Ben eşime kiyamiyorum üzülüyorum vicdan azabı çekiyorum falan ama onun yaptığına bak. Biliyorsunuz doktor kontrolu vs kacgundur yoktum çalışınca kayınvalidem bebeğe bakicak bu zTen çok önceden planlanmış ama yazın köye gttgi zamanlarda onla göndermeye asla izin veremem.yazın götürcekmis esim söz vermiş bana kim sordu acaba ??o dönem kendi anneme bırakırım gerekirse annemi çağırırim ama 750km uzağa bebegimi goturemem gelir gelmez moralim bozuldu okadarda ozlemistim oysaki evimi,eşimi..kayınvalidemi bile onca bencilligine düğün zMani yaptığı cahilce hareketlere rağmen içimdeki suçluluk duygusuyla her insan hata yapar mantığıyla affetmistim ona bile oğlundan dolayı üzülüyor suçluluk hissediyordum ama bebegi kendi bebegi gibi sahiplenmesi konuşma tarzı çok sinirimi bozdu .bide bebegi baglayacakmis enaz kirki çıkana kadar doktorlar okadar uyarıyor kalça cikigi oluyor vs diye bide ya...isim konusunu hiç açmayım zaten
maddi olarak bizden hep beklentisi oldu ailenin şimdi bile var çocukları olcak diye düşünmuyorlar zaten eminim bebeğe bakarken sudan sebeplerle surekli para talep edecek ...keşke anneme baktirabilsem ama esim asla o tarafa yanasmadi uzak oturdu karikoylu derlermiş...ağladım özledim diye ama geldigmde aradığımı bulamadim
Sucluluk psikolojine girip kendini o kadar cok ezdirdin ki simdi seni saymiyorlar bile. Ama bunlarin tum sebebinin sen oldugunu dusunuyorum. Hic bir sey icin gec degildir. Artik dişını gosterme zamanı. Resmen sindirmisler seni yaa hayret bir sey. Biz burda okurken kuduruyoruz sen nasil hala sakinligini koruyabiliyorsun arkadasim? Hangi devirdeyiz Bu nasil bir cahilliktir...
