Evi temiz tutarim, cocuklar da bütün gün okulda olup eve ac gelecekleri icin sevdikleri yemekleri yaparim, camasiri ütüyü aksatmam, sabah herkes evden cikinca oyuncaklari bile toplarim, alisverisi yaparim, ihtiyaclari belirlerim, alirim ve istedigim yere gider gelirim. Esimle bazen telefonda konusuruz disardayken o zaman söylerim ben surdayim burdayim diye. Hepimiz evli barkli, evini ailesini düsünen, sorumluluklarini bilen kadinlariz. Bu nedenle kocalarimizin oraya gidemezsin buraya gidemezsin demeye haklari yok. Tabi ki esler birbirine haber verir gidecegi yeri. Ama bu ne böyle bugün oraya gitme, yarin suraya gitme.
Görücü usulü evlenmis olabilirsiniz, birbirinizi yeni yeni taniyorsunuz. Esinize acik acik söyleyin. Birbirimizin huyunu suyunu bilmeden evlendik, hatta sen nisanlilik döneminde hic bundan bahsetmemistin. Ben böyle kisitlanmayi kabul edemem cünkü bunu gerektirecek davranislarda bulunmam. Aileme, kuaföre alisverise falan gidip gelecegim zaman sana haber veririm. Uygun saatler icerisinde gider dönerim. Bunu kabul etmezsen ikimiz de mutsuz oluruz deyin. Bu adam sizin calismanizi da kabul etmiyordur. Ne ala memleket, kendi aksama kadar sokakta kalsin kadini eve kapatsin.
Normal mi diye soruyorsunuz ben de normal degil diyorum. Hatta psikolojik bir rahatsizlik olarak görüyorum. Kabul etmeyin ve kendinizi ezdirmeyin. Siz de koyun sartlarinizi esinizin önüne.