Bugün kahvaltıda tabağıma biraz peynir zeytin koydum. Bir tane de yumurta haşladım kendime. Tabii tabak görüntü olarak az görünüyor. Şöyle bir bakıp kahkaha attı bununla doyacak mısın dedi. hiçbirşey demedim. İçimden sen görürsün dedim. ama ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. Bir de zayıf kadın filan demişler. Ya siz benim yaşadıklarımı yaşayın sağlam durun ondan sonra bişeyler söyleyin. Buraya beni eleştirin diye yazmadım. Ben de biliyorum yememeliydim, kendime dikkat etmeliydim filan. Herkes bir değil ki her insanın bir zayıf düştüğü zaman dilimi vardır.
Bu arada yılbaşında da evde olmayaçakmış. Nereye gideceksin dedim. Biz evde yalnız mı kalacağız diyorum. Sen ve bebek 3 kişi sayılırsınız zaten diyor. Yani herşey de aşağılama bıktım artık.
6 aylık hedef koysam bile sözlerine nasıl katlanacağım?
