eşim psikolojim ve bebek

:).. anladığım kadarıyla en büyük sorun babanızın vefatı Allah rahmet eylesin,anneniz neyse ki hala sizinle çocukta yaparsınız herşeyin vakti saati var,ufak bir depresyon havası seziyorum abartmayın yeterki siz abartmayın çünkü böyle zamanlarda insan kendisine acımaya pek hevesli oluyor..
kendinizi anlatırken aslında durumum çokta vahim değil diyorsunuz eminim vücut dilinize bile yansımıştır yukardaki satırları yazarken..yıllardır çalışıyorsunuz demek ki kabul görmüş birisiniz işinizi iyi yapıyorsunuz ki dedikodunuz bile dönüyor :) sorun yok o zaman,azıcık bunalmışsınız Allah başka dert vermesin :KK25:
Aminn allah im kimseye dermansiz dert vermesin.
Evet sanırım abartiyorum ama çok fevri yim bunun da farkındayım. Umarım düzelir ve buraya güzel konular açarım sevgi ve sağlık ile kalin
 
Sulu gözlü olmak güzel birşey bence kafana takma. Özeleştiri yapabilmen de çok iyi takdir ettim gerçekten. Mesela burda o kadar ılımlı güzel konuşmuşsunki, eşine de böyle konuşsan eriyip gider karşında valla. :KK68:

Herşeyde kendini suçlama veya karşıdakini. Sadece o an sorun olan şey için kendini telkin etmeyi öğren. Mesela bir hareketi batmıştır, kimsede olmayan güzel taraflarını düşün. Biliçli olmadığı düşün amaaannn salla de :KK75:
Güldüm gerçekten deneyeceğim dediklerini. Sinirlenince telkin ve iyi taraflari göreyi.
Bebeğin de hayırlı olsun allah analı babalı buyutsun
 
Çalışan eşlerin yanında 1 hafta kalınmamalı bence. Benim annem babam hayatta yapmazlar mesela bunu. Çağrılmadan gelmezler bile, ki oturduğumuz ev annemin evi. Ona rağmen anneciğim bize geldiğinde koltuğun kenarında oturur, hiçbir şey talep etmez, elinden geldiğince yemek, temizlik yapar. Bir işin ucundan tutar. Sadece h.sonu için filan gelip gitmelilerdi en fazla. O da şehir dışından geldilerse. Bilmiyorum belki de bu durum çoğu kişi için normaldir. Ama benim ailem böyle olmadığı için bu gelip uzun süre kalma işleri bana tuhaf ve irrite edici geliyor.
 
Back
X