Ben bir bucuk yıldır evliyim. 3 aylık bir bebeğim var. Evlendiğimiz günden beri eşimin farklı farklı takıntıları olduğunu öğrendim. Eşyaya çok değer veriyor ufacık bir ihmalimi görse çok sinirleniyor. Bense tam tersi bir kişiliğe sahibim. Ben eşyalara hizmet etmek zorunda değilim eşyalar bana hizmet etmek zorunda görüşündeyim. Bir sisenin kapagini cok sikmiyorum diye bir suru hakaretler isittim. Zaman gectikce bunlari atlattik bir nevi alistik birbimize. Belki de istemeden ondan korkumdan her seye dikkat etmeye basladim. Duvarlara dahi dokunamiyorum. Ben ki evin duvarlarina resimler cizen bir insandim evlenmeden once.
Bunlarin yaninda bir de esimin aileciligi. Ailesiyle 1 saatlik mesafedeyiz. Her hafta sonu gidiyoruz. Gitmek istemedigimde olay cikiyor. Bebegi sunnet ettiricez. Ailesinin evinde yaptirmak istedi. Ben de annenle baban sunnetciyi bize getirsin cocuk yorulmasin dedim. O da inat inat konusup yarin gidip orda kalcaz, ailem senin tek sorunun dedi. Yemin ettim. Gercekten de sadece cocugu dusunerek bunu soylemistim. Bana sen burnunu sokma erkek isi bu dedi. Cok kirildim, oglumun saglik durumunu dahi dusunmeme firsat vermemesine.
Ertesi gun oldu, yani bugun. Bebegi alip markete gidcektim. Hazirlandim anahtari aldi gitmeme izin vermedi. Merak etme kacmayacagim dedim. Yapamazsin zaten cocugu goturursen seni yasatmam dedi. Gidemedim markete. Yarim saat sonra kalk annemlere gidiyoruz dedi. Cocugu emziriyordum. Çöpleri atarken birinin agzini baglayamamisim, o da copleri toparliyordu copler dokulmus sanirim. Bir suru laf soyledi bana. Supurgeyi pat kut alip supurdu bebek aniden sicradi korktu. Ben de sen insan degilsin dedim. Yanima geldi ne dedin bir daha soyle dedi, bir daha soyledim. Ve bebegimi emzirirken bana tokat atti. Soklandim.
20 dakika icinde giyinmezsen cocugu alip gitcem dedi. Ne yapacagimi bilemedim, dusunmek icin firsatim yoktu. Aglaya aglaya giyinip ciktim. Gelir gelmez kayinvalidemi odaya cektim. Anlattim. Oglunla bosanicam dedim. " Hayir kizim yapma bak ne guzel evladiniz var. Kotu bir insan degil ben konuscam bi daha yapmicak ailene bahsetme" gibi yalvararak konustu. Biraz da agladi. Kayinbabam duymasin diye hicbir sey yokmus gibi davraniyorlar. Suan odadayim. Guluyorlar icerde. Bebegi emzirmek icin aliyorum odadan bi daha cikmiyorum.
Hala şoktayım evlenmeden önce eşimie söylemiştim Beni aldatırsan ve ufacik bir şiddette giderim demiştim. Suan pismanlik belirtisi dahi yok. Yuzunu gormek istemiyorum. Ne yapmaliyim suan hicbir sey dusunemiyorm
