- 10 Haziran 2012
- 633
- 0
- 116
Esim tirnaklarini yiyor ama benim derdim bu degil.7 yildir tanisiyoruz bigun bile yeme demedim cunku inattir ugrasamadim.benim derdim koparttigi tirnaklari odanin ortasina atmasi.yeni temizlik yapmisim okadar saat ugrasmisim misafirim gelecek bi bakiyorum odanin ortasinda tirnaklar.2 yildir surekli soyluyorum.tatli dille anlatmaya calistim.yapma bak cok yoruluyorum,ayrica yaptigin bana saygisizlik cok uzuluyorum.yardim etmedigin gibi emeklerimide hice saydigini dusunuyorum nolursun yapma yere atma,diye anlattiyorum.tam 2 yil oldu.yeri geldi agladimda,bagirdimda.bi kutu koydum yanina buna koy dedim.islak mendil,kuru pecete hep yani basinda duruyor.atacaksa oraya atsin diye.dun gecede yine oturma odasinda biraktim onu uyumaya gidecektim,giderken uyardim,bak lutfen atma tirnaklarini diye,sabah bi kalktim yine her tarafta tirnak.ya kucuk bi konu,kocam beni aldatmadi baska bisi yapmadi belki ama neden surekli soylememe,aglamama ragmen ayni seyi tekrarliyor.hergun temizleyedebilirim orayi ama sanki bana kufreder gibi..2 yildir bisey rica ediyorum neden bi oluruna bakmiyor.beni bu kadar saymamazlik yapiyor.birazcik bile yol katetmedi.7 aylik hamileyim resmen aglama krizine girdim suanda durduramiyorum.ne kadar kiymetsizmisim kendini duzeltmeye calismiyor bile.ne yapmam gerekiyor nolur yardim edin artik gurur meselesi oldu.bu kadar konusmasam rica etmesem belki pes edecem ama simdi bu kadar soylememe ragmen yapinca tamamen saygisizlik olarak algiliyorum.
