eşimle geçen yıl 3 aralkta evlendk ve bnm muhtemel d.tarihim 8 aralık.
yani nerdeyse senemizi hemen doldurup öyle alıcaz kucağımıza fındığımızı
fakat bi sorun var,ya da şimdilik bir sorun.
eminim o dünyaya gelnce eşim de alışacak.
evlenirken 1 hafta öncesinden işimi bıraktm ve evlenir evlenmez bebiş istemeye başladım
hem vajinismusumdan dolayı hem de eşim istemiyor diye 4.ayımıza dek olmadı.derken mart da gebe kaldım.
hamileliğimin ilk 3 ayı felaketti.bulantılar..halsizlik falan işte.
ben her mızmızlandıkça eşim; ''aldıralım!'' diyordu.
tabi o zaman eşimn bu laflarına pek takılmamıştım
dün annemle konuştum ve böyle böyleydi dedim.
eşimn bana düşkünlüğünü biliyor ve direk tepkisi;'' ayyyyy kızım kıskanıyoor,hele doğsun daha da kıskanıcak'' dedi
bi an kendimi eşimin yerine koydum.
acaba ona haksızlık mı yaptım.
bu bebeği tek isteyen bendim.
hem maddi olarak da durumumuz vahim.
hem daha birbirimize doyamamışken hamilelik girdi araya.
baba olmaya hazır değil,bu ortada.
hevesli değil,kendi de söylüyor bunu.
ben demeden bebeğin hareketlerini bile gözlemlemez,elini karnıma koymaz falan.
gerçi hayırlısı böyleymiş,ha sahip çkmıycak değil elbet.
hatta erkek bebek olsa bi nebze daha hevesli olurdu onu biliyorum
he bi de bana ne dese beğenirsiniz,bebek doğsun ondan bişi beklemiycekmişim.
yeni doğanlara herhangi bir sevgi gösterisinde bulunamıyormuş
ama bnde az değilim.hep korkuttum onu,kzım olunca şöyle yapıcam böyle yapıcam.
bnmle ilgilenmediği zamanlarda mesela hep,o bi doğsun senin suratına bakmycam gibi tepkiler verdim.
şimdi ben en iyisi biraz eşime ilgi göstermeye hız vereyim,bebekten pek bahsetmiyeyim değil mi?:44:
ama bu sefer doğunca nolcak üüfff
yani nerdeyse senemizi hemen doldurup öyle alıcaz kucağımıza fındığımızı
fakat bi sorun var,ya da şimdilik bir sorun.
eminim o dünyaya gelnce eşim de alışacak.
evlenirken 1 hafta öncesinden işimi bıraktm ve evlenir evlenmez bebiş istemeye başladım
hem vajinismusumdan dolayı hem de eşim istemiyor diye 4.ayımıza dek olmadı.derken mart da gebe kaldım.
hamileliğimin ilk 3 ayı felaketti.bulantılar..halsizlik falan işte.
ben her mızmızlandıkça eşim; ''aldıralım!'' diyordu.
tabi o zaman eşimn bu laflarına pek takılmamıştım
dün annemle konuştum ve böyle böyleydi dedim.
eşimn bana düşkünlüğünü biliyor ve direk tepkisi;'' ayyyyy kızım kıskanıyoor,hele doğsun daha da kıskanıcak'' dedi
bi an kendimi eşimin yerine koydum.
acaba ona haksızlık mı yaptım.
bu bebeği tek isteyen bendim.
hem maddi olarak da durumumuz vahim.
hem daha birbirimize doyamamışken hamilelik girdi araya.
baba olmaya hazır değil,bu ortada.
hevesli değil,kendi de söylüyor bunu.
ben demeden bebeğin hareketlerini bile gözlemlemez,elini karnıma koymaz falan.
gerçi hayırlısı böyleymiş,ha sahip çkmıycak değil elbet.
hatta erkek bebek olsa bi nebze daha hevesli olurdu onu biliyorum
he bi de bana ne dese beğenirsiniz,bebek doğsun ondan bişi beklemiycekmişim.
yeni doğanlara herhangi bir sevgi gösterisinde bulunamıyormuş
ama bnde az değilim.hep korkuttum onu,kzım olunca şöyle yapıcam böyle yapıcam.
bnmle ilgilenmediği zamanlarda mesela hep,o bi doğsun senin suratına bakmycam gibi tepkiler verdim.
şimdi ben en iyisi biraz eşime ilgi göstermeye hız vereyim,bebekten pek bahsetmiyeyim değil mi?:44:
ama bu sefer doğunca nolcak üüfff
ne diyosunuz siz?
