bazı insanlar cocuk fikrine pek yakın olmayabiliyorlar,
belki ilk basta onların ortak noktası ve yasımız geldi zaten olacak simdi olsun diyip bir işe girisebiliyorlar ama acaba buna gercekten hazırlar mı?
mesela ben hic o dusuncede biri olmadım. ustelik fazlasıyla anac oldugumu soylerler.
yani eşinin iyi niyetli, sorumluluk sahibi biri olması iyi bir baba olacagı izlenimi verse de kendisi boyle dusunmuyor olabilir...
belki eski sevgilisi de bu tip bir cagrısım yapmıstır, ya da hamile olmayan bir partner dusundugunde ilk aklına gelen o dur.
ben de yorumlara gore eski es veya bir aldatma konusu oldugunu dusunmuyorum.
ustelik eşine de cok kızdım.
ancak bizim seni fişeklememiz uzmekten baska bir işe yaramaz.
en onemlisi bu 2-3ay cok saglıklı gecirmen...
bir sure gorusmeseniz dahi aldatıyor mu acaba? dusuncelerini aklından cıkarman.
diyelim ki boyle bir durum var ee bunun 1gun once ogrenmissin 2gun sonra ogrenmissin ne degisecek?
bazı seyleri zaman netlestirir.
fakat su an en net olan sey cocugu istemiyorum demesiyle babalık duygusundan uzaklasmak mı desem, kaygılar mı... en basitinden aktif bir cinsel hayatınızın olmamasında bile cocugu sucluyor olabilir, sana banabu durum mantıksız gelebilir ancak her zaman dusuncelerimizi kontrol altında tutamıyoruz işte.
ben hep kopruleri yıkan biri oldum, bu tavrımı da degistiremiyorum, yerinde olsam fevrilikle bosanıyorum demez ama buna hazırlıklı olurdum, kendim bebege yetebilecegime inanırdım.
ancak ona dusunme fırsatı da verirdim, yoklugumu hissetsin isterdim.
fakat tum yorumları okumamıstım,
safkelebek
in 1-2yorumuna denk geldim, oyle guzel yazmıs ki... kendi celallenmemden utandım : )
beraber sevdiginiz birseyi yapın bu konuyu bir sure ardınızda bırakın anlamında birsey yazmıs (yanlıs anlamıs da olabilirim) belki bu onerisi de işe yarayabilir... hem iletisimi kesen degil yapıcı bir tavır.
ama bunu yaparken eşinin ustune gitmemeye calıs, ters tepebilir, o dengeyi iyi kurabilmek lazım, fazla ısrar etmemek vs.
