Eşim sürekli defol,git diyor.

size kendimden yola çıkarak tavsiyede bulunabilirim belki..

eşim çok inatçı ve sabir fikirlidir. ben de önceleri yani çıkarken ve nişanlıyken açıkçası tartışmaktan hiç çekinmez sonuna kadar tartışırdım. ezilmekten korkardım. ipleri eline vermiş olucam diye.. baktım ki benim tartışmam bir işe yaramıyor. eşimi değiştiremiyorum kendimi değiştirmeyi denedim.

önce öfkemi kontrol etmeyi öğrendim hemen olmuyor ama zaman ve sabır işe yarıyor.. böylece tartışırken haklıyken haksız duruma düşme ihtimalim kalmadı.. benim sakin olmam onu daha çok etkiledi. bir de çocukken yaptığım ve işe yarayan yönteme geri döndüm:)) küsüyorum eşime.. ama öyle abartılı küsmeler değil.. yani artık bağırıp çağırmıyorum kapıları çarpmıyorum:)) küsüyorum ama iletişimsiz bir şekilde değil. nazlanıyorum kısacası.. o da beni güldürmeye çalışıyor ikna etmeye çalışıyor..

bazı arkadaşlarım ve bazı akrabalarım bunu strateji izlemek oyun oynamak olarak görüyor.. ben mutlu olmaya çalışıyorum diyorum..

eğer ben kendimden taviz veremem, beni ezmesine izin vermem diye bakarsam olaya ortada evlilik filan kalmaz..bence bu ezilmek değil..
 
Yazdıklarım silindi.. Önemli bir problem olduğu için yeniden yazmak istedim..

Bu konuda uzman yardımı almalısınız...
Ben almıştım...
Bizde ki "Defol'lar" biraz daha sebepsizdi..
Ben size, bana söylenenleri hatırladığım kadarıyla toparlayacağım.. Ancak siz de, kendi durumunuz için önce bir yardım alın...

Terkedilme korkusunun tetiklediği özgüvensizlik.. "Nasılsa bir gün beni bırakacak" mantığı işliyor.. Bu nedenle, o muhtemel acıyı siz ona yaşatmadan evvel, o sizi en ufak bir hatanızda göndermeye çalışıyor.. Buna gerçekten çalışıyor o anda.. Sonra aklı başına geldiğinde pişman oluyor.. Ama ya sizi sindirmek zorunda (çünkü gitmeyeceğinize ancak böyle güvenebilir, ipler onun elindeyse..) ya da hep bu kuşkuyla hareket edecek..

Saçma geldi belki.. Oysa bizler çalışan, özgüven sahibi kadınlarız.. Gerçekten her an gidebiliriz.. Erkekler artık bize yetmekte zorlanıyorlar.. Çünkü biz zaten her şeye yetiyoruz.. Eve.. işe... Sokak işlerine.. Kurslara.. Her yere.. Her an, onun hataları yüzünden onu bırakabilirsiniz, ona göre.. Bu yüzden size "Bir hiç" olduğunuz mesajını, bu yanlış da olsa verebilmeli.. Hatta bunu herkesin önünde sizi çok acıtarak yapmalı ki.. bu yalana o kadar gerçekmiş gibi inanın...

Eşinizin tüm geçmiş hikayesini satır aralarından toplayıp bir uzmana görünün.. inanın çok maliyetli bir şey değil.. Kardeşleriyle ilişkisi, anne ve babasının birbirleri arasında ki ilişki (burada bir boşanma süreci yaşanmış ya da bir şiddete şahit olunmuş olabilir..), anne ve babanın diğer kardeşlerle ilişkisi... Bunları toparlamanızda fayda var.. Eşinizin bu tepkisinin altında bir hikaye yatıyor... Size o hikaye anlatılmadan, vazgeçmeyin... Bu tarz şiddet vakaları genelde çok fazla sevgiden, saplantıdan kaynaklanabiliyor...


Ben bunu nasıl yendim, kötü örnek olmak istemediğim için paylaşmayacağım...
Ama siz de vazgeçmeyin, en azından şimdi... Bir dinleyin bakalım, uzman neler söyleyecek...

Söyledikleriniz çok mantıklı geldi.Zaten daha önceki kavgalarımıda git dediğinde ve tamam götür dediğimde hemen zaten sen dünden heveslisin demeye başlıyor.Uzmana bi kere gittim ama ne yazık ki çok yardımcı olmadı.Sizin nasıl atlatttığınızı da öğrenmek istiyorum eğer çok özel değilse...

size kendimden yola çıkarak tavsiyede bulunabilirim belki..

eşim çok inatçı ve sabir fikirlidir. ben de önceleri yani çıkarken ve nişanlıyken açıkçası tartışmaktan hiç çekinmez sonuna kadar tartışırdım. ezilmekten korkardım. ipleri eline vermiş olucam diye.. baktım ki benim tartışmam bir işe yaramıyor. eşimi değiştiremiyorum kendimi değiştirmeyi denedim.

önce öfkemi kontrol etmeyi öğrendim hemen olmuyor ama zaman ve sabır işe yarıyor.. böylece tartışırken haklıyken haksız duruma düşme ihtimalim kalmadı.. benim sakin olmam onu daha çok etkiledi. bir de çocukken yaptığım ve işe yarayan yönteme geri döndüm:)) küsüyorum eşime.. ama öyle abartılı küsmeler değil.. yani artık bağırıp çağırmıyorum kapıları çarpmıyorum:)) küsüyorum ama iletişimsiz bir şekilde değil. nazlanıyorum kısacası.. o da beni güldürmeye çalışıyor ikna etmeye çalışıyor..

bazı arkadaşlarım ve bazı akrabalarım bunu strateji izlemek oyun oynamak olarak görüyor.. ben mutlu olmaya çalışıyorum diyorum..

eğer ben kendimden taviz veremem, beni ezmesine izin vermem diye bakarsam olaya ortada evlilik filan kalmaz..bence bu ezilmek değil..

ahh ahhh biraz cilveli olabilsem..artık onu da gururuma yediremiyorummmm...
 
çok iyi anlıyorum sizi.. çünkü ben de gurur yapardım.. o zaman da ne nazlanmak ne cilveli olmak içinden geliyor insanın..

bir de arkadaşlarınızla ailenizle akrabalarınızla da çok paylaşmayın tartışmalarınızı..
siz eşinizi seviyorsunuz kızarsınız bağırır çağırırsınız ama unutursunuz.. malesef anlattığınız insanlar unutmaz.
sonra "ben olsam.." cümleleri başlar. siz de gurur yapmaya devam edersiniz.. peki kazancınız ne olur?

herkesi herşeyi unutarak sıfırlayarak yola çıkacaksınız. aynı şeyleri ben yaşadım.. ben de cilveli nazlı olamam derdim.. tartışırken asla geri adım atmazdım.. kaç kere konuşmuşuzdur kimbilir "biz anlaşamıyoruz olmuyor.. konuşamıyoruz ortak bir noktada buluşamıyoruz bile.."

çok samimi söylüyorum..ben yaptıysam herkes yapabilir.. ve bir şey daha eklemek istiyorum bu fedakarlığı sadece ama sadece eşim için yapabilirdim..
eşinizi seviyorsanız, onunla mutlu olmak istiyorsanız "ben yapamam" demeyin..
 
çok iyi anlıyorum sizi.. çünkü ben de gurur yapardım.. o zaman da ne nazlanmak ne cilveli olmak içinden geliyor insanın..

bir de arkadaşlarınızla ailenizle akrabalarınızla da çok paylaşmayın tartışmalarınızı..
siz eşinizi seviyorsunuz kızarsınız bağırır çağırırsınız ama unutursunuz.. malesef anlattığınız insanlar unutmaz.
sonra "ben olsam.." cümleleri başlar. siz de gurur yapmaya devam edersiniz.. peki kazancınız ne olur?

herkesi herşeyi unutarak sıfırlayarak yola çıkacaksınız. aynı şeyleri ben yaşadım.. ben de cilveli nazlı olamam derdim.. tartışırken asla geri adım atmazdım.. kaç kere konuşmuşuzdur kimbilir "biz anlaşamıyoruz olmuyor.. konuşamıyoruz ortak bir noktada buluşamıyoruz bile.."

çok samimi söylüyorum..ben yaptıysam herkes yapabilir.. ve bir şey daha eklemek istiyorum bu fedakarlığı sadece ama sadece eşim için yapabilirdim..
eşinizi seviyorsanız, onunla mutlu olmak istiyorsanız "ben yapamam" demeyin..

herkesi ve herşeyi unutmakkk...Çok teşekkür ederimmm gerçekten aslında beklediğim böyle bişeydi sanırım çünkü ben boşanmak istemiyorum hala seviyorum onu...O yüzden dediğiniz gibi herkesi herşeyi unutarak sıfırlayarak yola çıkacam belki de son kez...
 
Canım sende ısrarlı bir şekilde arama adamı.Kimse sevmez o kadar üzerine düşülmesini.Ayrıca kendi adıma konuşuyorum eşim bana git desin oda çok iyi bilir anında babamın evine giderim ama bende onu çok iyi bilirim oda asla gelmez.Yani bizde söz ağızdan bir kere çıkar.Kendimizi asla o noktaya getirmeyiz.Getirmişsekte bitmiştir o iş.Git demek eşin için günaydın demek kadar sıradanlaşmış artık.Çünkü her git dediğinde ardından gelen özürleri kabul edip barışmışsınız.Biraz süründürseydin başta keşke...
 
Söyledikleriniz çok mantıklı geldi.Zaten daha önceki kavgalarımıda git dediğinde ve tamam götür dediğimde hemen zaten sen dünden heveslisin demeye başlıyor.Uzmana bi kere gittim ama ne yazık ki çok yardımcı olmadı.Sizin nasıl atlatttığınızı da öğrenmek istiyorum eğer çok özel değilse..

Öncelikle, eşinizin annenizle yaptığı konuşma mükemmel... Aslında, annenizin söylediği "Başımızın üstünde yeri var" kısmı sizi uzun süre idare edecektir..

Bir arkadaş daha özel mesaj ile sormuş, konunun detaylara ihtiyacı var.. Mesaj sayımı tamamlayınca inşallah, detaylarıyla anlatmam mümkün olabilecek özel mesaj yoluyla..

Burada anlatamadığım için beni mazur görün.. Zira dediğim gibi, bu çok ciddi bir konu ve çözülmesi gerekir.. Çünkü, çözülmezse.. farklı çıkışlar da yapabilir eşiniz, farklılaşadabilir, ilerleyen zamanlarda.. Ailenizden şu an çekineceği için bir süre size "Git" demeyecektir..

Aynı sorunu şiddetli bir şekilde yaşamış biri olarak naçizane tavsiyem, şu an bu korkusunu tetiklememeniz..
Gördüğüm kadarıyla hala çok güçlü bir kadınsınız..
Bence ondan özür beklemek yerine (çünkü dilemeyecektir.. aranızda bir rekabet yada güç çatışması olduğunu düşünüyor olabilir.. bu onu sizin karşınızda daha güçsüz bir duruma düşürür, kendince) şunu yapabilirsiniz; (konu açılırsa.. yüksek ihtimal size bu akşam "artık uzatma" diyecektir)
Onun suskunluğunuz ile ilgili ilk tepkisinden sonra gülümseyerek "Yaptığın çocukça bir hareketti ama tamam, uzatmak bana yakışmaz.." diyerek, farkettirmeden üste çıkabilirsiniz.. onun bilinçaltı, bir affedilme olayını kabullenecektir.. Yalnız üslub da önemli...

Umarım bana kızmıyorsunuz bu şekilde detaylı yazışım için..

Özel mesaj yoluyla inşallah detayları paylaşacağım..
 
ben olaya başka bir açıdan yaklaşacağım internetin var aç google yaz nikah hangi hallerde düşer diye bak ne gelicek karşına kocanın eşine defol git demesi nikah düşme sebebi zamnaında çok okumuştum bu konuları çocuğunu aldır demesi son derce çirkin size kocalık yapamıyor aldır dedği çocuğu doğunca nasıl babalık yapacak acaba ?
 
Annem gibi konusmussunuz:16:Dedikleriniz mutlu olmak adına doğru ama benim için sanırım yapması çok zor ...
Dediğiniz gibi o an susmayı bilmem ve biraz sakinleşince konusmaya başlamam eğer bu evliliğin sürmesini istiyorsam
yapmam greken şeyler...ama bunu nasıl yaparım ya da ben bunu yaparsam o iyice beni ezmeye çalısır mı ondan emin değilim...

...
asla ezmeye çalışmaz aksine
siizn olgunluğunuzu takdir eder ve bir zaman sonra oda sizin gibi davranır yani sinirliyken susar sonra konuşur
yaşadığım için anlattım
anneniz gibi öğüt vermek değil amacım
ben başardıysam sizde başarabilirsiniz
sonsuza kadar susun içinize atın demedim sadece sinirliyken susup sakinleşince konuşun

size kendimden yola çıkarak tavsiyede bulunabilirim belki..

eşim çok inatçı ve sabir fikirlidir. ben de önceleri yani çıkarken ve nişanlıyken açıkçası tartışmaktan hiç çekinmez sonuna kadar tartışırdım. ezilmekten korkardım. ipleri eline vermiş olucam diye.. baktım ki benim tartışmam bir işe yaramıyor. eşimi değiştiremiyorum kendimi değiştirmeyi denedim.

önce öfkemi kontrol etmeyi öğrendim hemen olmuyor ama zaman ve sabır işe yarıyor.. böylece tartışırken haklıyken haksız duruma düşme ihtimalim kalmadı.. benim sakin olmam onu daha çok etkiledi. bir de çocukken yaptığım ve işe yarayan yönteme geri döndüm:)) küsüyorum eşime.. ama öyle abartılı küsmeler değil.. yani artık bağırıp çağırmıyorum kapıları çarpmıyorum:)) küsüyorum ama iletişimsiz bir şekilde değil. nazlanıyorum kısacası.. o da beni güldürmeye çalışıyor ikna etmeye çalışıyor..

bazı arkadaşlarım ve bazı akrabalarım bunu strateji izlemek oyun oynamak olarak görüyor.. ben mutlu olmaya çalışıyorum diyorum..

eğer ben kendimden taviz veremem, beni ezmesine izin vermem diye bakarsam olaya ortada evlilik filan kalmaz..bence bu ezilmek değil..

aynen katılıyorum
bire bir yaşadığım şeyler
şimdi evliliğim daha da oturdu
ikimizde sakinleşince konuşuyoruz
ve mutluyuz çok şükür


çok iyi anlıyorum sizi.. çünkü ben de gurur yapardım.. o zaman da ne nazlanmak ne cilveli olmak içinden geliyor insanın..

bir de arkadaşlarınızla ailenizle akrabalarınızla da çok paylaşmayın tartışmalarınızı..
siz eşinizi seviyorsunuz kızarsınız bağırır çağırırsınız ama unutursunuz.. malesef anlattığınız insanlar unutmaz.
sonra "ben olsam.." cümleleri başlar. siz de gurur yapmaya devam edersiniz.. peki kazancınız ne olur?

herkesi herşeyi unutarak sıfırlayarak yola çıkacaksınız. aynı şeyleri ben yaşadım.. ben de cilveli nazlı olamam derdim.. tartışırken asla geri adım atmazdım.. kaç kere konuşmuşuzdur kimbilir "biz anlaşamıyoruz olmuyor.. konuşamıyoruz ortak bir noktada buluşamıyoruz bile.."

çok samimi söylüyorum..ben yaptıysam herkes yapabilir.. ve bir şey daha eklemek istiyorum bu fedakarlığı sadece ama sadece eşim için yapabilirdim..
eşinizi seviyorsanız, onunla mutlu olmak istiyorsanız "ben yapamam" demeyin..

katılıyorum
kavgaları küsmeleri başkalarına anlatmak yanlış özellikle aileden birine
o zaman daha da büyüyor olay ve beni küçük düşürdü üzdü beni kimse üzemez vs ye
dönüşüyor olay
 
Üzülüyorsun haklısın da ama sakin olmaya çalış. Kadın evi terk etmez, sinirlenince seni kovalayan adam yeri gelince sen benim namusumsun der ama, insan namusunu sokağa atar mı? Gidecek biri varsa sen değilsin o gider. Bir daha seni kovaladaığında valiz hazırla ama kendi valizini değil onun valizini, sonra da kapının kildini değiştir, tabi bunları o evde yokken yap. Eve gelince giremesinde kovulmak neymiş görsün.
 
Bütün yorumları okuyamadım ama adamın durup durup ufacık seylerden size git demesi hic normal bir durum degil.. Onuda haklı yapmaz asla! Siz 5 aylık hamileyken, git! üstüne birde cocugu aldıralım demesi de cabası? Ben böyle bir adamın ne sevgisine nede baba olabilecegine inanırım.
Sizin herseyi alttan almanız mı onu böyle arsız yapıyor? Git derken bile, gel götür diyorsunuz! Böyle s.. git' li cümlelerden sonra sizin tavrınız karsısında onun size dil dökmesi gerekirdi haklıymıs gibi tavır takınması degil!
 
Son düzenleme:
asla ezmeye çalışmaz aksine
siizn olgunluğunuzu takdir eder ve bir zaman sonra oda sizin gibi davranır yani sinirliyken susar sonra konuşur
yaşadığım için anlattım
anneniz gibi öğüt vermek değil amacım
ben başardıysam sizde başarabilirsiniz
sonsuza kadar susun içinize atın demedim sadece sinirliyken susup sakinleşince konuşun
Beni yanlış anlamıssınız .Annemin düşünceleri hep mantığıma yatar. Sizinki de öyle ..Sizin yorumlarınız da benzediği için öyle söyledim
Lütfen beni yanlış anlamayın.:
Üzülüyorsun haklısın da ama sakin olmaya çalış. Kadın evi terk etmez, sinirlenince seni kovalayan adam yeri gelince sen benim namusumsun der ama, insan namusunu sokağa atar mı? Gidecek biri varsa sen değilsin o gider. Bir daha seni kovaladaığında valiz hazırla ama kendi valizini değil onun valizini, sonra da kapının kildini değiştir, tabi bunları o evde yokken yap. Eve gelince giremesinde kovulmak neymiş görsün.
Ewet ama zaten orası bizim evimiz de değil..Kaynanamların evi..O yüzden öyle bişey yapamam.Onun valizini toparlamak güzel bi fikir ama
 
asla ezmeye çalışmaz aksine
siizn olgunluğunuzu takdir eder ve bir zaman sonra oda sizin gibi davranır yani sinirliyken susar sonra konuşur
yaşadığım için anlattım
anneniz gibi öğüt vermek değil amacım
ben başardıysam sizde başarabilirsiniz
sonsuza kadar susun içinize atın demedim sadece sinirliyken susup sakinleşince konuşun
Beni yanlış anlamıssınız .Annemin düşünceleri hep mantığıma yatar. Sizinki de öyle ..Sizin yorumlarınız da benzediği için öyle söyledim
Lütfen beni yanlış anlamayın.:
Üzülüyorsun haklısın da ama sakin olmaya çalış. Kadın evi terk etmez, sinirlenince seni kovalayan adam yeri gelince sen benim namusumsun der ama, insan namusunu sokağa atar mı? Gidecek biri varsa sen değilsin o gider. Bir daha seni kovaladaığında valiz hazırla ama kendi valizini değil onun valizini, sonra da kapının kildini değiştir, tabi bunları o evde yokken yap. Eve gelince giremesinde kovulmak neymiş görsün.
Ewet ama zaten orası bizim evimiz de değil..Kaynanamların evi..O yüzden öyle bişey yapamam.Onun valizini toparlamak güzel bi fikir ama:)
 
Öncelikle, eşinizin annenizle yaptığı konuşma mükemmel... Aslında, annenizin söylediği "Başımızın üstünde yeri var" kısmı sizi uzun süre idare edecektir..

Bir arkadaş daha özel mesaj ile sormuş, konunun detaylara ihtiyacı var.. Mesaj sayımı tamamlayınca inşallah, detaylarıyla anlatmam mümkün olabilecek özel mesaj yoluyla..

Burada anlatamadığım için beni mazur görün.. Zira dediğim gibi, bu çok ciddi bir konu ve çözülmesi gerekir.. Çünkü, çözülmezse.. farklı çıkışlar da yapabilir eşiniz, farklılaşadabilir, ilerleyen zamanlarda.. Ailenizden şu an çekineceği için bir süre size "Git" demeyecektir..

Aynı sorunu şiddetli bir şekilde yaşamış biri olarak naçizane tavsiyem, şu an bu korkusunu tetiklememeniz..
Gördüğüm kadarıyla hala çok güçlü bir kadınsınız..
Bence ondan özür beklemek yerine (çünkü dilemeyecektir.. aranızda bir rekabet yada güç çatışması olduğunu düşünüyor olabilir.. bu onu sizin karşınızda daha güçsüz bir duruma düşürür, kendince) şunu yapabilirsiniz; (konu açılırsa.. yüksek ihtimal size bu akşam "artık uzatma" diyecektir)
Onun suskunluğunuz ile ilgili ilk tepkisinden sonra gülümseyerek "Yaptığın çocukça bir hareketti ama tamam, uzatmak bana yakışmaz.." diyerek, farkettirmeden üste çıkabilirsiniz.. onun bilinçaltı, bir affedilme olayını kabullenecektir.. Yalnız üslub da önemli...

Umarım bana kızmıyorsunuz bu şekilde detaylı yazışım için..

Özel mesaj yoluyla inşallah detayları paylaşacağım..

Çok teşekkür ederim.Gerçekten beklicem düşüncelerinizi...Şuan sanki hiçbişey olmamıs gibi davranıyor bana..Sarılıyor iyimisin değilmisin diye devamlı hal hatır soruyo.Bende kısa cümlelerle cevap veriyorum.Sanırım bi daha bu konuyu açmamaya çalısacaktır..
 
İyi de kaynananın evi ise ne olmuş, eve girince bizim evimiz demiyor musunuz? o nasıl seni kovuyorsa sen de onu kovabilirsin. Anasının evine mi güvenip konuşuyor. Hiçbişey olmamış gibi dvranıyor, sarılıyor diyorsun. Söyle de ona 5 aylık aldırmak istediği bebeğinizden utansın en azından.
 
Back
X