum çok şey mi istiyorum . Lütfen yardım edin. Elimden bir şey gelmiyor evden çıkamıyorum çıksam nereye gidip kimden yardım alcam hiç bilmiyorum ki zaten. Şimdiden cevap verenlerden Allah razı olsun inşAllah.
Bence böyle bi adamdan çocuk falan istemeyin iyi ki olmamış ayrılmanız en hayırlısı bence hayat zindan olmuş size kimse böyle yaşamayı haketmez
 
Bu adam narsist bir ruh hastası. Seni yıllarca bilerek yetersiz olduguna inandirmiş sürekli eleştirerek. Bilerek özgüvenini yıkmış ki ona muhtaç hissedesin onu bırakamayasin. Böylelikle kendisini yüceltip, senin efendin olup seni kendisine itaat etmek zorunda olan bir köle yapmış. İşin kötü tarafı sen bu durumu öyle kabullenmissin ki, psikolojide tecavuzcusune aşık olmak diye bir şey var ya, senin durumun boyle olmuş. Lütfen kendini kurtar. Ailene sığın bu adamı boşa ve acilen psikolojik destek alman lazım.
 
Allah yardımcınolsun okurkene gerçekten içim ürperdi arada bı giriyorum kadınlar kulübün e hep bu tarz üzücü olaylara denk geliyorum benimde evllikifim iyi değil evet bazı yönleri ile eşin eşime benziyor ama hepten değil bu bı hastalık bence ben öyle düşünüyorum ama esindeasirisi var benim çocuğum oldu eşim bile senin eşin kadar aşırı sıkmaz ama her zaman da dışarı ya göndermez haftada bı iki kere çocuk oldu bazan diyorumji çocuğu parka çıkarayım yok diyor yani anlican kardeşim çocukolunca düzelmiyor çocuk agladimi niye ağladı çocuk hastami oldu sen hasta ettin bakmasın çocuğa kızdı mmu kızma o ne anlar yani herseyine karışır ha belki sana karizmayı azaltır bu sefer brnundan gelir bu hayat sakın bu adamdan düzelir diye çocuk yapma ben çok pişmanım erken yaptım keşke yapmsaydim belki bırakıp gitmek daha kolay olurdu diye peşini birakacaksa kkfana rahat olacaksa bela olmayacaksa sana bırak inanki bohl düzelir diye nereye kadar devam edeceksin ki üzülen yıpranan sen oluyorsun ama sakın çocuk yapma böyle.bi durumda çok yıpranır daha kötü duruma düşersin sana ayrıl diyemem çünkü herkes ne yaşarsa onu gorur sen okursun bakarsın hayatına eğer devam edemeyecek sen zaten bitmiştir o kafanda bende çok dua ediyorum ama değişmedi Allah'tan ümit kesilmez diyorum uzulene yiprana ben oluyorum
 
Lütfen beni dinleyin. Bana bir yol gösterin. Çok bunaldım. Ben çıkış yolu bulamıyorum. 3 yıl, 3 aylık evliyim. 28 yaşındayım. Tesettürlüyüm. Çarşafı Şerif giyiniyorum Allahın izniyle. Bilgisayar programcısıyım ama eşim çalışmamı istemediği için bende çalışmıyorum bekarken sözleşmeli öğretmenlik yapıyordum daha sonra kpss yi kazandım ama tercihimj yapmadım eşim o zmanlar nişanlı m istemiyor diye. Eşim 36 yaşında. Görücü usulü tanıştık ama sevdik birbirimizi. Ama ben eşimin hasta olduğunu düşünüyorum. Yaptıkları normal şeyler değil ve onu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum. Evimize ailemin gelmesine izin vermiyor. Bunun sebebi olarak biz nikahtan önce bir ayrılık yaşadık ve benim ailem kendi aldıkları eşyaları almıştı çünkü artık onlar hiç istemiyordu bu adamla evlenmemi hemen bittiği için mutlu olmuşlardı daha sonra barışıp yeniden evlenincede eşim asla istemedi ailemi. Onlar bizim yuvamızı yıktı gibi sözler söyledi. Bende daha her sey yeni zamanla düzelir diye düşündüm. Ki onun ailesi çoook berbat şeyler yapmış olmasına rağmen geçmişte kaldı dedim ben görüşmeye devam ettim ki hala yapıyorlar.

Benim ailem ise hiçbir şeyimize asla karışmıyor yani kötü bir durumları söz konusu değil ama eşim hala kin dolu. Arkadaşlarımın, komşularımin, akrabalarımin gelmesine de izin vermiyor eve bir iki komşum var ayda alemde onlara izin veriyor. Bir tek onun annesi ve kardeşi gelebilir bizim eve onun için. Ben hep ağırladım onları ama bir kere bile babama bir kahve ikram edemedim kendi evimde. O kadar canım acıyor ki kardeşlerim bayramlar da bile ablalari na gelemiyor. Markete gitmeme izin vermiyor. Hatta söyle söyleyeyim beni tek başıma hiçbir yere yollamiyor. Hafta da bir gün aileme götürüyor sadece. Para konusunda cimri harçlık istemek zorunda kalıyorum sürekli. Çocuk gibi. Tv izlemek yok. Dizi film her şey yasak. Yani bunlar i yapmak istersem boşanalim diyor hep. Ben onunla mutlu olamayacak miyim? Hiçbir şeye izin vermiyor. Çocuk bile istemiyordu. 1 aydır sadece istemeye başladı oda çok içten bir istek değil henüz her an vazgeçebilir. Gezmeye arada götürüyor ve ağzımdan burnundan getiriyor. Etrafa hep kötü kötü bakıyor her an birini döverek gibi ve benim kafamı bile kaldırmama izin vermiyor.

O kadar korkuyorum ki hep yere bakmak zorunda hissediyorum. İnsanlar a hep beddua ediyor herkes ölsün istiyor bir tek biz kalalım diyor dünyada. Perdeleri açmama bile izin vermiyor. Sürekli gergin agresif ve azarci. Benim canım artık çok yanıyor. Bitsin istemiyorum ama nasıl onun normal biri olması için yardımcı olmalıyım bilmiyorum. Annesi nde de bu tarz şeyler var hep beni bir şeyler le suçlardı. Benim tavaları mı sen mi çizdin demişti bir kere. Yani ona öyle söylüyorlarms. Olmayan şeyleri olmuş gibi düşünüp inanıyor ve ona göre bana tavır alıyor. Mesela benim onlara büyü yaptığıma inanıyor çoğu zaman benim yaptığım hiçbir şeyi yemiyor. Eşim de öyle çoğu zaman bir şey dökülünce ve bozulunca benim bilerek yaptığımı iddia ediyor ve ceza veriyor. Mesela 1.5 sene boyunca bal almadı eve. Benim balı çöpe döktüğümü düşündüğü için. Daha o kadar çok şey var ki. Nasıl anlatsam. Nasıl yazsam ben bilmiyorum.

Eşyaların yerlerine bile karışıyor. Her şeye ne gerek var onu alma bunu buraya koyma vs. Konuşacak pek kimse yok. Aileme anlatamıyorum onlar hiç istemediler evlenmemi anlamislardi ama ben çok geç gördüm yada düzelir biraz anlayışlı olur beni uzdugunu fark eder sandım. Ama çok merhametsiz. Sürekli azar hakaret. İçim acıyor dediği her şeyi yapıyorum ama yine de mutlu değil. Hep daha fazlasını istiyor benden. Benim hep eksik olduğumu yanlış olduğumu söylüyor. Hep itaatsizlikle suçluyor. Saygısız olduğumu söylüyor. Allah şahidim olsun ki her sözünü dinliyorum. Ama hep bir eksik bir kusur buluyor hep sabrediyorum ama sürekli ağlıyorum çünkü üzülüyorum. Ben aile olmak için evlendim ne ailemi istiyor nede kendi ailesi beni istiyor çocuk ta istemiyordu 1 ay öncesine kadar ben anne olmak istiyorum diye ağladım yıllarca ama o sen bir gün çeker gidersin çocuk yapmayalım diyordu. Artık çıldırcam böyle evlilik hayatı olmaz anlatamıyorum hep dua ediyorum zamana bıraktım ama bende ozeniyorum aile görünce bizde aile gibi yaşayalım istiyrum çok şey mi istiyorum . Lütfen yardım edin. Elimden bir şey gelmiyor evden çıkamıyorum çıksam nereye gidip kimden yardım alcam hiç bilmiyorum ki zaten. Şimdiden cevap verenlerden Allah razı olsun inşAllah.
Her sözünü dinlemeniz ve çalışmamanız evin içinde güç dengesizliğine sebebiyet vermiş. Eşiniz de şımarık karakterliymiş
 
Okurken icim sisti. Bir de bunu yasasam o adami doverdim tencereyle tobe tobe.... bu ne ya...Adam kendine eş degil bildigin köle almis. Otur deyince oturacak, kalk deyince kalkacak. Bunlari planlamis ki bir de esini kendine muhtac etmek icin iste calismasina izin vermemis. Evlilik bu degil ki. Senbadamin karin tokluguna hizmetciligi yapiyorsun, hatta yasam alanin bile yok, seninki kolelik. Nefes alman bile adamin iznine bagli sanki. Itaat nedir ya? Evlilik paylasimdir. Zaten zor olan hayati paylasip omur gecirmektir. Bu adsmdan cocuk yapma sakın, korun. Cunku bu evliligin sonu yok. Cocuk olursa hic bosanmazsin sen, bosansan da cocuk icin hep bu adamla muhatap olmak durumunda kalacaksin.
 
Yapmayın bunu kendinize, bir kere geldiğiniz şu hayatta evlilik adı altında eziyet çekmeyin. Ben yazdıklarınızın tamamını okuyamadım, içim elvermedi ama siz yaşamışsınız. Mesleğiniz var, boşanın. Kendinize hayat kurun. Tv bile izletmeyen adam gerçekten diyecek söz bulamıyorum. Çocuk yapmayın yazıktır günahtır.
 
Tekrar geri dönüp bulmak zor geldi ama sürekli iş yapardım, bağırırlardı bana hep, sevgi görmedim yazmış önceki yorumlarda.
Ailesinin arkasında olup olmaması değil aslında benim demek istediğim.
Bir insanın bunu kendine yapabilmesi ciddi bir psikolojik probleme işaret. Bu da hiçbir zaman kendiliğinden oluşmaz, mutlaka yetişmesiyle alakalı bir problem vardır. Bazı insanların kabullenmeye eğilimli fıtratı vardır, bazılarının savaşmaya, ama dediğim gibi mutlaka geçmişten gelen bir yaşanmışlık sebebi vardır.
Ben de iş yapmazdım annem bana iş yapmadığım için bağırırdı, ders çalışmadığım için babam bağırır, kızar ve cezalandırırdı. Ama her zaman bana destek oldular arkamda oldular, beni aç ve açıkta koymadılar, nişanlı iken olsun evliyken olsun hep yanımda oldular. Konu sahibi emin ol kocanın ettiği eziyetten dsha iyidir ailenin nazını çekmek. Ben aileme bana kızdıkları ve beni anlamadıkları zaman sizden uzaklara gidicem en uzak memleketten biriyle evleneceğim, beni arayacaksınız derdim, tam tersi oldu yakına evlendim eşimle de mutluyum, ailemi de istediğim zaman görüyorum ama yinede çok özlüyorum, beb evlendikten sonra da aynı şekilde ailemin gözünde daha kıymetli oldum. Bu gayet doğal. Kuş yuvadan uçtu, canları kanları gitti. Senin ailen sana kızsa da emin ol o ruh hastası kocandan daha iyidir, bak sana sahip çıkacaklarını, akrabalarının da senin arkanda olduğunu söylüyorsun daha ne??? Eşim bana annen baban bu eve gelmesin diyecek ben o evi ona cehennem ederim. Lütfen ailenizle konuşun ve onların yanına geri dönün.
 
Lütfen beni dinleyin. Bana bir yol gösterin. Çok bunaldım. Ben çıkış yolu bulamıyorum. 3 yıl, 3 aylık evliyim. 28 yaşındayım. Tesettürlüyüm. Çarşafı Şerif giyiniyorum Allahın izniyle. Bilgisayar programcısıyım ama eşim çalışmamı istemediği için bende çalışmıyorum bekarken sözleşmeli öğretmenlik yapıyordum daha sonra kpss yi kazandım ama tercihimj yapmadım eşim o zmanlar nişanlı m istemiyor diye. Eşim 36 yaşında. Görücü usulü tanıştık ama sevdik birbirimizi. Ama ben eşimin hasta olduğunu düşünüyorum. Yaptıkları normal şeyler değil ve onu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum. Evimize ailemin gelmesine izin vermiyor. Bunun sebebi olarak biz nikahtan önce bir ayrılık yaşadık ve benim ailem kendi aldıkları eşyaları almıştı çünkü artık onlar hiç istemiyordu bu adamla evlenmemi hemen bittiği için mutlu olmuşlardı daha sonra barışıp yeniden evlenincede eşim asla istemedi ailemi. Onlar bizim yuvamızı yıktı gibi sözler söyledi. Bende daha her sey yeni zamanla düzelir diye düşündüm. Ki onun ailesi çoook berbat şeyler yapmış olmasına rağmen geçmişte kaldı dedim ben görüşmeye devam ettim ki hala yapıyorlar.

Benim ailem ise hiçbir şeyimize asla karışmıyor yani kötü bir durumları söz konusu değil ama eşim hala kin dolu. Arkadaşlarımın, komşularımin, akrabalarımin gelmesine de izin vermiyor eve bir iki komşum var ayda alemde onlara izin veriyor. Bir tek onun annesi ve kardeşi gelebilir bizim eve onun için. Ben hep ağırladım onları ama bir kere bile babama bir kahve ikram edemedim kendi evimde. O kadar canım acıyor ki kardeşlerim bayramlar da bile ablalari na gelemiyor. Markete gitmeme izin vermiyor. Hatta söyle söyleyeyim beni tek başıma hiçbir yere yollamiyor. Hafta da bir gün aileme götürüyor sadece. Para konusunda cimri harçlık istemek zorunda kalıyorum sürekli. Çocuk gibi. Tv izlemek yok. Dizi film her şey yasak. Yani bunlar i yapmak istersem boşanalim diyor hep. Ben onunla mutlu olamayacak miyim? Hiçbir şeye izin vermiyor. Çocuk bile istemiyordu. 1 aydır sadece istemeye başladı oda çok içten bir istek değil henüz her an vazgeçebilir. Gezmeye arada götürüyor ve ağzımdan burnundan getiriyor. Etrafa hep kötü kötü bakıyor her an birini döverek gibi ve benim kafamı bile kaldırmama izin vermiyor.

O kadar korkuyorum ki hep yere bakmak zorunda hissediyorum. İnsanlar a hep beddua ediyor herkes ölsün istiyor bir tek biz kalalım diyor dünyada. Perdeleri açmama bile izin vermiyor. Sürekli gergin agresif ve azarci. Benim canım artık çok yanıyor. Bitsin istemiyorum ama nasıl onun normal biri olması için yardımcı olmalıyım bilmiyorum. Annesi nde de bu tarz şeyler var hep beni bir şeyler le suçlardı. Benim tavaları mı sen mi çizdin demişti bir kere. Yani ona öyle söylüyorlarms. Olmayan şeyleri olmuş gibi düşünüp inanıyor ve ona göre bana tavır alıyor. Mesela benim onlara büyü yaptığıma inanıyor çoğu zaman benim yaptığım hiçbir şeyi yemiyor. Eşim de öyle çoğu zaman bir şey dökülünce ve bozulunca benim bilerek yaptığımı iddia ediyor ve ceza veriyor. Mesela 1.5 sene boyunca bal almadı eve. Benim balı çöpe döktüğümü düşündüğü için. Daha o kadar çok şey var ki. Nasıl anlatsam. Nasıl yazsam ben bilmiyorum.

Eşyaların yerlerine bile karışıyor. Her şeye ne gerek var onu alma bunu buraya koyma vs. Konuşacak pek kimse yok. Aileme anlatamıyorum onlar hiç istemediler evlenmemi anlamislardi ama ben çok geç gördüm yada düzelir biraz anlayışlı olur beni uzdugunu fark eder sandım. Ama çok merhametsiz. Sürekli azar hakaret. İçim acıyor dediği her şeyi yapıyorum ama yine de mutlu değil. Hep daha fazlasını istiyor benden. Benim hep eksik olduğumu yanlış olduğumu söylüyor. Hep itaatsizlikle suçluyor. Saygısız olduğumu söylüyor. Allah şahidim olsun ki her sözünü dinliyorum. Ama hep bir eksik bir kusur buluyor hep sabrediyorum ama sürekli ağlıyorum çünkü üzülüyorum. Ben aile olmak için evlendim ne ailemi istiyor nede kendi ailesi beni istiyor çocuk ta istemiyordu 1 ay öncesine kadar ben anne olmak istiyorum diye ağladım yıllarca ama o sen bir gün çeker gidersin çocuk yapmayalım diyordu. Artık çıldırcam böyle evlilik hayatı olmaz anlatamıyorum hep dua ediyorum zamana bıraktım ama bende ozeniyorum aile görünce bizde aile gibi yaşayalım istiyrum çok şey mi istiyorum . Lütfen yardım edin. Elimden bir şey gelmiyor evden çıkamıyorum çıksam nereye gidip kimden yardım alcam hiç bilmiyorum ki zaten. Şimdiden cevap verenlerden Allah razı olsun inşAllah.
Bu adamdan eş olmaz bu adamdan baba olmaz bu adamdan ailene ve ailesine yaraşır evlat ve damatta olmaz olamamışta kaybedecek gram birşeyin yok bazı şerrlerde hayr vardır kardeşim hazır çocuk yokken (inan ki çok sevindim bu adamdan evladın olmamasına) arkana bakmadan direkt bitir bu işi çünkü ruh hastası gencecik hayatını mahvetmeye gelmedin sen bu dünyaya..
 
Back
X