Eşim narsist olabilir mi? Bu evlilik mi? Ne yapmam gerekiyor? Gitmek de kalmak da çok zor..

O adam düzelmez, düzelmez, düzelmez. Bunu aklına koy. Hiçbir değişiklik bekleme, Tavrında değişiklik olursa Asla, asla ve asla inanma.

bütün her şey ayrılman gerektiğini söylüyor. Ben de başörtülü bir insanım. Bütün ailem ilahiyatçı. Din bu değil. Eşine itaat, bu zülume katlanıp, tüm psikolojinin ve özgüveninin azar azar kaybolması değil. Dinde ayrılmak da helaldir.

Ama bu eşinin yaptıkları, seni dışarı çıkarmamalar dindar olduğundan değil. Kendi çarpık kafa yapısıyla dini kullandığından.

çocuk olmaması senin için bir şans olmuş. Allah yüzüne bakmış.

ailenin sen istedin demesinden korkma. Ailendir, biraz söyler ama senin iyiliğini isterler. ama ömür boyu bu adamın ve annesinin sözlerine katlanmaktan bin kat evladır.

en kısa zamanda ailene aç bu konuyu, ayrılmak istediğini söyle ve boşanma davasını aç. Öncesinde bir psikoloğa da git muhakkak. Kendin için destek al ama eşinle gitme. Kendisi düzelmez ama senin düzelmene de izin vermez. Sabote eder tüm süreci.

ben en zor durumlarda bile, hemen boşan demem. Neler yapılabilir diye düşünürüm. Ama senin durumun böyle değil. İyi ki burada konu açmışsın.

şu anda 3 senelik evlisin. Hala acemisin. 10 senenin sonuna sen sinir hastası olacaksın. Ondan sonra hayatının en güzel yılları geçmiş bir insan olarak artık boşansam ne fayda diyeceksin. Bu kadar açık aslında.

gecenin bir yarısı, uyuyacaktım ama konunu görünce Onu da erteledim. Pek çok şey yazılmış. Ama kaç, kendini kurtar. Bu adamın ve annesinin seni pısırık ve sinir hastası bir insan haline getirmesine izin verme. Eşe itaat bu değil, çok yanlış anlıyorsun sen onu.
 
Bu arada çok dikkatli bir şekilde korun muhakkak. Senin gidici olduğunu görünce birden çocuk meraklısı da olabilir bu adam. Yumuşar, hayaller kurdurur sana. Çevrende sana nasıl bakacakları hiç mühim değil. Arkalarından konuşmalarından korktuğun insanlar, sen mutsuzken elinden tutmayacaklar. O yüzden başkaları ne der kafasını aklından at.
 
Sanırım kendi hakkıma giriyorum doğru söylüyorsun. Nedense çok güvensizim kendime karşı artık onsuz olamazmışım gibi geliyor. Bir ara çok iyi oluyor beni çok mutlu ediyor gezmek eğlenmek istediğim şeyleri almak gibi ama sonra bir şey oluyor ne oluyro bilmiyroum kötü kalbi ortaya çıkıyor artık psikolojim bozuldu onun dengesiz ruh halinden
Size ara ara iyi davranıyor ki hepten akıllanıp bu adamı terketmeyın diye stratejiden yapıyor onu iyiliğinden değil. O size İyi davranınca yine kendinizden supheleniyorsunuz ben mi abartıyorum diye evliliği surduruyorsunuz. Gencecıksiniz bu yasadıklarınız reva mı size, basedemezsiniz bu manuplasyoncu yalancı kotu kalpli aıleyle kimseyi cekmeyin! Bilerek sizin özguveninizi kırmıs ki bi yere gidemeyin diye o yuzden yok guvenınız. Su ortamdan kurtulun once annenız babanız basınızdayken sonra zamanla ozguvenınız yerıne gelır. Psıkolog tulay kok ten su vıdeoyu ızlemenızı tavsıye edıyorum
 
Sen evlilik değil kölelik yaşıyorsun bir de böyle bir adamdan çocuk yapıp iyice elini kolunu bağlayacaksın. Yapma güzel kardeşim çocuk olmadan çek git böyle adamların EGO'larını tatmin etmeyin
 
Ya ne çocuğu Allah aşkına? O çocuk kız olsa sizden farklı mı davranacak, nolur çocuk falan yapmayın bunun vebalini ödeyemezsiniz. Hala o evdeyseniz zaten size diyecek bir şeyim yok.
 
Lütfen beni dinleyin. Bana bir yol gösterin. Çok bunaldım. Ben çıkış yolu bulamıyorum. 3 yıl, 3 aylık evliyim. 28 yaşındayım. Tesettürlüyüm. Çarşafı Şerif giyiniyorum Allahın izniyle. Bilgisayar programcısıyım ama eşim çalışmamı istemediği için bende çalışmıyorum bekarken sözleşmeli öğretmenlik yapıyordum daha sonra kpss yi kazandım ama tercihimj yapmadım eşim o zmanlar nişanlı m istemiyor diye. Eşim 36 yaşında. Görücü usulü tanıştık ama sevdik birbirimizi. Ama ben eşimin hasta olduğunu düşünüyorum. Yaptıkları normal şeyler değil ve onu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum. Evimize ailemin gelmesine izin vermiyor. Bunun sebebi olarak biz nikahtan önce bir ayrılık yaşadık ve benim ailem kendi aldıkları eşyaları almıştı çünkü artık onlar hiç istemiyordu bu adamla evlenmemi hemen bittiği için mutlu olmuşlardı daha sonra barışıp yeniden evlenincede eşim asla istemedi ailemi. Onlar bizim yuvamızı yıktı gibi sözler söyledi. Bende daha her sey yeni zamanla düzelir diye düşündüm. Ki onun ailesi çoook berbat şeyler yapmış olmasına rağmen geçmişte kaldı dedim ben görüşmeye devam ettim ki hala yapıyorlar.

Benim ailem ise hiçbir şeyimize asla karışmıyor yani kötü bir durumları söz konusu değil ama eşim hala kin dolu. Arkadaşlarımın, komşularımin, akrabalarımin gelmesine de izin vermiyor eve bir iki komşum var ayda alemde onlara izin veriyor. Bir tek onun annesi ve kardeşi gelebilir bizim eve onun için. Ben hep ağırladım onları ama bir kere bile babama bir kahve ikram edemedim kendi evimde. O kadar canım acıyor ki kardeşlerim bayramlar da bile ablalari na gelemiyor. Markete gitmeme izin vermiyor. Hatta söyle söyleyeyim beni tek başıma hiçbir yere yollamiyor. Hafta da bir gün aileme götürüyor sadece. Para konusunda cimri harçlık istemek zorunda kalıyorum sürekli. Çocuk gibi. Tv izlemek yok. Dizi film her şey yasak. Yani bunlar i yapmak istersem boşanalim diyor hep. Ben onunla mutlu olamayacak miyim? Hiçbir şeye izin vermiyor. Çocuk bile istemiyordu. 1 aydır sadece istemeye başladı oda çok içten bir istek değil henüz her an vazgeçebilir. Gezmeye arada götürüyor ve ağzımdan burnundan getiriyor. Etrafa hep kötü kötü bakıyor her an birini döverek gibi ve benim kafamı bile kaldırmama izin vermiyor.

O kadar korkuyorum ki hep yere bakmak zorunda hissediyorum. İnsanlar a hep beddua ediyor herkes ölsün istiyor bir tek biz kalalım diyor dünyada. Perdeleri açmama bile izin vermiyor. Sürekli gergin agresif ve azarci. Benim canım artık çok yanıyor. Bitsin istemiyorum ama nasıl onun normal biri olması için yardımcı olmalıyım bilmiyorum. Annesi nde de bu tarz şeyler var hep beni bir şeyler le suçlardı. Benim tavaları mı sen mi çizdin demişti bir kere. Yani ona öyle söylüyorlarms. Olmayan şeyleri olmuş gibi düşünüp inanıyor ve ona göre bana tavır alıyor. Mesela benim onlara büyü yaptığıma inanıyor çoğu zaman benim yaptığım hiçbir şeyi yemiyor. Eşim de öyle çoğu zaman bir şey dökülünce ve bozulunca benim bilerek yaptığımı iddia ediyor ve ceza veriyor. Mesela 1.5 sene boyunca bal almadı eve. Benim balı çöpe döktüğümü düşündüğü için. Daha o kadar çok şey var ki. Nasıl anlatsam. Nasıl yazsam ben bilmiyorum.

Eşyaların yerlerine bile karışıyor. Her şeye ne gerek var onu alma bunu buraya koyma vs. Konuşacak pek kimse yok. Aileme anlatamıyorum onlar hiç istemediler evlenmemi anlamislardi ama ben çok geç gördüm yada düzelir biraz anlayışlı olur beni uzdugunu fark eder sandım. Ama çok merhametsiz. Sürekli azar hakaret. İçim acıyor dediği her şeyi yapıyorum ama yine de mutlu değil. Hep daha fazlasını istiyor benden. Benim hep eksik olduğumu yanlış olduğumu söylüyor. Hep itaatsizlikle suçluyor. Saygısız olduğumu söylüyor. Allah şahidim olsun ki her sözünü dinliyorum. Ama hep bir eksik bir kusur buluyor hep sabrediyorum ama sürekli ağlıyorum çünkü üzülüyorum. Ben aile olmak için evlendim ne ailemi istiyor nede kendi ailesi beni istiyor çocuk ta istemiyordu 1 ay öncesine kadar ben anne olmak istiyorum diye ağladım yıllarca ama o sen bir gün çeker gidersin çocuk yapmayalım diyordu. Artık çıldırcam böyle evlilik hayatı olmaz anlatamıyorum hep dua ediyorum zamana bıraktım ama bende ozeniyorum aile görünce bizde aile gibi yaşayalım istiyrum çok şey mi istiyorum . Lütfen yardım edin. Elimden bir şey gelmiyor evden çıkamıyorum çıksam nereye gidip kimden yardım alcam hiç bilmiyorum ki zaten. Şimdiden cevap verenlerden Allah razı olsun inşAllah.


Bu konu gerçekten şaka olmalı. Boşanmayı dusuneceginize çocuk yapmayı düşünüyorsunuz ya pesss..aileniz bunu hakediyor mu...kızlarının evine bile gidemiyorlarmis...gerçekten pesss niye katlanıyorsunuz şaka misiniz allasen
 
Lütfen beni dinleyin. Bana bir yol gösterin. Çok bunaldım. Ben çıkış yolu bulamıyorum. 3 yıl, 3 aylık evliyim. 28 yaşındayım. Tesettürlüyüm. Çarşafı Şerif giyiniyorum Allahın izniyle. Bilgisayar programcısıyım ama eşim çalışmamı istemediği için bende çalışmıyorum bekarken sözleşmeli öğretmenlik yapıyordum daha sonra kpss yi kazandım ama tercihimj yapmadım eşim o zmanlar nişanlı m istemiyor diye. Eşim 36 yaşında. Görücü usulü tanıştık ama sevdik birbirimizi. Ama ben eşimin hasta olduğunu düşünüyorum. Yaptıkları normal şeyler değil ve onu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum. Evimize ailemin gelmesine izin vermiyor. Bunun sebebi olarak biz nikahtan önce bir ayrılık yaşadık ve benim ailem kendi aldıkları eşyaları almıştı çünkü artık onlar hiç istemiyordu bu adamla evlenmemi hemen bittiği için mutlu olmuşlardı daha sonra barışıp yeniden evlenincede eşim asla istemedi ailemi. Onlar bizim yuvamızı yıktı gibi sözler söyledi. Bende daha her sey yeni zamanla düzelir diye düşündüm. Ki onun ailesi çoook berbat şeyler yapmış olmasına rağmen geçmişte kaldı dedim ben görüşmeye devam ettim ki hala yapıyorlar.

Benim ailem ise hiçbir şeyimize asla karışmıyor yani kötü bir durumları söz konusu değil ama eşim hala kin dolu. Arkadaşlarımın, komşularımin, akrabalarımin gelmesine de izin vermiyor eve bir iki komşum var ayda alemde onlara izin veriyor. Bir tek onun annesi ve kardeşi gelebilir bizim eve onun için. Ben hep ağırladım onları ama bir kere bile babama bir kahve ikram edemedim kendi evimde. O kadar canım acıyor ki kardeşlerim bayramlar da bile ablalari na gelemiyor. Markete gitmeme izin vermiyor. Hatta söyle söyleyeyim beni tek başıma hiçbir yere yollamiyor. Hafta da bir gün aileme götürüyor sadece. Para konusunda cimri harçlık istemek zorunda kalıyorum sürekli. Çocuk gibi. Tv izlemek yok. Dizi film her şey yasak. Yani bunlar i yapmak istersem boşanalim diyor hep. Ben onunla mutlu olamayacak miyim? Hiçbir şeye izin vermiyor. Çocuk bile istemiyordu. 1 aydır sadece istemeye başladı oda çok içten bir istek değil henüz her an vazgeçebilir. Gezmeye arada götürüyor ve ağzımdan burnundan getiriyor. Etrafa hep kötü kötü bakıyor her an birini döverek gibi ve benim kafamı bile kaldırmama izin vermiyor.

O kadar korkuyorum ki hep yere bakmak zorunda hissediyorum. İnsanlar a hep beddua ediyor herkes ölsün istiyor bir tek biz kalalım diyor dünyada. Perdeleri açmama bile izin vermiyor. Sürekli gergin agresif ve azarci. Benim canım artık çok yanıyor. Bitsin istemiyorum ama nasıl onun normal biri olması için yardımcı olmalıyım bilmiyorum. Annesi nde de bu tarz şeyler var hep beni bir şeyler le suçlardı. Benim tavaları mı sen mi çizdin demişti bir kere. Yani ona öyle söylüyorlarms. Olmayan şeyleri olmuş gibi düşünüp inanıyor ve ona göre bana tavır alıyor. Mesela benim onlara büyü yaptığıma inanıyor çoğu zaman benim yaptığım hiçbir şeyi yemiyor. Eşim de öyle çoğu zaman bir şey dökülünce ve bozulunca benim bilerek yaptığımı iddia ediyor ve ceza veriyor. Mesela 1.5 sene boyunca bal almadı eve. Benim balı çöpe döktüğümü düşündüğü için. Daha o kadar çok şey var ki. Nasıl anlatsam. Nasıl yazsam ben bilmiyorum.

Eşyaların yerlerine bile karışıyor. Her şeye ne gerek var onu alma bunu buraya koyma vs. Konuşacak pek kimse yok. Aileme anlatamıyorum onlar hiç istemediler evlenmemi anlamislardi ama ben çok geç gördüm yada düzelir biraz anlayışlı olur beni uzdugunu fark eder sandım. Ama çok merhametsiz. Sürekli azar hakaret. İçim acıyor dediği her şeyi yapıyorum ama yine de mutlu değil. Hep daha fazlasını istiyor benden. Benim hep eksik olduğumu yanlış olduğumu söylüyor. Hep itaatsizlikle suçluyor. Saygısız olduğumu söylüyor. Allah şahidim olsun ki her sözünü dinliyorum. Ama hep bir eksik bir kusur buluyor hep sabrediyorum ama sürekli ağlıyorum çünkü üzülüyorum. Ben aile olmak için evlendim ne ailemi istiyor nede kendi ailesi beni istiyor çocuk ta istemiyordu 1 ay öncesine kadar ben anne olmak istiyorum diye ağladım yıllarca ama o sen bir gün çeker gidersin çocuk yapmayalım diyordu. Artık çıldırcam böyle evlilik hayatı olmaz anlatamıyorum hep dua ediyorum zamana bıraktım ama bende ozeniyorum aile görünce bizde aile gibi yaşayalım istiyrum çok şey mi istiyorum . Lütfen yardım edin. Elimden bir şey gelmiyor evden çıkamıyorum çıksam nereye gidip kimden yardım alcam hiç bilmiyorum ki zaten. Şimdiden cevap verenlerden Allah razı olsun inşAllah.

Sizin kendi kişiliğiniz kalmamış ki. Sorun eşinizde diyorsunuz ama sizi de normal bulmadım.
 
Siz kendinizi bu adama mahkum ediyorsunuz. Zamanında atansaydınız böyle bir sıkıntı kalmayacaktı. Hala gitmek zor diyorsunuz ama kalarak zindan hayatı yaşıyorsunuz. Bir lokma ekmeğiniz olsun da bu adam olmasın. Hayatınıza olumlu bir etkisi var mı acaba eşinizin!
 
Her şeyi düzeltmek için uğraşırken birde evlatsız olmak çok daha zor geldi hep yıllarca benim için daha iyi olur diye düşündüm hep ama şimdi korkuyorum ya daha beter olursa hayatım diye. Çünkü bir çocuğun onu degistirecegine asla inanmıyorum. Sadece ben kendi dünyamda evladım la mutlu olurum diye düşünüyordum hep. Çünkü denedim gidemedim madem çekiyorum bu gelgitli halini bari çocuklarım olsun Anne olmaktan mahrum kalmayayım dedim. Çünkü o asla evladına kötü olmaz kanından olan herkes kıymetli. Hatta çocuk olursa bana da bu kadar karışamayacagini kendisinide biliyor mecbur tek çıkacağın zamanlar olacak ama çocuk olduğu için sıkıntı olmaz o zman onunla gidersin diyo kendi de çünkü beni değil onu bir şeyler den mahrum etmek istemez asla. Ama hep dua ediyorum eğer benim için daha kötü olacaksa elbette olmasın henüz bir şey yok zaten ben sadede hormon olarak çok istiyroum elimde değil anne olmak isteği 😔
Bence siz çocuğu sığınacak bir liman olarak kullanmak için istiyorsunuz. Çocuk sayesinde insan yerine koyulmak istiyorsunuz. Cünkü dediklerinize gore insan yerine koyulmuyorsunuz. Ve nerden biliyorsunuz size yaşattığı şeyleri çocuğunuza da yasatmayacagini? Boşanmayı göze alamıyorsunuz çünkü sizi öyle bir inandırmış ki işe yaramaz bi insan olduğunuza.
Ne güzel okumuş bir insansınız. Mesleğiniz var. Niye hala bu adamı çekiyorsunuz. Şu anlattıklarınız yüzünden ben gerçekten bazı insanlardan daha çok soğuyorum. Dizi izlemek yasak, tv yasak, kafanı kaldırmak yasak. Gerçekten eşinizin zihniyeti çok çok bozuk.
 
Çarşafı şerif diyor birde
Seni bu hayata mecbur eden bu çarşaf olduğunu anlamadığın sürece
Sen bu hayata mahkumsun
Gene atarlananlar olacaktır
Ben siyah görüntüden bahsetmiyorum onun altındaki ideolojiden bahsediyorum
Aynen öyle. Bu arkadaş ne anlattıysa çoğu çarşaflı kadın aynılarını yaşıyor. Hiç şaşmıyor. Ben çarşafı erkek egemenliğinin bir sembolü olarak görüyorum. Genelde bu tip kadınların ortak dertlerini konu sahibi yazmış. Perde açmak yasak,tv yasak , kafanı kaldırma, dışarda gülme- hatta konuşma. Bu gerçekten hayat değil
 
durumunuza çok geçmiş olmak demekten başka aklıma bir şey gelmiyor.
Eşiniz narsist mi, bilemeyiz, burada sohbet ederek psikologların koyması gereken tanıyı biz koyamayız.
Amam sizin evlilik zannettiğiniz şey evlilik değil.Bunu net söyleyebilirim
Yazdıklarınızı okurken,aklım Stockholm Sendromu geldi, bir araştırın isterseniz....
 
Yani istediğim şey elbette bitmesi değil ilk isteğim bu değil neden doğru düzgün biri olursa bitireyim demek istiyroum. Ve Çocuk şimdi her şey bu haldeyken istiyroum demiyorum. Her şey duzelse çocuklarımız olsa çok isterim bunu demek istiyorum.
3 yıldır bu adamda bir nebze olsun size davranışlarında olumlu bir adım, bir değişim oldu mu? Gün geçtikçe daha da manyağa bağlayan bir tip gibi.
 
böyle bir adamla nasıl güzel bir anın olmuş olabilir çok merak ettim. Allah hakkında hayırlısını versin. Kendi iraden var Allah sana vermiş, sen neden onun iradesi altında kanatlarını kırıyorsun, sen bunlardan daha fazlasısın. Hiçbir şey yapamayackmışsın, hayal kırıklığıymışsın gibi hissettiren biriyle neden birlikte olup yuva kurmak istiyorsun? Her şeyi Allah'a havale etmeden önce sen de kendi iradenle ne yapabiliyorsan yapmalısın. Bu senin sınavın. esir olmayı mı seçeceksin?
 
Back
X